Zanim trafiłem do niemieckiej reprezentacji, nikt z waszych działaczy się o mnie nie bił, nie składał propozycji. Zadzwoniono dopiero wtedy, gdy nie miałem już wyboru - mówi w rozmowie z "Przeglądem Sportowym" napastnik reprezentacji Niemiec, Lukas Podolski. PRZEGLĄD SPORTOWY: Czy zaśpiewane "sto lat" przez kolegów z reprezentacji Niemiec było dopiero wstępem do zabawy z okazji pańskich 23. urodzin? Na pięć dni przed meczem z Polakami zorganizowaliście porządną imprezę?
LUKAS PODOLSKI: Skończyłem 23 lata, ale na prawdziwe świętowanie przyjdzie pora. Teraz myślimy już tylko o niedzielnym spotkaniu. Może właśnie wtedy dostanę urodzinowy prezent.PS: Jaki?
Oczywiście wygraną z biało-czerwonymi. Chcę wreszcie pokonać Artura Boruca, bo w 2006 roku na mundialu był w świetnej formie i nie zdołałem strzelić mu gola.PS: A kilka miesięcy temu mówił pan, że chce, by z grupy wyszli Niemcy i Polska. To miał być właśnie prezent na urodziny. Jak mamy awansować, skoro chce pan nam strzelać gole?
W grupie każdy ma trzy mecze do rozegrania i myślę, że moja reprezentacja awansuje z pierwszego miejsca, a Polacy z drugiego.PS: Pojawią się głosy, że pan specjalnie mówi o awansie biało-czerwonych, by łagodzić krytyczne opinie, że zostawił pan rodzinny kraj i zdecydował się grać dla przeciwników.
Tak, tak wiem. Zaraz na pewno usłyszę, że poleciałem na kasę i nie mam honoru, że polscy działacze się o mnie bili, prosili żebym grał z orzełkiem na piersi, tylko ja to wszystko miałem gdzieś. Mam już dosyć tych bzdur. Prawda jest inna.PS: Chciał pan grać w biało-czerwonych barwach?
Co ja sobie mogłem chcieć? Na początku nikt na mnie nie zwracał specjalnej uwagi. Potem zacząłem grać dla niemieckiej młodzieżówki i moja kariera potoczyła się błyskawicznie. Nikt nie proponował mi gry dla Polski, gdy jeszcze to było możliwe. Co miałem robić? Przyjechać i prosić, by ktoś z reprezentacji się mną zainteresował? Bądźmy poważni.Rozmawiał Kamil Składowski
Źródło:
