Wyborcza ściąga Bankier.pl

Wybory parlamentarne odbędą się 25 października. Bankier.pl przygotował zestawienie, które ułatwi zapoznanie się z propozycjami poszczególnych partii wraz z szacunkowymi kosztami ich wprowadzenia.

Partie polityczne agitują na swoją korzyść, część przygotowała już programy wyborcze i hasła, którymi będą próbowały zachęcić Polaków do oddania na nie głosu.

To wybory szczególne, bo z sondaży wynika, że rządząca Polską koalicja PO-PSL może przegrać z Prawem i Sprawiedliwością. Walka o to, kto będzie sprawował władzę, to nie tylko pojedynek pomiędzy PiS i PO – na polskiej scenie politycznej jest jeszcze kilka innych podmiotów, które mają własny pomysł na Polskę.

Obietnice i hasła poszczególnych partii politycznych zawarte są w ich programach wyborczych. Najważniejsze informacje prezentujemy w poniższej tabeli, w której ujęte są tylko te partie, którym udało się zarejestrować listy kandydatów w co najmniej połowie okręgów wyborczych.

Niektóre propozycje partii zakładają wzrost dochodów do budżetu i zwiększenie dynamiki PKB, ale bez precyzyjnego modelu szacowanie ich wpływu na gospodarkę za 2-3 lata jest praktycznie niemożliwe, co nie wyklucza, że byłby on pozytywny. W szacunkach kosztów obietnic wyborczych uwzględniono tylko policzalne obietnice, np. sumę wydatków na zwiększone świadczenia, wpływ obniżenia stawek niektórych podatków na dochody budżetu państwa w 2016 roku, likwidację niektórych składek itp.

Weź udział w ankiecie wyborczej Bankier.pl

W szacunkach uwzględniono możliwe pozytywne efekty związane ze zwiększeniem skuteczności poboru niektórych danin np. te wynikające z uproszczenia systemu naliczania składek do ZUS-u lub obniżenie kosztów funkcjonowania fiskusa po zniesieniu podatku dochodowego. Uwzględniono również wydatki z budżetu państwa wynikające z wprowadzenia w życie różnych postulatów pomocy "frankowcom".

Podsumowanie obietnic

Obietnice wyborcze poszczególnych partii w znacznym stopniu opierają się na zwiększeniu wydatków socjalnych dla najuboższych obywateli i najmniej zarabiających pracowników. PiS proponuje 500 zł na drugie i każde kolejne dziecko, Zjednoczona Lewica chce wypłacać obywatelom dywidendę wynikającą ze wzrostu PKB, a PO proponuje obniżenie niektórych składek na ubezpieczenia społeczne dla najmniej zarabiających, co w efekcie podniosłoby dochody netto tej grupy pracowników o ok. 100 zł na osobę.

Ponadto PO, Zjednoczona Lewica, PSL i Partia Razem proponują zwiększenie płacy minimalnej - najbardziej hojna jest Partia Razem, która proponuje 15 zł brutto na godzinę, czy ponad 2,6 tys. zł brutto (ok. 2100 zł netto) miesięcznie. Zjednoczona Lewica chce dawać 2,5 tys. zł brutto, ale PO proponuje jednolitą stawkę godzinową na poziomie ok. 10-12 brutto, co w zasadzie pokrywa się obecnym tempem wzrostu płacy minimalnej, która w 2016 roku wyniesie 1,85 tys. zł brutto (1,355 tys. zł netto) i jeśli trend ten się utrzyma, to w 2018 roku będzie ona wynosić ok. 2,2 tys. zł brutto (ok. 1,7 tys. netto).

Programy Zjednoczonej Lewicy i Partii Razem zawierają najwięcej konkretnych propozycji i liczb. Niemniej większość jest po stronie wydatkowej państwa. Pytanie, skąd wziąć na to pieniądze, pozostaje bez odpowiedzi w ich opracowaniach.

Partie KORWiN i KUKIZ'15 nie operują na liczbach. Obie dążą do poważnych zmian systemowych. KORWiN chce radykalnego obniżenia podatków do minimalnej wysokości, ale w zamian nie wyjaśnia, z czego miałyby być pokrywane obecnie zobowiązania państwa.

 KUKIZ'15 praktycznie nie ma programu gospodarczego - bardziej skupia się na reformie instytucjonalnej i systemowej organizacji państwa przy jednoczesnym wskazaniu na promocję polskiej przedsiębiorczości. Chęć zapobieżenia drenażu zysków firm działających w Polsce za granicę też jest tylko sloganem - nie wiemy, czy KUKIZ'15 chciałaby tego dokonać poprzez renegocjację umów międzynarodowych czy poprzez wprowadzenie konkretnej ustawy.

Z kolei Nowoczesna Ryszarda Petru operuje głównie sloganami, wskazując słabe strony obecnych rozwiązań prawno-podatkowych, ale bez wyraźnego wskazania, jak należałoby je zmienić, choćby w przypadku uproszczenie ustawy o VAT czy zwiększenie składek rolników do KRUS-u. Propozycja wprowadzenia 3 prostych stawek podatku wynoszących dla PIT, CIT i VAT po 16% to obok zasady "jedna nowa ustawa ma kasować dwie stare" jedyny konkret. Przy czym ujednolicenie stawki PIT spowoduje głównie obniżenie podatków dla najbogatszych Polaków, a ujednolicenie stawki VAT bezpośrednio spowoduje wzrost cen żywności.

PSL obiecuje, że zainwestuje 150 mld zł w polską wieś. Nie dodając przy tym, że w znakomitej większości będą to środki nie z budżetu państwa, ale z Unii Europejskiej, co raczej oznacza, że ludowcy obiecują skutecznie rozdysponowywać pieniądze, które i tak trafią do polskich rolników.

Na koniec pozostają propozycje Prawa i Sprawiedliwości oraz Platformy Obywatelskiej. PiS podaje konkretne argumenty, jak pozyska finansowanie swoich obietnic, m.in. nakładając nowe podatki na duże sieci handlowe i sektor bankowy. Opracowania są bardzo proste pod względem matematycznym, ale nie uwzględniają pośrednich konsekwencji niektórych propozycji, np. obniżenia wieku emerytalnego i wpływu tego rozwiązania na finanse publiczne i rynek pracy w perspektywie najbliższych 5 lat. Innymi słowy, istnieje spore zagrożenie, że koszty ukryte tych propozycji będą większe niż te podane przez PiS.

Z kolei Platforma Obywatelska podaje swoje propozycje w sposób nieczytelny i trudny do zrozumienia. Do końca nie wiadomo, na czym miałby polegać nowy sposób obliczania składek i zaliczki na podatek dla osób najmniej zarabiających. Nieprecyzyjne są też propozycje pomocy dla osób zadłużonych w walutach obcych - "chęć pomocy bez nadwyrężania sektora bankowego" prawdopodobnie oznacza zwiększenie roli budżetu w rozwiązaniu tego problemu. Przy omawianiu programu Platformy Obywatelskiej należy pamiętać, że jest to partia rządząca, która tworzy budżet na 2016 rok. Przy tej okazji warto wspomnieć, że planowany deficyt budżetowy w następnym roku wynosić będzie ok. 50 mld zł, co już można doliczyć na poczet obietnic wyborczych tej partii.

Źródło: