Wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego przynoszą pozytywne zmiany dla osób zarabiających powyżej 1 mln zł rocznie. Ta grupa opodatkowana jest daniną solidarnościową od 2019 r., której stawka wynosi 4 proc. Według skarbówki podstawę podatku solidarnościowego można pomniejszyć tylko o składki na ubezpieczenia społeczne, część składki zdrowotnej (wyłącznie przedsiębiorcy na podatku liniowym) i odliczenia od dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej.
Zgodnie z tą wykładnią przepisów, podatnicy objęci daniną solidarnościową nie mogą pomniejszać podstawy opodatkowania o straty poniesione w poprzednich latach.
Jednak w lipcu br. minister finansów przyznał, że skarbówka przegrywa w sądach, i potwierdził, że straty można odpisywać od dochodu, podaje "Rzeczpospolita" powołując się na odpowiedź na interpelację poselską nr 42 274. Od tego momentu interpretacje fiskusa są już korzystne dla podatników.
Dodatkowo, zgodnie z najnowszymi wyrokami NSA, od przy ustalaniu dochodu do opodatkowania daniną solidarnościową można odliczyć nie tylko stratę, ale również ulgę na złe długi oraz ulgę na działalność badawczo-rozwojową.
Podatnicy nie mają wyjścia, w formularzu DSF-1 muszą wpisać dochód już pomniejszony o stratę, zwraca uwagę Rafał Sidorowicz w rozmowie z "Rzeczpospolitą" oraz dodaje, że w przypadku korekty, która powoduje, że podatek jest mniejszy (albo nie ma go w ogóle), przyczyny tej zmiany powinni opisać we wniosku o stwierdzenie nadpłaty.
Podatek solidarnościowy płaci ok. 40 tys. osób w Polsce, wynika z danych Ministerstwa Finansów. Podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 mln zł sumy dochodów z umowy o pracę, dzieło, zlecenie, emerytury, kontraktów menedżerskich, sprzedaży papierów wartościowych oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej. O szczegółach daniny pisaliśmy więcej w artykule pt. "Podatek od najbogatszych. Kończy się czas na zapłacenie daniny solidarnościowej".