Hossa na rynku obligacji

Hossa na rynku obligacji

Hossa na rynku papierów dłużnych zawitała nie tylko do Polski, ale także do innych krajów, w tym i do USA. Gdyby nie ten ostry wzrost cen obligacji na naszym rynku, to fundusze emerytalne wykazałyby jeszcze gorsze wyniki, niż dotychczas. A tak, spadek cen akcji jest w znacznej mierze rekompensowany wzrostem (i to czasami sięgającym 50% w ciągu ostatnich kilkunastu miesięcy) cen obligacji.

Dość interesująco wygląda wykres rentowności dwóch najważniejszych obligacji rządu amerykańskiego. Myślę tutaj o obligacjach 10-letnich i 30-letnich. O ile w przypadku obligacji 30-letnich możemy mówić o sporej szansie utrzymania potrójnego dna na wysokości 4,70% rentowności do wykupu, to w przypadku papierów 10-letnich takie dno zostało właśnie przełamane po raz drugi, tym razem z luką. Bardziej jest to widoczne na wykresie kwartalnym. Obecnie rentowność tych papierów jest na najniższym poziomie od 40 lat. Wcześniej taki 40-letni rekord zanotowaliśmy na papierach krótkoterminowych. Obecnie rekordy tego typu biją obligacje o najdłuższym terminie zapadalności. Tak więc hossa na rynku papierów dłużnych doszła już nawet do prawego krańca krzywej dochodowości, na której nawet mały spadek lub wzrost rentowności oznacza olbrzymie zmiany ceny rynkowej (w tym przypadku wzrost ceny).

To oczywisty znak obawy inwestorów przed zbliżaniem się rocznicy ataku na WTC oraz Pentagon. Coraz większe kapitały drobnych inwestorów przenoszone są z funduszy akcyjnych do funduszy obligacyjnych i rynku pieniężnego. Podobnie jak Piotr Kuczyński, jestem przekonany, iż bessa na rynku akcji w USA potrwa jeszcze wiele, wiele lat. Być może będzie miała podobny przebieg jak w Japonii w ostatnich 13 latach (właśnie NIKKEI 225 spadł do najniższego poziomu od 1983 roku). W tym samym czasie japońskie papiery skarbowe przyniosły znaczny dochód posiadaczom, podczas spadku ich rentowności z poziomu ponad 10% do poniżej 2%.

Jeśli jesteśmy jeszcze przy rynku pieniężnym, to spójrzmy (tradycyjnie już) na oczekiwania rynkowe dalszych zmian krótkoterminowej ceny pieniądza na trzech rynkach: amerykańskim, europejskim i polskim. I cóż widzimy? Amerykanie oczekują dalszego cięcia krótkoterminowych stóp procentowych w wykonaniu FED. Podobne oczekiwania są kierowane pod adresem EBC. Wcześniej (jeszcze dwa tygodnie temu) rynek oczekiwał raczej wzrostu stóp w strefie EMU. Teraz oczekiwania zmieniły front o 180 stopni. W Polsce cały czas utrzymuje się oczekiwanie dalszej obniżki stóp. W ciągu najbliższych 7-8 miesięcy stopa krótkoterminowa powinna spaść poniżej 7% z obecnych 8,3%, czyli jeszcze o 130 punktów bazowych.

To w oczywisty sposób wpłynęło na dalszy silny popyt na obligacje Skarbu Państwa wystawione w ostatnią środę na przetargu (obligacje dwuletnie zero kuponowe i pięcioletnie o stałej stopie procentowej). Jeśli do tego dodamy udane emisje obligacji na rynkach międzynarodowych, to okaże się, że na obsługę zadłużenia Skarbu Państwa w najbliższych latach trzeba będzie wydać ponad 75 miliardów dolarów. W samym 2003 roku (wedle moich szacunków) przyjdzie wysupłać z budżetu na obsługę odsetek i kapitału prawie 100 miliardów złotych, czyli ponad 13% PKB. Oczywiście w budżecie nie będzie pieniędzy na ten cel. Dług zostanie zrolowany, czyli by spłacić wierzycieli trzeba będzie zaciągnąć nowe pożyczki. Nie jestem specem od makroekonomii, lecz nawet laik zwróci uwagę, że obecna sytuacja (i to nie tylko w Polsce) do normalnych nie należy.

Spójrzmy teraz na wykresy kursów walutowych. Kurs koszyka po wyjściu dołem z trójkąta w ubiegłym tygodniu, obecnie idzie w górę, lecz cały czas poniżej przebitej wcześniej linii trendu wznoszącego. Jeśli pokonany zostanie poziom 4,17, to zanegowany zostanie sygnał spadku kursu koszyka. Tym samym mógłby być kontynuowany (zapoczątkowany w maju) trend osłabienia złotego, nawet w okolice 4,40 złotego za koszyk.

Jak już wspomniałem tydzień wcześniej pojawił się na wykresie koszyka sygnał zamknięcia ostatnich długich pozycji i zrealizowanie zysków, które rosły od kilku miesięcy. Podobna sytuacja miała miejsce na wykresie kursu euro. Ktoś może powiedzieć, iż zastosowanie się do reguł (zamknięcie długich pozycji po wyjściu dołem z trójkąta) odebrało możliwość dalszego zarobku. Cóż trudno. Wszystkich pieniędzy i tak nie da się wygrać. A stosowanie zasad pozwala uniknąć bankructwa finansowego przy grze z wysokim lewarem.

Obecnie na wykresie euro układ sił wskazuje na kontynuację wielomiesięcznego trendu umacniania się tej waluty względem złotego. Nie radziłbym jednak pośpiesznie wchodzić ponownie w długie pozycje. Lepiej poczekać na przetestowanie wznoszącego się trendu i zakup euro właśnie przy zbliżaniu się do tego poziomu (z obowiązkowym STOP strata na linii trendu). Dla grających mniejszym lewarem na dłuższe terminy sprawa jest taka sama, jak od wielu miesięcy - należy nadal oszczędzać w walutach obcych. Najlepiej właśnie w euro, następnie we franku szwajcarskim (w krótkim horyzoncie możliwa korekta w dół z uwagi na dojście do linii nawrotu w opadającym kanale) oraz w funcie brytyjskim.

Na koniec dosłownie kilka słów na temat rynku eur/usd. Wtorkowy i czwartkowy atak na poziom 1,0 nie powiódł się. Ale i tak uważam, iż to tylko kwestia czasu, gdy ponownie kurs euro będzie wyższy niż dolara. Do 11 września strach coraz bardziej będzie zaglądać w oczy inwestorom. Jeśli nic się tego dnia nie wydarzy (patrz komentarz Piotra Kuczyńskiego w dziale "Akcje"), to po tej dacie możemy być świadkami gwałtownego kilkudniowego umocnienia się dolara. Warto być przygotowanym na taką ewentualność. A jakie jest moje zdanie na temat ewentualnego ataku terrorystycznego w rocznicę 11 września? Myślę, że jeśli już, to nastąpi to kilkanaście dni po 11 września, gdy wszyscy już odetchną z ulgą.... Obym się mylił.

Źródło: