Kapitał zagraniczny odegrał kluczową rolę w transformacji polskiej gospodarki, lecz jego duże zaangażowanie niesie ze sobą również negatywne konsekwencje. Pozostajemy w znacznym stopniu odpowiedzialni za produkcję tego, co zostało wymyślone i zaprojektowane poza granicami kraju – czytamy w piątkowym „Pulsie Biznesu”.
Autor tekstu wskazuje, że skala uzależnienia polskiej gospodarki od kapitału zagranicznego jest wysoka na tle państw UE i naszego regionu. „Firmy kontrolowane przez inwestorów zagranicznych stanowią 7,6 proc. wszystkich polskich przedsiębiorstw. Dla porównania, w Rumunii zagraniczne korporacje stanowią 2,9 proc. przedsiębiorstw ogółem, w Czechach 1,9 proc., a na Węgrzech jest to 1,5 proc.” – podaje. Dziennik zauważa także, iż firmy te „zatrudniają także co trzeciego Polaka: ich udział w zatrudnieniu to 33,5 proc, podczas gdy w Czechach jest to 27,7 proc., a na Węgrzech 22,7 proc.”
Gazeta podkreśla, że ta struktura własnościowa rzutuje bezpośrednio na pozycję Polski w globalnych łańcuchach wartości. Staliśmy się eksportową potęgą – z udziałem 1,52 proc. w światowym eksporcie towarów zajmujemy 22. miejsce na świecie. „Generalnie kapitał zagraniczny przyniósł technologię, know-how i dostęp do zagranicznych rynków, a to wszystko umożliwiło szybki awans gospodarczy po 1989 r.” – czytamy.
Ale jest też druga strona medalu: na razie specjalizujemy się głównie w środkowych ogniwach łańcucha, czyli tam, gdzie marże są relatywnie niskie.
„W przemyśle w mniejszym stopniu – na tle Niemiec - odpowiadamy za dizajn, czyli wymyślenie, a następnie zaprojektowanie produktu. W większym stopniu odpowiadamy zaś za czynności okołoprodukcyjne (kategoria >inne<): etykietowanie czy pakowanie” – ocenia „PB”.
Z kolei w usługach w mniejszym stopniu odpowiadamy natomiast za badania i rozwój, inżynierię, IT. Niemieckie firmy kontrolują znacznie więcej etapów, co świadczy o ich mocnej pozycji w łańcuchu dostaw. Polskie – nie. (PAP)
mir/ mhr/
