Potwierdziła się stara mądrość: uważaj, czego sobie życzysz. Ministerstwo Finansów właśnie przedstawiło projekt tzw. daniny solidarnościowej. Zapłacą go osoby fizyczne od dochodów powyżej miliona złotych rocznie. Stawka podatku wyniesie 4%. Oznacza to wprowadzenie dochodowego podatku liniowego z wysoką (1 mln zł) kwotą wolną. A więc niezrealizowane marzenie ludzi uchodzących za „liberałów” (choć faktycznie nimi nie są).
Niestety, wszystkie pozostałe podatki od pracy („składki” na ZUS oraz PIT) pozostaną bez zmian. Dostaniemy kolejny podatek dochodowy. Co więcej, obejmie on nie tylko przychody z pracy ale też zyski i przychody z kapitału. Jeśli np. ktoś zarobi ponad milion złotych na akcjach CD Projektu, to od tej nadwyżki odda państwu dodatkowe 4%, ponad standardowe 19% podatku Belki.
Warto też zwrócić uwagę na słownictwo zastosowane przez MF. Resortowi propagandziści mówią o „daninie solidarnościowej”, zamiast zgodnie z prawdą nazwać to „podatkiem od ponadnormatywnych wynagrodzeń”. Według Słownika Języka Polskiego danina to „obowiązkowe świadczenie w naturze lub w pieniądzach na rzecz panującego, państwa lub gminy” – czyli zasadniczo to samo co podatek.
Natomiast słowo „solidarność” oznacza „odpowiedzialność zbiorową i indywidualną określonej grupy osób za całość wspólnego zobowiązania” – to w wersji prawniczej. W znaczeniu potocznym „solidarność” to „poczucie wspólnoty i współodpowiedzialności wynikające ze zgodności poglądów oraz dążeń”. Według tego drugiego ujęcia opodatkowani powinni sami z własnej i nieprzymuszonej woli oddać owe 4% zarobków na rzecz zaspokojenia potrzeb osób niepełnosprawnych. Inaczej nie jest to solidarność, lecz zwykły rozbój (tj. podatek).
Zatem mamy do czynienia z tą pierwszą, prawniczą interpretacją słowa „solidarność”. Rząd wyszedł z założenia, że to osoby o wysokich dochodach są odpowiedzialne za łożenie na niepełnosprawnych. Mówiąc wprost: jeśli inkasujesz ponad milion złotych rocznie, to jesteś winny istnienia niepełnosprawności. Jeśli zarabiasz mniej, to jesteś niewinny. Proste, nieprawdaż? I jakie skuteczne.
I jeszcze gwoli przypomnienia: w roku 1994 przeciętne wynagrodzenie brutto „w gospodarce narodowej” wyniosło 5 328 000 zł. Miesięcznie.
Krzysztof Kolany
Tekst jest komentarzem do artykułu zatytułowanego "Danina solidarnościowa - oto założenia nowego podatku".
