Z dniem 13 grudnia 2014 r. na producentach i dystrybutorach żywności zacznie ciążyć obowiązek stosowania nowych przepisów w zakresie znakowania środków spożywczych. Chodzi o regulacje zawarte w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1169/2011/UE z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności. Celem nowych przepisów jest zapewnienie konsumentom podstaw do dokonywania świadomych wyborów dotyczących spożywanej przez nich żywności oraz uniemożliwienie przedsiębiorcom wprowadzania konsumentów w błąd.
Dla kogo zmiany?
Nowe regulacje będą miały zastosowanie w odniesieniu do podmiotów działających na rynku spożywczym na wszystkich etapach, na których ich działania dotyczą przekazywania konsumentom informacji na temat żywności. Rozporządzenie dotyczy wszelkich środków spożywczych przeznaczonych dla konsumenta finalnego, w tym do środków spożywczych dostarczanych przez zakłady żywienia zbiorowego i do środków spożywczych przeznaczonych do dostarczenia do zakładów żywienia zbiorowego. Ponadto przepisy te będą miały też zastosowanie do usług gastronomicznych świadczonych przez przedsiębiorstwa transportowe, jeżeli połączenie transportowe rozpocznie się na terytorium państw członkowskich, do których stosuje się regulacje traktatowe.
Odpowiedzialność
Nowe rozporządzenie bardziej szczegółowo niż dotychczas reguluje zasady odpowiedzialności przedsiębiorców za dostarczanie konsumentom właściwych informacji na temat żywności. Odpowiedzialność w tym zakresie ponosić będzie podmiot, pod którego nazwą lub firmą dany środek spożywczy będzie wprowadzany na rynek. Natomiast w sytuacji, gdy dany podmiot nie prowadzi działalności w UE, to odpowiedzialność będzie obciążała importera na rynek unijny.
Data przydatności
W przypadku środków spożywczych, które z mikrobiologicznego punktu widzenia szybko się psują i z tego względu już po krótkim czasie mogą stanowić bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia ludzkiego, datę minimalnej trwałości zastąpi termin przydatności do spożycia. Po upłynięciu terminu przydatności do spożycia środek spożywczy będzie uznawany za niebezpieczny zgodnie z art. 14 ust. 2-5 rozporządzenia 178/2002/WE.
W razie potrzeby należy też na etykiecie uwidocznić opis warunków przechowywania, które muszą być przestrzegane, aby produkt mógł być przydatny przez określony czas. W przypadku środków spożywczych:
- których trwałość nie przekracza trzech miesięcy, wystarczy oznaczenie dnia oraz miesiąca,
- których trwałość przekracza trzy miesiące, lecz nie przekracza 18 miesięcy, wystarczy oznaczenie miesiąca oraz roku,
- których trwałość przekracza 18 miesięcy, wystarczy oznaczenie roku.
Alergeny
Niektóre składniki lub inne substancje lub produkty (takie jak substancje pomocnicze w przetwórstwie) stosowane w produkcji środków spożywczych i pozostające w nich po zakończeniu procesu produkcyjnego mogą powodować alergie lub reakcje nietolerancji u niektórych osób, przy czym niektóre z tych alergii lub reakcji nietolerancji stanowią zagrożenie dla zdrowia osób, u których występują. Dlatego tak niezmiernie ważne jest, aby podawać informacje na temat obecności dodatków do żywności, substancji pomocniczych w przetwórstwie i innych substancji lub produktów, w przypadku których naukowo dowiedziono, że mogą powodować alergie lub reakcje nietolerancji. Chodzi bowiem o to, żeby umożliwić konsumentom, szczególnie osobom cierpiącym na alergie lub nietolerancje pokarmowe, dokonywanie świadomych, bezpiecznych dla nich wyborów.
Wymienione na etykiecie substancje alergenne można będzie podkreślić za pomocą pisma wyraźnie odróżniającego je od reszty wykazu składników, np. za pomocą czcionki, stylu lub koloru tła. W przypadku żywności sprzedawanej bez opakowania bądź pakowanej dopiero w momencie sprzedaży, przekazanie informacji o obecności alergenów będzie obowiązkowe. Informacje te muszą być bowiem łatwo dostępne dla wszystkich konsumentów.
Wartość odżywcza
Do dotychczasowych danych szczegółowych, których podanie w odniesieniu do żywności opakowanej jest obowiązkowe, dodano informacje o wartości odżywczej. Obowiązkowa informacja o wartości odżywczej obejmuje następujące elementy:
a) wartość energetyczną oraz
b) ilość tłuszczu, kwasów tłuszczowych nasyconych, węglowodanów, cukrów, białka oraz soli.
W odpowiednich przypadkach dopuszczalne ma być zamieszczenie bezpośrednio w pobliżu informacji o wartości odżywczej - komunikatu wskazującego, że zawartość soli wynika wyłącznie z obecności naturalnie występującego sodu.
Pominięcie informacji o wartości odżywczej dopuszczalne będzie w odniesieniu do określonych w rozporządzeniu przypadków, czyli np. w odniesieniu do świeżych owoców i warzyw.
Informacja o wartości odżywczej będzie mogła zostać uzupełniona informacją o ilości jednego lub większej liczby takich składników jak np.:
- kwasy tłuszczowe jednonienasycone,
- kwasy tłuszczowe wielonienasycone,
- skrobia,
- błonnik.
Przy czym podawanie informacji dotyczącej wartości odżywczej będzie obowiązkowe od dnia 13 grudnia 2016 r.
|
Najważniejsze kwestie regulowane nowym rozporządzeniem:
|
Podstawa prawna
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1169/2011/UE z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG (…)
autor: Kinga Romas
Gazeta Podatkowa nr 89 (1130) z dnia 2014-11-06
Kontrola w firmie - prawa i obowiązki przedsiębiorcy. Wszystko na ten temat w poradniku na GOFIN.pl
