Nowe mieszkanie w Polsce nie może mieć mniej niż 25 mkw. Sprawdzamy, czy inne kraje wprowadziły podobne ograniczenia.
Można przypuszczać, że temat mikrokawalerek w najbliższym czasie będzie częściej poruszany. Wszystko za sprawą drastycznego spadku zdolności kredytowej Polaków. Osoby, które chciałyby kupić lokum o powierzchni użytkowej wynoszącej na przykład 24 mkw., czeka spore rozczarowanie. Taka mikrokawalerka będzie bowiem oferowana jako lokal użytkowy.
Minimalna powierzchnia użytkowa nowego mieszkania budowanego w Polsce wynosi bowiem 25 mkw. Potwierdzenie stanowi paragraf 94 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. 2022 poz. 1225).
Eksperci portalu RynekPierwotny.pl
postanowili sprawdzić, czy w innych krajach obowiązują podobne limity minimalnego
metrażu.
Zróżnicowanie metrażowych limitów jest spore
Limity dotyczące minimalnej powierzchni nowych mieszkań to kwestia, w przypadku której krajów Unii Europejskiej oraz EFTA nie obowiązują wspólne regulacje. Taka sytuacja skutkuje między innymi sporym zróżnicowaniem metrażowych przepisów. Warto także zwrócić uwagę na zastosowanie różnych miar powierzchni w krajowych regulacjach (powierzchnia użytkowa, powierzchnia mieszkalna i powierzchnia brutto).
Analiza przepisów z różnych krajów Starego Kontynentu wskazuje, że aktualne limity metrażowe dla nowych mieszkań wyglądają następująco:
- Czechy - najmniejsza dopuszczalna powierzchnia pokoju w przypadku mieszkania jednopokojowego to 16 mkw. (ten limit dotyczy również salonu połączonego z kuchnią).
- Francja - minimalna powierzchnia mieszkalna na osobę wynosi 14 mkw. w przypadku pierwszych czterech osób, a minimalna kubatura - 33 m3 dla każdego z czterech pierwszych mieszkańców.
- Hiszpania - najmniejsza możliwa powierzchnia mieszkalna na osobę to 20 mkw. po wliczeniu salonu oraz kuchni.
- Holandia - minimalna powierzchnia użytkowa na osobę w przypadku nowych mieszkań wynosi 18 mkw., przy czym powierzchnia salonu/sypialni musi stanowić co najmniej 55%.
- Niemcy - poszczególne landy mogą ustalać własne ograniczenia w ramach lokalnych przepisów.
- Portugalia - minimalna powierzchnia brutto kawalerki dla jednej osoby wynosi 35 mkw.
- Szwecja - powierzchnia musi być dostosowana do potrzeb mieszkańców (brak konkretnych limitów).
- Wielka Brytania - powierzchnia brutto kawalerki nie może być mniejsza niż 39 mkw. (37 mkw. w razie zastosowania prysznica), przy czym te limity mają tylko charakter zaleceń dla autorów lokalnych planów przestrzennych.
- Włochy - minimalna powierzchnia kawalerki wynosi 28 mkw. (w przypadku dwóch mieszkańców ten limit rośnie do 38 mkw.).
Powyższe informacje potwierdzają, że ograniczenia dotyczące minimalnej powierzchni nowych lokali nie stanowią rzadkości. Przypadek zachodnich sąsiadów jest szczególnie ciekawy, ponieważ niemieckie przepisy budowlane nieco się różnią w zależności od landu. Ograniczenia co do minimalnego metrażu zwykle dotyczą wynajmowanych mieszkań. Przykładowo w Berlinie nie można wynająć lokalu, jeśli na osobę przypada mniej niż 9 mkw. Analogiczny limit dotyczący dzieci do 6 lat wynosi 6 mkw.
Czy w USA i Japonii panuje zupełna swoboda?
W ramach porównania dla europejskich ograniczeń dotyczących minimalnej powierzchni mieszkań warto wziąć pod uwagę sytuację ze Stanów Zjednoczonych oraz Japonii. Pierwszy z tych krajów odznacza się bowiem całkiem sporą deregulacją mieszkaniówki, choć wiele zależy również od stanowego ustawodawstwa. Natomiast Japonia jest znana z dużego udziału mikrolokali. W Tokio znajduje się ok. 1,5 mln lokali mniejszych niż 20 mkw. (po odliczeniu łazienki). Aż 80 000 tokijskich mieszkań liczy sobie do 10 mkw. Takie miejsca nadal są legalne, choć ustawodawstwo obliguje samorządy do wspierania wzrostu liczby mieszkań spełniających standardy. Mowa o metrażu wynoszącym min. 25 mkw. dla jednej osoby.
Jeżeli natomiast chodzi o Stany Zjednoczone, to podobnie jak w innych kwestiach dotyczących mieszkaniówki widzimy spore zróżnicowanie stanowego ustawodawstwa. Przegląd sytuacji potwierdza jednak, że limity minimalnego metrażu nie stanowią rzadkości w dużych miastach USA. Przykładowo kodeks budowlany Nowego Jorku wskazuje, że najmniejsze nowe mieszkania powinny mieć jeden pokój o powierzchni co najmniej 150 stóp kwadratowych (ok. 14 mkw.). Sumarycznie mieszkanie musi być większe ze względu na obecność kuchni/aneksu kuchennego, korytarza oraz łazienki. Bardziej liberalne są np. przepisy z Seattle, gdzie warunkowo można budować mikrolokale mniejsze niż 17,7 mkw.
Andrzej Prajsnar
