Co powinny zawierać dodatkowe ewidencje?
Na podstawie § 6 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26.08.2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 r. nr 152, poz. 1475) podatnicy wykonujący:
- działalność kantorową – prowadzą również, według zasad określonych w przepisach prawa dewizowego, ewidencję wszystkich operacji powodujących zmianę stanu wartości dewizowych i waluty polskiej, zwaną dalej „ewidencją kupna i sprzedaży wartości dewizowych”;
- działalność w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw (prowadzenia lombardów) - są obowiązani prowadzić również ewidencję pożyczek i zastawionych rzeczy;
Ewidencja pożyczek i zastawionych rzeczy powinna zawierać co najmniej następujące dane:
- numer kolejny wpisu,
- imię i nazwisko pożyczkobiorcy,
- adres,
- datę udzielenia pożyczki,
- kwotę udzielonej pożyczki,
- wysokość umówionych odsetek w PLN,
- opis zastawionej rzeczy i jej wartość rynkową,
- termin zwrotu pożyczki wraz z odsetkami,
- datę i kwotę zwróconej pożyczki wraz z odsetkami,
- datę zwrotu zastawionej rzeczy,
- datę sprzedaży rzeczy i kwotę należną z tytułu tej sprzedaży,
- kwotę prowizji stanowiącej wartość spłaconych odsetek lub różnicę między kwotą uzyskaną ze sprzedaży zastawionej rzeczy a kwotą udzielonej pożyczki.
kolejny nr transakcji lub operacji,
Ranking kredytów dla firm - wrzesień 2011 - datę zawarcia i datę realizacji transakcji lub datę przeprowadzenia operacji,
- określenie rodzaju transakcji lub operacji,
- sposób rozliczenia transakcji (wpłata, wypłata z kasy, na rachunek bankowy itp.),
- nazwę i ilość wartości dewiz lub waluty polskiej będącej przedmiotem transakcji,
- kurs waluty lub równowartość transakcji w złotych,
- cenę jednostkową oraz wartość w złotych w przypadku kupna-sprzedaży złota dewizowego lub platyny.
- transakcje rozliczane w kantorze,
- transakcje rozliczane za pośrednictwem rachunków bankowych,
- transakcje rozliczane w części w kantorze i w części za pośrednictwem rachunków bankowych,
- operacje przemieszczania wartości dewizowych lub waluty polskiej między kasą a rachunkami bankowymi.
Podstawowe zasady
Podczas prowadzenia ewidencji w kantorze liczą się następujące zasady. Przede wszystkim przedsiębiorca zobowiązany jest zapewnić:
- prowadzenie na bieżąco, w sposób trwały i ciągły oraz zgodny z przepisami, ewidencji wszystkich operacji powodujących zmianę stanu wartości dewizowych i waluty polskiej;
wydawanie, w sposób zgodny z przepisami, dowodów kupna i sprzedaży, imiennych lub na okaziciela, przy każdej umowie kupna lub sprzedaży wartości dewizowych, będących przedmiotem obrotu.
Jeżeli jedna transakcja jest rozliczana w więcej niż jeden sposób, każde rozliczenie należy potraktować i ująć w ewidencji jako oddzielną transakcję. Wpis do ewidencji powinien być dokonany niezwłocznie po zawarciu transakcji lub przeprowadzeniu operacji, a jeżeli transakcja jest realizowana w innym terminie niż termin jej zawarcia, wpis uzupełnia się o datę realizacji transakcji niezwłocznie po jej zrealizowaniu.
Przedsiębiorca, prowadząc ewidencję w sposób określony wyżej, obowiązany jest zapewnić w każdym momencie możliwość ustalenia aktualnego stanu kasy w poszczególnych wartościach dewizowych i w walucie polskiej.
W przypadku obrotu walutą obcą dowody kupna i sprzedaży, powinny zawierać:
- kolejny numer dowodu,
- imię i nazwisko osoby fizycznej lub nazwę (firmę) przedsiębiorcy lub innego podmiotu dokonującego transakcji,
- miejsce zamieszkania i adres osoby fizycznej lub siedzibę i adres przedsiębiorcy lub innego podmiotu dokonującego transakcji,
- cechy dokumentu tożsamości osoby dokonującej transakcji,
- nazwę lub symbol oraz kwotę sprzedanych lub skupionych walut obcych,
- kurs waluty i równowartość transakcji w walucie polskiej,
- pieczątkę z oznaczeniem kantoru,
- datę zawarcia transakcji i wystawienia dowodu,
- pieczątkę imienną i podpis kasjera.
Jeżeli dowód kupna lub sprzedaży ma być wystawiony na okaziciela, nie zamieszcza się w nim danych określonych w pkt 2-4.
Dowodu kupna i sprzedaży nie wystawia się, jeżeli w związku z transakcjami kupna i sprzedaży wartości dewizowych są sporządzane:
- pisemne umowy potwierdzające ich zawarcie lub
- inne dokumenty stanowiące zgodnie z przepisami o rachunkowości lub przepisami podatkowymi dowody ich zawarcia.
Podatkowa Księga Przychodów i Rozchodów
Konkretyzacje powyższych zapisów stanowią objaśnienia do Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów. Zgodnie z nimi przy dokonywaniu zapisów w księdze, wynikających z prowadzonych przez podatnika ewidencji kupna i sprzedaży wartości dewizowych nie wypełnia się kolumn 3-5 księgi, tj. nr dowodu księgowego, dane kontrahenta.
 | Potrzebujesz więcej informacji o podatkach? Skorzystaj z naszego Niezbędnika przedsiębiorcy i podatnika |
W kolumnie 7 podatnicy wpisują miesięczną kwotę przychodu (sprzedaży wartości dewizowych) wynikającą z ewidencji kupna i sprzedaży wartości dewizowych. W przypadku prowadzenia działalności polegającej na udzielaniu pożyczek pod zastaw ( w lombardach) - w kolumnie numer 7 wpisuje się na koniec miesiąca kwotę prowizji stanowiącą wartość spłaconych w danym miesiącu odsetek lub różnicę między kwotą uzyskaną ze sprzedaży zastawionych rzeczy a kwotą udzielonych pożyczek. W kolumnie 10 podatnicy wpisują miesięczną kwotę zakupionych wartości dewizowych, wynikającą z ewidencji kupna i sprzedaży wartości dewizowych.
Remanent
Dla przedsiębiorców prowadzących kantory przewidziano jeszcze specjalne zasady przy prowadzeniu ewidencji podatkowej w zakresie sporządzania spisu z natury.
W związku z tym, w działalności kantorowej spisem z natury należy objąć dodatkowo niesprzedane wartości dewizowe zgodnie z § 28 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Spis z natury niesprzedanych wartości dewizowych wycenia się według cen zakupu z dnia sporządzenia spisu, a w dniu kończącym rok podatkowy – według cen zakupu, jednak w wysokości nie wyższej niż kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski w dniu kończącym rok podatkowy, a wartość rzeczy zastawionych - według ich wartości rynkowej.
Wybór formy opodatkowania dla osób prowadzący kantory lub lombardy
Osoba prowadząca działalność kantorową nie ma możliwości wyboru opodatkowania w formie ryczałtu ewidencjonowanego, oraz rozliczania się za pomocą karty podatkowej.
/ifirma.pl
Źródło:
