Każdy pracownik zatrudniony na podstawie stosunku pracy posiada prawo do corocznego, nieprzerwanego i płatnego urlopu wypoczynkowego. Ponieważ prawo to ma charakter osobisty i niezbywalny, pracownik nie może zrzec się tego prawa i przenieść go na inną osobę. Warto przy tym pamiętać, że urlopy powinny być udzielane zgodnie z planem urlopowym. Plan ten każdorazowo ustala pracodawca uwzględniając wnioski pracowników, jak i konieczność zapewnienia ciągłości pracy w firmie.

foto: Thinkstock
Przesunięcie terminu urlopu na wniosek pracownika
Przesunięcie terminu urlopu wypoczynkowego może nastąpić na wniosek pracownika umotywowany ważnymi przyczynami. Przyczyny te dla każdego pracownika mogą być różne. Warto jednak zaznaczyć, ze przesunięcie urlopu wypoczynkowego za zgodą obu stron możliwe jest zawsze. Problem pojawia się w sytuacji, gdy z wnioskiem występuje pracownik.
![]() | » Za przerwanie urlopu wypoczynkowego nawet do 30 tys. zł kary |
- choroby,
- odosobnienia w związku z chorobą zakaźną,
- urlopu macierzyńskiego
Wszystkie inne okoliczności związane np. z rezygnacją z zaplanowanej wycieczki nie dają pracownikowi pełnej gwarancji rezygnacji z urlopu i są uzależnione wyłącznie od uznania i dobrej woli pracodawcy. Przykładem jest wyrok Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach*, w którym stwierdzono, że dla uwzględnienia wniosku pracownika o przesunięcie urlopu bez znaczenia jest termin urlopu wypoczynkowego współmałżonka.
Przesunięcie terminu urlopu na wniosek pracodawcy
Prawo do przesunięcia terminu urlopu wypoczynkowego wcześniej wyznaczonego przez pracownika posiada również pracodawca. Ma on do tego prawo wyłącznie w przypadku wystąpienia szczególnych potrzeb a więc, gdy nieobecność pracownika mogłaby spowodować poważne zakłócenia w toku pracy. Warto zaznaczyć, że o tym, czy potrzeby pracodawcy mają ,,szczególną’’ potrzebę decyduje jednak on sam. Co więcej przepisy wprost nie nakładają na pracodawcę obowiązku pokrycia kosztów wynikających z rezygnacji z urlopu, jakie musiał ponieść pracownik.
Podstawa prawna:
- wyrok Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach z 18 grudnia 1975 r., I P 1540/75
- art. 166 Kodeksu Pracy
Iwona Karkus
Bankier.pl