Kontrakt różnic kursowych pozwala na zarabianie zarówno na spadkach, jak i na wzrostach cen poszczególnych instrumentów finansowych czy walut. W swojej konstrukcji są to instrumenty zbliżone do kontraktów futures. W porównaniu z kontraktami terminowymi są instrumentem bardziej elastycznym, ponieważ kontrakty CFD nie posiadają określonego terminu wygaśnięcia, można również swobodnie kształtować wielkość dokonywanej transakcji. Gama instrumentów, z którymi CFD są powiązane, jest dużo większa niż w przypadku kontraktów terminowych. Minusem tych instrumentów są z reguły wyższe koszty transakcyjne. W przypadku kontraktów terminowych klient płaci prowizję zależną od ilości kupionych/sprzedanych kontraktów. Handlując kontraktami różnic kursowych, inwestor teoretycznie nie płaci prowizji, ale koszty transakcyjne wynikają ze sposobu kwotowania CFD. Instytucja finansowa podaje cały czas ceny kupna i sprzedaży tego instrumentu, różnica pomiędzy cenami kupna i sprzedaży to tzw. spread. Wartość spreadu dla inwestora jest kosztem transakcyjnym. Jest on z reguły większy niż w przypadku kontraktów terminowych.
Tak jak większość instrumentów pochodnych, kontrakty różnic kursowych (CFD) pozwalają na wykorzystanie efektu dźwigni finansowej. Aby dokonać transakcji na CFD dotyczącej określonej ilości instrumentu bazowego, inwestor nie musi posiadać całej kwoty transakcji. Wystarczy wniesienie przez niego depozytu w wysokości od 1 do 10% wartości nominalnej kontraktu. Depozyt w wysokości 2% całej kwoty kontraktu oznacza wykorzystanie 50-krotnej dźwigni finansowej. W takim przypadku 1% zmiana ceny instrumentu bazowego wywoła 50% zmianę wartości początkowej wniesionego depozytu (czyli jest to 50% zmiana wartości zainwestowanego kapitału).
|
Przykład Inwestor postanowił dokonać inwestycji na rynku złota. Według jego oceny sytuacja na światowych giełdach będzie dalej bardzo nerwowa, a kryzys w sektorze bankowym będzie się pogłębiał. Przewiduje, iż w takich warunkach rynkowych cena złota w najbliższym czasie wzrośnie, w związku z tym kupuje kontrakt różnic kursowych powiązany z ceną tego metalu. Tego typu instrument jest kwotowany na przykład na platformie X-Trade Brokers. Wartość nominalna tego kontraktu to: 300*aktualna cena złota w dol. Cena złota w dniu zakupu wynosi: 880 dol. za uncję. Transakcja opiewająca na jeden kontrakt nazywana jest 1 lotem. Inwestor ma możliwość w bardzo elastyczny sposób dobrać wartość transakcji: może zawrzeć transakcję od 0,1 lota aż do 100 lotów. Inwestor postanawia dokonać najmniejszej możliwej transakcji, decyduje się kupić kontrakt o nominale 0,1 lota. Wartość nominalna transakcji to: 0,1*300*880 dol. = 26 400 dol.. Przyjmując kurs rozliczeniowy USD/PLN na 2,1, wartość kontraktu w złotówkach wynosi: 26 400 dol.*2,1 = 55 440 złotych. Inwestor jest zobowiązany do wniesienia depozytu w wysokości 3% wartości kontraktu. W naszym przykładzie będzie to wartość równa: 3%*55 440 złotych = 1663 złote. Scenariusz I Jeden z największych amerykańskich banków inwestycyjnych ogłosił upadłość. Ceny złota gwałtownie wzrosły z poziomu 880 dol. do 930 dol. Inwestor postanowił zamknąć zyskowną pozycję. Zakładając, iż kurs USD/PLN nie zmienił się i wynosi nadal 2,1, zysk gracza wynosi: (930-880)*0,1*300 = 1500 dol., co w przeliczeniu na złotówki daje kwotę: 2,1*1500 dol. = 3150 złotych. Stopa zwrotu z inwestycji: % = 189% Scenariusz II Sytuacja na rynkach finansowych się ustabilizowała. Ceny złota spadły z 880 dol. do poziomu 860 dol. Pozycja inwestora została zamknięta w wyniku realizacji zlecenia stop loss. Zakładając, iż kurs USD/PLN nie zmienił się i wynosi nadal 2,1, strata gracza wynosi: (860-880)*0,1*300 = - 600 dol.. W przeliczeniu na złotówki daje to kwotę: 2,1*(-600 dol.) = - 1260 złotych Stopa zwrotu z inwestycji: % = -76% |
Paweł Perz
analityk giełdowy
Źródło:
