Z wciąż galopującymi płacami kontrastował coraz głębszy spadek zatrudnienia w sektorze przedsiębiorstw – wynika z najnowszych danych GUS. Wpisuje się to w scenariusz „chłodzenia” polskiego rynku pracy.
Przeciętne wynagrodzenie brutto w dużych firmach niefinansowych w kwietniu 2024 roku wyniosło 8271,99 zł brutto i było nominalnie (tzn. bez uwzględnienia inflacji) o 11,3% wyższe niż przed rokiem – poinformował Główny Urząd Statystyczny. Ze względu na efekty sezonowe „średnia krajowa” była o 1,6% niższa niż w marcu, gdy nominalnie była rekordowo wysoka m.in. na skutek wypłat premii rocznych i kwartalnych oraz innych cyklicznych bonusów.
W statystykach płac od stycznia widoczny jest efekt podwyższenia płacy minimalnej z 3600 zł do 4242 zł, czyli aż o 17,8 proc. Pomogło to powrotowi do wzrostu wynagrodzeń na dwucyfrowym poziomie, po tym jak w grudniu dynamika przerwała 22-miesięczną takich zwyżek. Ekonomiści szacowali, że w kwietniu „średnia krajowa” była o 12,1% wyższa niż przed rokiem. Kwietniowy odczyt okazał się zatem wyraźnie niższy od rynkowego konsensusu.
Utrzymujący cię dwucyfrowy wzrost płac nominalnych to jedno, ale prawdziwym ekonomicznym hitem jest podchodzący pod 10% przyrost wynagrodzeń w ujęciu realnym. Bazując na danych GUS, w kwietniu inflacja CPI wyniosła 2,4% rdr. A zatem realny wzrost „średniej krajowej” w kwietniu 2024 roku wyniósł 8,72% w skali roku. Jest to wynik wciąż bardzo wysoki, ale już niższy niż w rekordowym pod tym względem lutym, gdy wyniósł on 9,85%. Niższa inflacja i wciąż bardzo wysoka dynamika płac nominalnych przekładają się na to, że w ujęciu realnym płace rosną najszybciej od przynajmniej 25 lat, od kiedy to dysponujemy porównywalnymi danymi.
Dane, na podstawie których GUS oblicza statystyki przeciętnego wynagrodzenia i zatrudnienia w sektorze przedsiębiorstw, pochodzą z „Meldunku o działalności gospodarczej” (DG-1). W ramach tego sprawozdania podmioty o liczbie pracujących 50 lub więcej osób badane są metodą pełną, a podmioty o liczbie pracujących od 10 do 49 osób – metodą reprezentacyjną. Więcej na ten temat pisaliśmy w artykule „Kto tak dużo zarabia? Wynagrodzenia w Polsce – jak GUS to liczy? [Tłumaczymy]”.
Opublikowane dane dotyczą tylko firm niefinansowych zatrudniających ponad 9 pracowników. Badanie to nie obejmuje m.in. administracji publicznej, edukacji, opieki zdrowotnej i mikrofirm. Statystyki te obejmują więc niespełna 40% pracujących. Nieco lepiej opisujący realia polskiego rynku pracy raport o medianie wynagrodzeń GUS publikuje tylko raz na 2 lata. Najnowsze dane zostały upublicznione 12 października 2023 r.
Zatrudnienie maleje coraz szybciej
Z rekordowo szybki realnym przyrostem płac kontrastuje malejące zatrudnienie. Pomijając specyficzny pod względem statystycznym styczeń (kiedy to GUS zmienia próbę badanych przedsiębiorstw, co niemal zawsze skutkuje „papierowym” przyrostem zatrudnienia), liczba etatów w sektorze dużych przedsiębiorstw maleje niemal nieprzerwanie od grudnia 2022 roku.
W kwietniu GUS doliczył się o 1,8 tys. etatów mniej niż w marcu, kiedy to zatrudnienie spadło o 9,7 tys. Oznacza to spadek o 0,4% względem kwietnia 2023 roku. To rezultat gorszy od oczekiwań, ponieważ ekonomiści średnio spodziewali się obniżenia zatrudnienia o 0,3% rdr po spadku o 0,2% rdr odnotowanych w marcu.
