Lojalność pracowników jest regulowana umową o zakazie konkurencji lub przepisami ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Wielu pracodawców uważa jednak, że zabezpieczenie tajemnicy firmy wymaga dodatkowych umów o zachowaniu poufności.
Pracownik z mocy prawa musi zachować dla siebie informacje stanowiące tajemnicę zakładu przez 3 lata po rozwiązaniu stosunku pracy, pod groźbą sankcji odszkodowawczych i karnych.
Warto jednak podpisywać z pracownikami umowy o zachowaniu tajemnicy, gdyż często dowiadują się oni o takim obowiązku... w chwili podpisania. Pracownik zyskuje dzięki temu świadomość, że istnieją ograniczenia rozpowszechniania informacji o byłej firmie, mimo niezawarcia umowy o zakazie konkurencji.
Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji pozwala zmodyfikować okres, w jakim były pracownik będzie zobowiązany do zachowania tajemnicy, zaś atutem umowy o zachowaniu tajemnicy firmy jest jej bezpłatny charakter. Pracodawca w zwiazku z nią nie ponosi żadnych dodatkowych kosztów.
Ustawa zawiera pewien wymóg formalny, zgodnie z którym tajemnicą są informacje, w stosunku do których pracodawca podjął czynności dążące do zachowania ich w poufności. Można w tej sprawie wydać specjalną instrukcję dla pracowników.
Wymagania co do zachowania tajemnicy mają swoje ograniczenia. Dotyczy to sytuacji, w której zachowanie tajemnicy nie służy ochronie interesów pracodawcy, lecz wyłącza pracownika z rynku pracy.
(na podst.: Gazeta Prawna)
