Leasing, czyli prawo do korzystania z określonego sprzętu przez pewien okres czasu w zamian za ustalone ratalne opłaty, to dobre rozwiązanie dla firm nie tylko w sytuacji utrudnionego dostępu do kredytu. Jest to narzędzie, które pozwala szybko i bez zbędnych formalności sfinansować sprzęt, firmową flotę, wyposażenie biura, a nawet siedzibę firmy, magazyny i oprogramowanie komputerowe. Z finalizowaniem umowy leasingu wiąże się jednak kilka ważnych kwestii, o których warto pamiętać.
Procedury zawierania umowy leasingowej mogą co prawda różnic się od siebie – w zależności od firmy leasingowej, przedmiotu leasingu czy jego wartości – jednak mają wiele cech wspólnych. W większości przypadków procedura rozpoczyna się od tego, że osoba zainteresowana leasingiem wybiera przedmiot, który ma być finansowany oraz uzgadnia jego cenę, warunki płatności i termin możliwej dostawy. Kolejnym krokiem jest dostarczenie do firmy leasingowej niezbędne dokumentów prawnych i finansowych – w tym faktury pro forma, którą na finansowany sprzęt wystawia jego dostawca.
Następnie wypełniany jest wniosek leasingowy, który zostaje rozpatrzony przez firmę leasingową. Po zaakceptowaniu lub ewentualnym uzupełnieniu dokumentów, ustalane są warunki umowy. Obejmują one informacje na temat wysokości opłaty wstępnej, okresu czasu, na jaki zawierana jest umowa leasingowa, waluty finansowania, wysokości rat leasingowych oraz częstotliwość płatności. Po przygotowaniu umowy leasingowej, potencjalny klient podpisuje ją, wpłaca opłatę wstępną i staje się leasingobiorcą. Choć procedury leasingowe nie należą do skomplikowanych i nie zabierają wiele czasu, przed podpisaniem umowy leasingowej warto wziąć pod uwagę kilka aspektów.
|
Co warto wiedzieć?
Umowa leasingu, w przeciwieństwie np. do wniosku kredytowego, charakteryzuje się znacznie mniejszymi wymaganiami formalnymi. Aby sfinansować leasingiem dany przedmiot, np. samochód, sprzęt biurowy czy oprogramowanie, przedsiębiorca potrzebuje niewielu dokumentów. Oprócz wniosku o zawarcie umowy leasingowej, konieczne są dokumenty firmy – różnią się one w zależności od formy prawnej przedsiębiorstwa. Np. jeśli chodzi o spółki cywilne oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są to: umowa spółki oraz wpis wspólników do ewidencji działalności gospodarczej (spółka cywilna) lub wpis do ewidencji działalności gospodarczej (osoby fizyczne). Dodatkowo wymagane są zaświadczenie o numerze REGON i NIP oraz bankowa karta wzorów podpisów. Jeśli firma korzysta z uproszczonej procedury leasingowej, nie wymaga się od niej dokumentów finansowych. Przy pełnej procedurze, koniecznym staje się przedstawienie zaświadczenia z urzędu skarbowego o braku zaległości wobec budżetu oraz o obrotach lub dochodzie brutto za ostatnie 12 miesięcy.
Kolejnym aspektem jest forma leasingu. Do wyboru mamy dwie podstawowe – finansowy i operacyjny. Każda z nich ma swoje zalety i wady, dlatego jej wybór powinien być uzależniony od potrzeb przedsiębiorstwa i jego indywidualnej sytuacji finansowej. Leasing operacyjny jest dobrym rozwiązaniem dla tych firm, które decydują się na krótki okres finansowania ze względu na optymalizację kosztów działalności. W jego przypadku podpisanie umowy wiąże się z niewielkimi inicjalnymi obciążeniami, gdyż podatek VAT od leasingowanego sprzętu jest doliczany do kolejnych rat.
Ten sposób finansowania jednakże nie pozwala na automatyczne przejście własności na leasingobiorcę po wygaśnięciu umowy. Konieczny jest wykup sprzętu. Dotychczasowy leasingobiorca jest w momencie wykupu uprzywilejowany, ponieważ ma prawo nabyć przedmiot za kwotę określoną w umowie leasingu, która znacznie odbiega od wartości rynkowej (np. 1% wartości początkowej). Takiego prawa nie ma nikt inny poza leasingobiorcą. Leasing finansowy w przepisach podatkowych traktowany jest jako dostawa towaru, co implikuje konieczność opłacenia z góry podatku VAT od przedmiotu umowy. Dlatego poniesione w pierwszym okresie nakłady finansowe są większe. W przeciwieństwie do leasingu operacyjnego, ten finansowy wiąże się z przejściem prawa własności środka trwałego na leasingobiorcę w momencie zakończenia okresu finansowania.
Ograniczenia przy leasingu operacyjnym
Warto pamiętać, że w przypadku leasingu operacyjnego występuje pewne ograniczenie dotyczące czasu trwania umowy. Nie może on być krótszy od 40% czasu normatywnej amortyzacji. Z tego powodu, niektóre środki trwałe, charakteryzujące się bardzo niską stawką amortyzacji, np. 7%, dostępne są tylko w leasingu finansowym, gdzie ograniczenie czasu trwania od dołu nie istnieje.
Stawka amortyzacji przedmiotu ma również wpływ na wartość końcową przedmiotu, czyli cenę za którą leasingobiorca ma prawo go nabyć po zakończeniu umowy w terminie. Wartość końcowa nie może być niższa od tzw. „wartości hipotetycznej”. W praktyce, standardowe środki trwałe o stawce amortyzacji 20% posiadają wartość końcową równą 1% już przy trzyletnich umowach leasingu operacyjnego.
Jeśli umowa leasingowa ma być refundowana w ramach dotacji unijnych, należy zwrócić uwagę na dodatkowe kwestie, takie jak podpisanie umowy leasingowej po złożeniu wniosku o dotację oraz wskazanie w porozumieniu leasingodawcy jako podmiotu upoważnionego do ponoszenia wydatków kwalifikowanych w ramach projektu (o ile to możliwe w ramach danego programu operacyjnego). Właśnie to upoważnienie jest najważniejszym elementem całej procedury. Na jego podstawie firma leasingowa przekaże fakturę, która stanie się podstawą refundacji.
Olaf Rurak, Dyrektor Departamentu Marketingu, Europejski Fundusz Leasingowy SA
» Jak zyskać na leasingu?
» Banki doceniają sektor MSP. Kredyt na firmę z dodatkami - od ręki!
» Jak wybrać odpowiednią firmę leasingową
