Walki o miasto Pokrowsk w obwodzie donieckim weszły w decydującą fazę. Wywiad wojskowy Ukrainy (HUR) skierował do działań w Pokrowsku część swoich jednostek specjalnych, w tym oddział specjalny Timur. Od co najmniej kilku tygodni sytuacja sił ukraińskich na tym odcinku jest bardzo skomplikowana.
„Po zakończonej sukcesem operacji desantowej pododdziały specjalne wywiadu wojskowego Ukrainy (HUR) były w stanie stworzyć naziemny korytarz, którym mogły dotrzeć na miejsce siły wzmocnienia” – napisano w oświadczeniu HUR w komunikatorze Telegram. Służba prasowa ukraińskiego wywiadu poinformowała również o ciężkich walkach toczących się w Pokrowsku.
Sytuacja sił ukraińskich na odcinku pokrowskim pozostaje bardzo skomplikowana od co najmniej kilku tygodni: jak informowały wcześniej kanały monitorujące przebieg linii frontu (np. ukraiński DeepState na Telegramie), rosyjska armia dąży do okrążenia aglomeracji pokrowsko-myrnohradzkiej i odcięcia sił ukraińskich broniących pozycji na tym obszarze. Od drugiej połowy października większa część miasta Pokrowsk stała się tzw. szarą strefą, czyli obszarem, gdzie toczą się bezpośrednie starcia pomiędzy siłami obu stron; aktywne są także bezzałogowce. Kluczowa dla ukraińskiej logistyki droga M30, łącząca oba miasta z położonym w obwodzie dniepropietrowskim Pawłohradem, znalazła się tym samym pod kontrolą ogniową sił rosyjskich, a bezpieczne korzystanie z niej stało się niemożliwe.
W miniony piątek (31 października) w ukraińskich mediach społecznościowych pojawiły się informacje o desancie ukraińskiej jednostki specjalnej w Pokrowsku – ich potwierdzeniem było nagranie wideo, przedstawiające lądowanie śmigłowca UH-60 (komponent lotniczy HUR ma posiadać dwie takie maszyny) i desant żołnierzy. Jak wynika z późniejszego komunikatu HUR, byli to wojskowi z jednostki pod nazwą Timur.
O tym oddziale ukraińskiego wywiadu wojskowego wiadomo niewiele: jego zadaniem jest realizacja działań dywersyjnych, lądowych i morskich w głębi ugrupowania przeciwnika. W jego skład wchodzi kilkanaście mniejszych pododdziałów, wykonujących zarówno funkcje szturmowe, jak i dywersyjne oraz wywiadowcze, także z użyciem dronów. Od momentu powstania w 2022 r. jednostka przeprowadziła wiele operacji specjalnych, m.in. na okupowanym Krymie i na Morzu Czarnym (m.in. przejęcie kontroli nad Wyspą Węży i platformami wiertniczymi, tzw. wieżami Bojki). Według ukraińskiego portalu Kyiv Post jednostka Timur realizowała działania także poza granicami Ukrainy, m.in. w 2024 r. w Sudanie, gdzie jej żołnierze prowadzili szkolenia i brali udział w operacjach lokalnych sił powstańczych, walczących m.in. z rosyjską najemniczą Grupą Wagnera. Nazwa jednostki pochodzi od imienia jej dowódcy.
Rejonem operowania sił HUR w Pokrowsku ma być skrzyżowanie dróg w zachodniej części miasta. Kontrola nad tym miejscem jest kluczowa dla dalszej obrony Pokrowska. Skierowanie do działań na tym odcinku pododdziałów wywiadu wojskowego Ukrainy prawdopodobnie było wymuszone dwoma czynnikami:
- brakiem dostępnych rezerw, które mogłyby być skierowane do takiego zadania,
- charakterem toczących się walk.
Z dostępnych informacji i materiałów wideo, publikowanych przez stronę ukraińską, wynika, że starcia toczą się obecnie przede wszystkim o kontrolę nad budynkami w południowej części Pokrowska. Jednostki HUR miały zostać skierowane na ten odcinek w celu oczyszczenia zabudowań z sił rosyjskich, co jest zadaniem, do którego bardzo dobrze nadają się pododdziały tego rodzaju, wyspecjalizowane w walce na bliski dystans w pomieszczeniach zamkniętych (ang. CQB – Close Quater Battle). Charakterystyczne jest także użycie śmigłowców jako środka przerzutu sił – może to potwierdzać, że lądowe połączenie Pokrowska z resztą Ukrainy było przez pewien czas odcięte lub zbyt niebezpieczne do wykorzystania ze względu na aktywność rosyjskich dronów i artylerii. Podobne działania jednostka Timur realizowała wcześniej, w czasie walk o Bachmut (na przełomie 2022 i 2023 r.) i Awdijiwkę (2023/24).
Nie zmienia to faktu, że sytuacja taktyczna na tym odcinku frontu jest dla strony ukraińskiej skrajnie trudna.
Specjalsów przerzucono do Pokrowska, by osłaniali odwrót. Inna możliwość to zadanie wywiezienia z miasta czegoś/kogoś istotnego; każda inna operacja byłaby marnowaniem potencjału – ocenił w komentarzu dla PAP Marcin Ogdowski, dziennikarz „Polski Zbrojnej”. – To już się Ukraińcom w przeszłości zdarzało, więc, koniec końców, nie potrafię wykluczyć opcji desperackiej próby utrzymania linii obronnych z pomocą elitarnych formacji – dodał.
Do działań na tym odcinku frontu ukraińskie dowództwo skierowało także inne jednostki: m.in. 7. Korpus szybkiego reagowania wojsk powietrznodesantowych Ukrainy oraz 1. Korpus Azow. Ta ostatnia formacja prowadzi działania w pobliżu Dobropilla na północ od Pokrowska i Myrnohradu. We wtorek punkt dowodzenia 1. Korpusu odwiedził prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski.
Znaczenie obrony na odcinku pokrowskim jest istotne z punktu widzenia całej linii frontu. – Rosjanie, jak już zdobędą ruiny Pokrowska, mogą rzucić natarcie na różne kierunki: od Zaporoża do Charkowa, ale najbardziej prawdopodobne jest to, że będą próbowali kontynuować natarcie na Dobropillę i Konstantynówkę – pisze w analizie Michał Bruszewski, dziennikarz i analityk Defence24.pl. Zdobycie Konstantynówki, która jest już zresztą atakowana (walki toczą się na przedmieściach miasta), otworzyłoby rosyjskiej armii drogę do ataku na Kramatorsk i Słowiańsk, a tym samym – do zajęcia tej części Donbasu, którą nadal kontroluje Ukraina.
Dariusz Materniak (PAP)
mad/ kbm/ mhr/
