Chiny - Analizy i komentarze - Najnowsze wiadomości

Gdyby 11 miesięcy temu ktoś powiedział, że Chiny będą jedyną spośród największych gospodarek świata, która zakończy 2020 r. wzrostem PKB, zapewne zostałby uznany za osobę niespełna rozumu. Dziś Pekin chwali się nie tylko powiększeniem gospodarki, ale i sforsowaniem granicy 100 bln juanów. Porównując wyniki Państwa Środka do reszty globu, należy jednak pamiętać o "chińskiej charakterystyce" wskaźników makroekonomicznych.

Chiny odnotowały w grudniu najwyższe w historii poziomy eksportu, importu i nadwyżki handlowej. W całym 2020 roku naznaczonym pandemią koronawirusa, która wybuchła za Murem, sprzedaż za granicę była rekordowa, a dodatnie saldo wymiany - drugie największe w dziejach Państwa Środka.

Wartość chińskich rezerw walutowych wzrosła najmocniej od 7 lat i jest najwyższa od ponad 4 lat. Ale wzrost wciąż jest zaskakująco niski zważywszy na okoliczności. W czym tkwi zagadka?

Na kilka miesięcy przed 100. urodzinami partii komunistycznej Chiny wyeliminowały skrajną biedę i uczyniły kolejny milowy krok na drodze do stworzenia społeczeństwa umiarkowanego dobrobytu. Nie mogło być inaczej, bo taki cel wyznaczył sam "chłopski cesarz" Xi Jinping. I choć pojawiają się uzasadnione wątpliwości, czy faktycznie problem rozwiązano całkowicie, to nie sposób odmówić Państwu Środka ogromnego sukcesu, jakim był wyraźny wzrost standardu życia ludności. Tyle że przypisywanie go wyłącznie Pekinowi to nadużycie.

- Banki gaszą pragnienie trucizną, pozyskując depozyty poprzez internetowe platformy finansowe - twierdzi przedstawiciel Ludowego Banku Chin. Pekin wykorzystuje słuszne obawy o stabilność chińskiego sektora finansowego, by poskromić prężny prywatny sektor technologiczny. 

W ostatnich tygodniach kilka dużych chińskich firm kontrolowanych przez władze niespodziewanie nie uregulowało swoich długów. Podważając niepisaną gwarancję, że w ostateczności to państwo spłaca wierzycieli, Pekin daje nauczkę lokalnym grupom interesu i inwestorom. Ale igra z ogniem, bo zasada jest podstawą kruchej stabilności gargantuicznego sektora finansowego.

Decoupling, koniec Chimeryki, zerwanie zależności od Chin… Takie hasła i postulaty pojawiają się w krajach rozwiniętych od lat. Tymczasem współpraca gospodarcza kwitnie, a Państwo Środka znów wyprzedza USA, choć z zagranicznym biznesem łączy je trudna miłość.

O relacje amerykańsko-chińskie pod rządami nowego prezydenta USA Joe Bidena pytamy Jakuba Jakóbowskiego, analityka Ośrodka Studiów Wschodnich.

Wrześniowy gwałtowny skok importu za Mur okazał się krótkotrwały, natomiast eksport pozostaje w okolicach historycznych maksimów. W efekcie Chiny znów mają potężną nadwyżkę handlową. Wbrew pozorom to jednak nie sprzedaż towarów za granicę jest głównym źródłem gospodarczego sukcesu Państwa Środka - nie tylko w ostatnich miesiącach, ale i dekadach.

Epidemia koronawirusa zdusiła w Chinach popyt na złoto w pierwszej połowie roku. Wraz z poprawiającą się koniunkturą gospodarczą w ostatnich miesiącach, Chińczycy znów chętniej kupowali "królewski metal". I o ile konsumpcja jest już zbliżona do ubiegłorocznej, to wciąż wyraźnie kuleje import.

Mimo że juan od kilku miesięcy zyskuje na wartości, to tempo umacniania chińskiej waluty jest wolniejsze, niż wskazywałyby czynniki rynkowe. Tymczasem na pierwszy rzut oka nie widać wyraźnej interwencji Pekinu. Kto w takim razie stoi za próbami wyhamowania aprecjacji renminbi?

Dzięki zdecydowanym działaniom podjętym przez władze i mieszkańców Chińczycy szybko uporali się z pandemią koronawirusa i znów mogą cieszyć się kondycją gospodarki. Czy tak imponującą, jak chwali się dziś Pekin? Być może nie, ale z pewnością sytuacja za Murem jest dużo lepsza niż niemal na całym świecie.

Pekin coraz szerzej otwiera drzwi przed zagranicznymi inwestorami, a ci nie wahają się skorzystać z zaproszenia. Wygłodniali spekulanci ostrzą sobie zęby na większy kawałek wielkiego tortu, ale chińskie władze zachowują rozwagę i zapewniają, że nie poświęcą "finansowej suwerenności" kraju w imię zastrzyku kapitału. Czy Chiny sparzą się gorącym pieniądzem?

Zgodnie z oczekiwaniami analityków eksport z Chin wzrósł we wrześniu o 9,9 proc. rdr - wynika z danych urzędu celnego ChRL. Sporym zaskoczeniem był za to pierwszy w tym roku istotny skok importu. Wartość dóbr sprowadzonych za Mur zwiększyła się o 13,2 proc. rdr, podczas gdy eksperci spodziewali się wyniku zbliżonego do zeszłorocznego.

W II kwartale Chiny z nawiązką zrekompensowały sobie deficyt na rachunku bieżącym z poprzedniego okresu i osiągnęły największą nadwyżkę od ponad dekady. W duchu bieżącej narracji Pekinu o "podwójnym obiegu" silnik eksportowy musi działać prężniej, póki na wyższe obroty nie wróci rynek wewnętrzny.

Pekin chwali się błyskawiczną ofensywą na froncie walki z gospodarczymi skutkami epidemii koronawirusa. Z oficjalnych danych wynika, że w II kwartale PKB Państwa Środka wrócił na wzrostową ścieżkę. Pojawiły się nawet (fałszywe) pogłoski, według których Chiny przegoniły USA i stały się największą gospodarką świata.

Popularne giełdowe powiedzenie głosi, że byki wchodzą po schodach, a niedźwiedzie skaczą z okna. W Chinach jest nieco inaczej - (p)obudzone byki wolą korzystać z windy. I właśnie znów do niej wsiadły.

Po raz pierwszy od ponad dwóch dekad chińskie władze nie wyznaczyły celu wzrostu PKB. Pytanie brzmi: czy jest to epokowa zmiana, czy tymczasowa konieczność?

Tama chroniąca Państwo Środka przed powodzią zadłużenia zaczyna oficjalnie przeciekać. W kwietniu finansowanie chińskiej gospodarki oraz podaż pieniądza były wyraźnie wyższe od oczekiwań.