Gwiazdą stycznia, nie tylko na tle innych szlachetnych kruszców, ale także na całym rynku towarowym, było więc srebro. Niemniej jednak, wiele wskazuje na to, że gwiazda w krótkim terminie może stracić swój blask. Od dwóch tygodni notowania srebra poruszają się w konsolidacji w okolicach poziomu 33-34 USD za uncję, a więc dotychczasowego technicznego oporu. Nawet jeśli cenom kruszcu uda się wzbić jeszcze wyżej, to poważną barierą dla strony popytowej będzie górne ograniczenie kanału spadkowego, w jakim notowania srebra poruszają się od maja ub.r. Bariera ta jest usytuowana obecnie w okolicach 35 USD za uncję.
Niewykluczone więc, że w perspektywie krótkoterminowej na rynkach będzie można zaobserwować korektę spadkową. Jednak jej zasięg również jest ograniczony. Pomijając nawet istnienie barier technicznych w okolicach 30 USD i 26 USD za uncję, może się okazać, że inwestorzy wcale nie będą chętnie pozbywać się srebra. W minionym tygodniu zaobserwowano wzrost aktywów w posiadaniu funduszy ETF opartych o srebro. Najsłynniejszy fundusz ETF oparty o ten kruszec, iShares Silver Trust, jeszcze na koniec sesji 3 lutego posiadał 309,35 mln uncji srebra, podczas gdy w miniony czwartek liczba ta wzrosła do niemal 312 mln uncji kruszcu. Ilość kruszcu w posiadaniu iShares Silver Trust wzrosła więc o ponad 0,8%, podczas gdy w tym samym okresie ilość złota będąca w posiadaniu funduszy ETF opartych o żółty kruszec pozostawała niezmienna.
W średnim i długim terminie notowaniom kruszcu prawdopodobnie sprzyjać będzie sytuacja fundamentalna. Duże znaczenie ma tu zapowiedź amerykańskiej Rezerwy Federalnej, że luźna polityka monetarna w Stanach Zjednoczonych będzie kontynuowana w tym oraz przyszłym roku. Niskie stopy procentowe w USA sprzyjają ożywieniu gospodarczemu, które z kolei pozytywnie wpływa na popyt na srebro. Warto bowiem pamiętać, że niemal połowa tego kruszcu jest wykorzystywana w przemyśle, zwłaszcza w elektronice. Według danych The Silver Institute, popyt przemysłowy stanowił niecałe 500 mln uncji, a więc ok. 46% całkowitego popytu na srebro. Co więcej, popyt ten jest mało elastyczny - często zdarza się, że wartość zużywanego srebra jest niewielka w porównaniu z całkowitymi kosztami produkcji urządzenia elektronicznego, co sprawia, że producenci są skłonni kupić ten metal po jakiejkolwiek cenie.
W ostatniej dekadzie spadł popyt na srebro ze strony przemysłu fotograficznego czy producentów zastawy stołowej, przy czym wzrósł popyt inwestycyjny na ten kruszec. Jednak, jak podaje The Silver Institute, w 2010 r. wynosił on jedynie 17% całkowitego popytu na srebro, a więc dużo mniej niż ta proporcja wynosi dla złota (w 2010 r. popyt inwestycyjny stanowił niecałe 40% całkowitego popytu na złoto). Ewentualna paniczna wyprzedaż kruszcu przez inwestorów miałaby więc na tym rynku mniejsze znaczenie niż na rynku złota. Na koniec warto wspomnieć o niewielkiej elastyczności podaży srebra. Wybudowanie kopalni i rozpoczęcie wydobycia to proces długotrwały. Ponadto, dwie trzecie srebra jest wydobywane w kopalniach innych metali (m.in. miedzi, cynku i ołowiu). Oba te fakty sprawiają, że trudno dostosować podaż srebra do ceny kruszcu na światowym rynku.
Dorota Sierakowska
Analityk
Wydział Doradztwa i Analiz Rynkowych
Dom Maklerski Banku Ochrony Środowiska S.A.
ul. Marszałkowska 78/80
00-517 Warszawa
tel: (022) 504-33-22
e-mail: d.sierakowska@bossa.pl
http://bossa.pl
Źródło:
