Skutki wydania błędnego świadectwa pracy cz.2

Stwierdzenie w świadectwie pracy braku bądź nieprawidłowości w którejś z wymaganych prawem informacji uprawnia pracownika do wystąpienia z wnioskiem do pracodawcy o sprostowanie dokumentu w ciągu siedmiu dni od jego otrzymania.

Pracodawca powinien wydać w ciągu siedmiu dni nowe, poprawione świadectwo pracy. Jeżeli tego nie uczyni, pracownik może w ciągu siedmiu dni od bezskutecznego upływu terminu na wydanie nowego świadectwa pracy wystąpić z powództwem o jego sprostowanie do sądu pracy.

Prawomocne orzeczenie sądu nakazujące sprostowanie świadectwa (poprzez usunięcie pewnych danych, ich zmianę i uzupełnienie informacji) zobowiązuje pracodawcę do wydania nowego świadectwa niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 3 dni od uprawomocnienia się orzeczenia.

Niewykonanie tego obowiązku przez pracodawcę stanowi wykroczenie przeciwko prawom pracownika zagrożone karą grzywny od 1.000 zł do 30.000 PLN. Ponadto pracownik może wszcząć postępowanie egzekucyjne na podstawie przepisów kodeksu postępowania cywilnego. Pracownik może domagać się od pracodawcy sprostowania błędów po upływie terminu siedmiu dni od wystawienia świadectwa pracy, jednak uwzględnienie takiego wniosku nie jest wymagane przepisami prawa i uzależnione jest wyłącznie od dobrej woli pracodawcy.
Najpóźniej w dniu wydania pracownikowi nowego świadectwa pracy powinno nastąpić usunięcie z akt osobowych pracownika oraz zniszczenie poprzednio wydanego świadectwa pracy.

Naprawienie szkody poniesionej przez pracownika

Pracownikowi przysługuje także roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej przez pracodawcę wskutek niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy. Odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas pozostawania z tej przyczyny bez pracy, nie dłuższy jednak niż 6 tygodni. Odszkodowanie liczone jest jak ekwiwalent za urlop. Szczegółowy sposób jego obliczenia określony został w rozporządzeniu MPiPS z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie Pracy.

Roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej pracownikowi przez pracodawcę wskutek wydania niewłaściwego świadectwa pracy przysługuje pracownikowi niezależnie od przyznanego  mu odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku pracy.

Zasadność roszczenia o odszkodowanie zależy od zaistnienia po stronie pracownika szkody. Obowiązek wykazania, że szkoda zaistniała – jak wynika z ogólnych zasad ciężaru dowodu – spoczywa na pracowniku. Związek między niewydaniem świadectwa lub wydaniem świadectwa niewłaściwego a szkodą musi być adekwatny, tj. odpowiedni, przewidywalny i normalny.

Innymi słowy, pracownik powinien przedstawić dowody na to że:
a) świadectwa nie otrzymał bądź otrzymał świadectwo niewłaściwe,
b) poniósł szkodę w wyniku braku świadectwa bądź otrzymania świadectwa niewłaściwego lub po terminie,
c) między niewydaniem świadectwa pracy a szkodą istniał odpowiedni i zwyczajny związek przyczynowo-skutkowy.

Przykładowo pracownik może próbować udowodnić, że dążył do podjęcia zatrudnienia, jednak z powodu braku świadectwa pracy lub posiadania świadectwa pracy niewłaściwego okazało się to niemożliwe. Treść świadectwa pracy bada się każdorazowo według stanu na dzień jego sporządzenia.

Chcesz wiedzieć, kiedy należy wydać pracownikowi świadectwo pracy oraz jaka powinna być jego poprawna treść - przeczytaj pierwszą część artykułu: Skutki wydania błędnego świadectwa pracy cz.1

Małgorzata Grzelak, Radca prawny
Partner Europejski w kancelarii Squire Sanders Święcicki Krześniak

Podstawy prawne:
1.    Kodeks Pracy, ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. (Dz.U.98.21.94 j.t.), art. 97, art. 99;
2.    Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania.

Źródło: