Zgodnie z prawem spadkobierca (ustawowy i testamentowy) może: przyjąć spadek bez ograniczenia odpowiedzialności za długi (tzw. przyjęcie proste), przyjąć spadek z ograniczoną odpowiedzialnością za długi (tzw. przyjęcie z dobrodziejstwem inwentarza) bądź może spadek odrzucić. Czym innym jest zrzeczenie się dziedziczenia, czyli umowa zawarta w formie aktu notarialnego między przyszłym spadkodawcą a przyszłym ustawowym spadkobiercą, którego efektem jest wyłączenie z dziedziczenia tak, jakby zrzekający się nie dożył otwarcia spadku, oraz utrata prawa do zachowku.
Przyjęcie proste
Przyjęcie spadku bez ograniczenia odpowiedzialności za długi (przyjęcie proste) skutkuje tym, że spadkobierca odpowiada za ewentualne długi spadkodawcy całym swoim majątkiem do wysokości długów, nawet jeżeli są one większe od tego majątku. W przypadku przyjęcia prostego spadkobierca nie musi składać w sądzie i u notariusza oświadczenia dotyczącego spadku (o jego przyjęciu lub odrzuceniu) – jego brak jest równoznaczny z przyjęciem prostym.
Przyjęcie z dobrodziejstwem inwentarza
 | Prawo co dnia |
W tym przypadku spadkobierca ma sześć miesięcy od momentu, w którym dowiedział się o swoim prawie do spadku, na złożenie oświadczenia o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza. Oświadczenie może złożyć w sądzie rejonowym miejsca zamieszkania lub pobytu albo u notariusza. Jeżeli spadkobierca chce przyjąć spadek przed sądem, musi złożyć wniosek o przyjęcie takiego oświadczenia. Sąd wyznaczy termin posiedzenia, w czasie którego spadkobierca złoży oświadczenie. We wniosku spadkobierca zamieszcza swoje dane osobowe oraz oświadcza, iż spadek po zmarłym w określonym dniu przyjmuje z dobrodziejstwem inwentarza. Dodatkowo załącza akt zgonu spadkodawcy oraz informacje o pozostałych spadkobiercach (ich miejscu zamieszkania, stopniu pokrewieństwa).
Zgodnie z prawem, jeżeli jeden ze spadkobierców przyjął spadek z dobrodziejstwem inwentarza, a pozostali nie złożyli w terminie żadnego oświadczenia, uważa się, że również przyjęli spadek na tej samej zasadzie.
Odrzucenie spadku
Spadkobierca odrzucając spadek, nie dziedziczy ani majątku, ani długów. Jego udział przechodzi na jego dzieci, chyba, że też go odrzucą. Spadkobierca, który odrzucił spadek, traktowany jest tak jakby nie dożył otwarcia spadku.
Aby odrzucić spadek, spadkobierca w ciągu sześciu miesięcy od momentu, w którym dowiedział się o swoim prawie do spadku, musi złożyć stosowne oświadczenie w sądzie rejonowym miejsca zamieszkania lub pobytu albo u notariusza. Postępowanie przed sądem jest analogiczne do przyjęcia spadku z dobrodziejstwem inwentarza. Spadkobierca składa wniosek, w którym oświadcza, iż odrzuca w całości spadek po zmarłym w określonym dniu. Dołącza do niego akt zgonu oraz informacje o pozostałych spadkobiercach.
W sytuacji, kiedy dowiadujemy się o swoim prawie do spadku, często nie zdajemy sobie, czy przyniesie on nam korzyści, czy straty. Najbezpieczniejszym rozwiązaniem jest przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza – przy tym sposobie dziedziczenia w najgorszym wypadku wyjdziemy na zero.
Zuzanna Brud, z.brud@bankier.pl
Zobacz też:
» Jak skutecznie przekazać majątek w spadku?
» Jak napisać testament?
» Spadek lepszy dla bliskich i dla biznesu
» Jak skutecznie przekazać majątek w spadku?
» Jak napisać testament?
» Spadek lepszy dla bliskich i dla biznesu
Źródło:
