Nie każdy klient jest konsumentem
Według kodeksu cywilnego (art. 22) za konsumenta uważa się „osobę fizyczną dokonującą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową”. Oznacza to, że przepisów o sprzedaży konsumenckiej nie stosuje się w transakcjach B2B oraz gdy klientem jest osoba fizyczna, która składa zamówienie na potrzeby swojej działalności gospodarczej lub zawodowej.
foto: ingimage
Sprzedaż przez Internet to zwykle zawieranie umów na odległość
Z umową zawieraną na odległość przedsiębiorca ma do czynienia za każdym razem, gdy zawiera ją z konsumentem w sposób zdalny. Oprócz sprzedaży przez stronę internetową, taka umowa może być zawarta przez:
- drukowane lub elektroniczne formularze zamówienia,
- listy seryjne w postaci drukowanej lub elektronicznej,
- reklamy prasowe/elektroniczne z formularzem zamówienia,
- telefon, telefaks, radio, automatyczne urządzenia wywołujące, itp.,
- pocztę elektroniczną lub inne środki komunikacji elektronicznej.
Obowiązki przedsiębiorcy w związku z umowami zawieranymi na odległość
Przedsiębiorca zawierający z konsumentem umowę na odległość, najpóźniej w chwili złożenia propozycji zawarcia umowy powinien dostarczyć konsumentowi informacje o:
- nazwie przedsiębiorcy (firmie), adresie siedziby, organie, który zarejestrował działalność gospodarczą przedsiębiorcy, a także numerze, pod którym przedsiębiorca został zarejestrowany,
- istotnych właściwościach usługi lub towaru,
- cenie lub wynagrodzeniu obejmującym wszystkie ich składniki, np. cła i podatki,
- sposobach zapłaty,
- terminie i sposobie dostawy oraz jej kosztach,
- prawie do odstąpienia od umowy,
- kosztach wynikających z korzystania ze środków porozumiewania się na odległość, jeżeli są one skalkulowane inaczej niż wedle normalnej taryfy,
- terminie, w jakim oferta lub informacja o cenie albo wynagrodzeniu mają charakter wiążący (np. jeśli produkt jest oferowany w promocji ograniczonej czasowo),
- minimalnym okresie, na jaki ma być zawarta umowa o świadczenia ciągłe lub okresowe,
- miejscu i sposobie składania reklamacji,
- prawie wypowiedzenia umowy o świadczenie ciągłe lub okresowe, jeżeli umowę zawarto na czas nieoznaczony lub na okres dłuższy niż rok.
- Powyższe informacje powinny być:
- jednoznaczne,
- zrozumiałe,
- łatwe do odczytania,
- prawdziwe i podane w sposób, który nie wprowadza w błąd.
 | »Reklamacja przy zakupach grupowych |
Przedsiębiorca powinien wywiązać się z umowy w ciągu 30 dni. Jeśli okaże się to niemożliwe, przedsiębiorca powinien zawiadomić o tym konsumenta i zwrócić wszystkie wpłacone przez konsumenta pieniądze.
Przepisów o umowach zawieranych na odległość nie stosuje się do licytacji na portalach aukcyjnych
Przepisów dotyczących umów zawieranych na odległość nie stosuje się m.in. do umów:
- z wykorzystaniem automatów sprzedających oraz z wykorzystaniem innych automatów umieszczonych w miejscach prowadzenia handlu,
- rent,
- zawartych z operatorami telekomunikacji przy wykorzystaniu publicznych automatów telefonicznych,
- dotyczących nieruchomości, z wyjątkiem najmu,
- sprzedaży z licytacji.
Konsument ma prawo zwrócić towar w ciągu 10 dni
Konsument, który zawarł umowę na odległość, może od niej odstąpić bez podania przyczyny w terminie 10 dni, wysyłając do przedsiębiorcy stosowne oświadczenie na piśmie. Termin ten liczy się od dnia otrzymania towaru przez konsumenta. W przypadku usług, termin liczy się od dnia zawarcia umowy. Konsument nie musi uzasadniać swojej decyzji, a prawo przysługuje mu nawet jeżeli towar lub usługa są pełnowartościowe.
Jeżeli przedsiębiorca nie potwierdził na piśmie obowiązkowych informacji (m.in. o prawie do odstąpienia od umowy), termin odstąpienia wydłuża się do trzech miesięcy.
Konsument ma obowiązek zwrócić towar w stanie niezmienionym niezwłocznie po złożeniu oświadczenia, nie później jednak niż w terminie do 14 dni, chyba że zmiana była konieczna w granicach tzw. zwykłego zarządu (np. otwarcie opakowania, podłączenie urządzenia, by sprawdzić jego działanie, itp.). Przedsiębiorca nie może wymagać od konsumenta odesłania oryginalnie zapakowanego produktu, ale może nie przyjąć produktu, który nosi ślady użytkowania lub jest zniszczony.
Konsument musi zwrócić towar na swój koszt. Przedsiębiorca ma obowiązek zwrócić całą wpłaconą przez konsumenta sumę, łącznie z kosztami wysyłki. Wynika to z faktu, że w przypadku odstąpienia od umowy uznaje się, że umowa w ogóle nie została zawarta.
Prawo odstąpienia od umowy na powyższych zasadach nie stosuje się do:
- świadczenia usług rozpoczętych za zgodą konsumenta przed upływem 10-dniowego terminu na zastanowienie się,
- nagrań audiowizualnych oraz zapisanych na nośnikach programów komputerowych po usunięciu przez konsumenta ich oryginalnego opakowania,
- umów dotyczących świadczeń, za które cena lub wynagrodzenie zależy wyłącznie od ruchu cen na rynku finansowym,
- świadczeń o właściwościach określonych przez konsumenta w złożonym przez niego zamówieniu lub ściśle związanych z jego osobą (np. ręcznie wykonana biżuteria na zamówienie, ubranie szyte na miarę, itp.),
- świadczeń, które z uwagi na ich charakter nie mogą zostać zwrócone lub których przedmiot ulega szybkiemu zepsuciu,
- dostarczania prasy,
- usług w zakresie gier i zakładów wzajemnych.
Konsument ma prawo do reklamacji
Przedsiębiorca odpowiada wobec konsumenta za niezgodność zakupionego towaru z umową. Ta instytucja jest często, choć mylnie, nazywana rękojmią. Konsument może reklamować nabyty towar w ciągu dwóch lat od kupna, jeżeli dany zakup jest niezgodny z umową. W przypadku rzeczy używanych ten okres może być skrócony do roku. Konsument ma jednak obowiązek zgłoszenia wady w ciągu dwóch miesięcy od jej wykrycia. W przypadku kiedy wada ujawniła się w okresie 6 miesięcy od dnia zakupu zakłada się, że istniała w towarze w chwili jego nabycia. Tym samym to przedsiębiorca musi udowodnić (najczęściej w postępowaniu sądowym), że sprzedał mu towar zgodny z umową, tj. pozbawiony wad. O rozpatrzeniu reklamacji konsument powinien być poinformowany niezwłocznie. Jeżeli nie otrzyma takiej informacji w ciągu dwóch tygodni, uznaje się, że sprzedawca reklamację rozpatrzył pozytywnie.
| »Jak cię oszukują na letnich wyprzedażach |
Towar jest niezgodny z umową jeśli:
- nie nadaje się do celu, do jakiego tego rodzaju towar jest zwykle używany (np. telefon, z którego nie można dzwonić),
- jego właściwości nie odpowiadają właściwościom cechującym towar tego rodzaju (akumulator, którego nie można ponownie naładować),
- jego właściwości nie zgadzają się z tym, co podaje publicznie sprzedawca lub producent (np. z opisu wynika, że laptop powinien zawierać moduł Bluetooth, ale go nie zawiera).
Przedsiębiorca nie może stawiać konsumentowi żądań - na przykład dostarczenia oryginalnych opakowań ani paragonu. Wystarczy, że konsument udowodni, że towar podchodzi od sprzedawcy (np. za pomocą wydruku zamówienia lub w inny sposób).
Konsument w ramach reklamacji może żądać:
- nieodpłatnej naprawy,
- wymiany towaru na nowy.
Jeśli reklamacja zostanie uznana, przedsiębiorca ma obowiązek zrealizować wymianę lub naprawę bezpłatnie. Na przedsiębiorcy ciąży również obowiązek pokrycia wszelkich kosztów poniesionych przez konsumenta, w tym:
- kosztów demontażu,
- robocizny,
- materiałów,
- oraz ponownego zamontowania i uruchomienia.
/Sebastian Bobrowski (inFakt)
Źródło:
