Sudan zawarł z Pakistanem warte 1,5 mld dolarów porozumienie zbrojeniowe, aby odwrócić losy trwającej trzeci rok wojny domowej. Umowę podpisał z pakistańskim ministerstwem obrony, przebywający w Islamabadzie dowódca sudańskich sił powietrznych Tahir Mohamed Al-Awad Al-Amin.
Według informacji opublikowanych przez „Sudan Times” pakiet uzbrojenia obejmuje systemy obrony powietrznej i naziemnej, w tym 10 lekkich samolotów K-8 Karakorum, będących efektem pakistańsko-chińskiej współpracy obronnej oraz 220 dronów, m.in. Shahpar-2, który jest flagowym pakistańskim bezzałogowym statkiem powietrznym, zdolnym do uderzeń amunicją naprowadzaną laserowo. Sudan otrzyma też 150 pojazdów opancerzonych ASV Mohafiz oraz chińskie systemy obrony powietrznej dalekiego zasięgu HQ-9 i średniego zasięgu HQ-6.
Według portalu Armyrecognition Sudanu, dzięki temu uzbrojeniu, spodziewa się odwrócić losy wojny domowej, wykorzystując drony do ciągłych ataków, samoloty odrzutowe do bliskiego wsparcia powietrznego, a zaawansowane systemy rakietowe do zabezpieczenia przestrzeni powietrznej.
Ponieważ wojna między Sudańskmi Siłami Zbrojnymi (SAF), którymi dowodzi gen. Abdel Fattah al-Burhan a Siłami Szybkiego Wsparcia (RSF) pod komendą gen. Mohameda Hamdane Dagalo doprowadziła do załamania gospodarki kraju, rząd, który ma trudności z wypłatą pensji, musiał poszukać sponsora dla tej transakcji.
Najbardziej prawdopodobnym jest Arabia Saudyjska zainteresowana stabilizacją korytarza handlowego wiodącego przez Morze Czerwone, którym eksportuje się ropę naftową i którym odbywa się ruch handlowy między Europą, Bliskim Wschodem i Azją. A ze zdestabilizowanego Sudanu konflikt mógłby szybko przenieść się na Erytreę, Sudan Południowy, a nawet Egipt, zagrażając samej Arabii Saudyjskiej.
W finansową pomoc Sudanowi mogą być również pośrednio zaangażowane Stany Zjednoczone, które z powodu sankcji nałożonych na ten kraj za łamanie praw człowieka, same nie mogą legalnie dostarczać mu broni. Waszyngton postrzega RSF jako siłę destabilizującą region, zwłaszcza w obliczu współpracy Dagalo z najemnikami rosyjskimi. Ale nie pała też wielką sympatią do SAF, które sprzymierzyły się z dżihadystami i od końca 2023 r. zacieśniają więzi z Iranem. Teheran znacznie przyczynił się do eskalacji sudańskiego konfliktu, dostarczając sudańskim siłom zbrojnym drony bojowe, amunicję i wsparcie wywiadowcze.
Kolejnym potencjalnym sojusznikiem Sudanu przy zakupie pakistańskiego uzbrojenia może być Izrael, z którym dowódca SAF prowadzi rozmowy, mające doprowadzić do normalizacji stosunków właśnie w zamian za wsparcie polityczne i wojskowe.
Wsparcie mogło też nadejść ze strony Chin.
Bez względu, kto stoi za wsparciem finansowym Sudanu przy tej transakcji, umacnia ona rolę Pakistanu jako eksportera broni do Afryki, ale nakłada na ten kraj współodpowiedzialność za podsycanie jednego z najkrwawszych konfliktów na świecie.
Tadeusz Brzozowski (PAP)
tebe/ mal/
