Catherine Connolly została we wtorek w Dublinie zaprzysiężona na dziesiątego prezydenta Irlandii, po wygranych 24 października wyborach powszechnych. W mowie inauguracyjnej zapowiedziała, że w pierwszą oficjalną podróż uda się do Irlandii Północnej.
- Jako prezydentka Irlandii zadbam o to, aby wszystkie głosy były reprezentowane, słyszane i cenione, a także będę promować debatę publiczną, która będzie sprzyjać inkluzywności, tolerancji i aktom obywatelskim – powiedziała Connolly tuż po podpisaniu przysięgi prezydenckiej na Zamku Dublińskim.
Nowa szefowa państwa przyznała, że obejmując urząd, mierzy się „z egzystencjalnym zagrożeniem związanym ze zmianą klimatu i groźbą trwających wojen, oba te czynniki są oczywiście nierozerwalnie ze sobą powiązane”.
- Jako suwerenny, niepodległy naród z długą i cenioną tradycją neutralności oraz nieprzerwaną historią działań pokojowych od 1958 roku, jesteśmy w dobrej pozycji, aby przewodzić i formułować alternatywne dyplomatyczne rozwiązania konfliktów i wojen – oznajmiła Connolly.
Zapowiadając, że swoją pierwszą oficjalną wizytę złoży w Irlandii Północnej, podkreśliła znaczenie porozumienia wielkopiątkowego, które w jej opinii „jest szeroko uznawane i stanowi wzór pokojowego rozwiązywania konfliktów”.
Przemawiając w języku irlandzkim, Connolly podkreśliła znaczenie języka narodowego, mówiąc „kraj bez języka to kraj bez duszy”.
Zapewniła, że jako prezydentka Irlandii będzie „jednoczyła społeczeństwo pewną ręką, ale także będzie katalizatorem zmian, odzwierciedlającym pragnienia republiki”.
68-letnia Catherine Connolly w wyborach odbywających się 24 października zdobyła 63,36 proc. głosów. Jako niezależna polityczka była kandydatką partii lewicowych, w tym Sinn Fein. Jej rywalką była Heather Humphreys z centroprawicowej partii Fine Gael, która otrzymała 29,46 proc. głosów.
Connolly jest trzecią kobietą, która objęła urząd prezydenta Irlandii. W 1990 r. wybory prezydenckie wygrała Mary Robinson, a siedem lat później - Mary McAleese.
Prezydent Irlandii pełni funkcję reprezentacyjną, a jego uprawnienia są mocno ograniczone. Reprezentuje kraj za granicą i jest obecny na najważniejszych wydarzeniach państwowych. Nie odgrywa żadnej roli w formowaniu rządu i nie ma inicjatywy ustawodawczej. Podpisuje ustawy, ale nie przysługuje mu prawo weta. Wygłasza orędzie do narodu z okazji Bożego Narodzenia oraz w Dzień Świętego Patryka (17 marca), a także przyjmuje dygnitarzy w swojej oficjalnej rezydencji, Aras an Uachtarain w Dublinie.
Prezydent Irlandii sprawuje urząd przez siedem lat, maksymalnie przez dwie kadencje.
Marta Zabłocka (PAP)
mzb/ kar/
