
foto: thinkstock
Wybierającym się do pracy w Norwegii podajemy najważniejsze informacje o ustawowo przyjętym wymiarze czasu pracy, urlopie wypoczynkowym i wynagrodzeniu za pracę w tym kraju.
Umowy o pracę w Norwegii
Niezależnie od tego, czy będziemy zatrudnieni na czas nieokreślony, czy określony, to zawsze powinniśmy zawierać umowę o pracę. Przed podpisaniem umowy sprawdź, czy w pełni rozumiesz zapisane w niej warunki i regulacje. Upewnij się, że umowa zawiera dane identyfikacyjne stron, miejsce pracy, opis wykonywanej pracy albo tytuł bądź stanowisko pracownika, termin rozpoczęcia stosunku pracy, spodziewaną długość zatrudnienia (jeśli umowa zostanie zawarta na czas określony), terminy wypowiedzenia obowiązujące pracownika i pracodawcę, prawo do urlopu, a także wynagrodzenie obowiązujące lub umówione w chwili rozpoczęcia stosunku pracy wraz z ewentualnymi dodatkami i innymi świadczeniami.
Standardową umowę o prace w Norwegii można znaleźć pod adresem http://www.arbeidstilsynet.no/binfil/download2.php?tid=92403. Zatrudnienie na czas nieokreślony z reguły rozpoczyna się okresem próbnym. Długość tego okresu powinna zostać określona na samym początku – zwykle jest to sześć miesięcy. W czasie jego trwania zarówno pracownik, jak i pracodawca mogą wypowiedzieć umowę z zachowaniem 14-dniowego terminu wypowiedzenia. Należy przy tym pamiętać, aby okazać pracodawcy swoją kartę podatkową, bo zostanie on ustawowo zobligowany do potrącenia 50-procentowej stawki podatku od wynagrodzenia.
![]() | » Kiedyś praca za granicą, dzisiaj bezrobocie |
Czas pracy w Norwegii
Zgodnie z ustawą normalny czas pracy nie powinien przekraczać 9 godzin dziennie, tygodniowo zaś – 40 godzin. Jednak w niektórych przedsiębiorstwach w pewnych okolicznościach może być ustalony krótszy czas pracy. Osoby pracujące w systemie zmianowym mogą żądać 36 lub 38 godzinnego tygodnia pracy. W przypadku uzgodnień pomiędzy stronami czas pracy może wynosić nawet 54 godziny w tygodniu, jednak w takiej sytuacji można żądać od pracodawcy proporcjonalnego skrócenia czasu pracy w następnych tygodniach. Pracodawca ma obowiązek nanosić na listę płac wszystkie nadgodziny przepracowane przez pracownika. Jest to istotne z punktu widzenia naszego wynagrodzenia, ponieważ jeśli czas pracy przekroczy 9 godzin na dobę albo 40 godzin w tygodniu, to za pracę w godzinach nadliczbowych musimy otrzymać wynagrodzenie co najmniej 40 proc. wyższe niż zwykle.
Urlop wypoczynkowy
Pracownicy, którzy rozpoczęli pracę przed 30 października, mają prawo do 25 dni urlopu w roku. Co ważne, jest to niezależne od tego, czy wcześniej uzyskali prawo do świadczenia urlopowego, czy też nie. Jako że w Norwegii sobota jest uznawana jako dzień roboczy, 25 dni odpowiada czterem tygodniom i jednemu dniu urlopu w ciągu roku.
»Praca sezonowa: najwięcej zarobisz w Finlandii i Norwegii |
Pracownik może wymagać urlopów w wymiarze do 3 tygodni następujących po sobie w okresie wakacyjnym, który przypada na okres od 1 czerwca do 30 września. Niezrealizowany urlop zostaje przeniesiony na następny rok, o ile jego niewykorzystanie wynikało z choroby lub urlopu macierzyńskiego. W innej sytuacji można przenieść na następny rok tylko 2 tygodnie urlopu. Świadczenie urlopowe (ferierpenger) wynosi 10,2 proc. wypracowanego w roku ubiegłym wynagrodzenia. Można się domagać, aby pracodawca wypłacił je tydzień przed urlopem albo przy ostatnim wynagrodzeniu, jeśli kończymy pracę. Dodatkowo, jeżeli pracownik ma dziecko, to co roku zyskuje prawo do dodatkowych 10 wolnych dni, a jeśli opiekuje się więcej niż dwójką – do 15 dni.
Wynagrodzenie za pracę w Norwegii
W kraju fiordów nie obowiązuje minimalne ustawowe wynagrodzenie. Jego wysokość wynika z zawartej umowy płacowej pomiędzy pracodawcą a organizacjami pracowniczymi (tariffavtaler) lub z porozumień płacowych między pracodawcą a pracownikiem. Żeby skorzystać z prawa ustalonego w umowie zbiorowej, trzeba być członkiem organizacji zrzeszającej pracowników. Płaca nie jest dostosowywana na bieżąco do zmieniających się kosztów utrzymania, więc należy to uwzględniać przy negocjacjach oraz przy zawieraniu układów zbiorowych pracy.
W Norwegii obowiązuje ustawa „Lov om allmenngjøring av tariffavtaler”, która odnosi się do porozumień płacowych i gwarantuje pracownikom z innych krajów równe traktowanie w zakresie płac i warunków pracy. Za nadgodziny pracodawca musi wypłacać wynagrodzenie dodatkowe w wysokości minimum 40 proc. standardowej stawki W przypadku gdy pracodawca zalega z wypłatą wynagrodzenia, należy zwrócić się do sądu arbitrażowego lub do Inspekcji Pracy.
W dalszej części poradnika przeczytaj:
• Jak znaleźć pracę w Norwegii i jakie dokumenty dostarczyć pracodawcy
• Typy umów, czas pracy i urlopy w pracy w Norwegii
• Jak opodatkowana jest praca w Norwegii
• Świadczenia społeczne wypłacane za pracę w Norwegii
• Gdzie szukać pomocy, pracując w Norwegii
Justyna Niedbał
Bankier.pl
j.niedbal@bankier.pl