Główny Urząd Statystyczny podał, że dla prawie 70 proc. osób
pracujących łączenie pracy zawodowej i opieki nad innymi nie stwarzało
trudności. Dla większości również sprawowanie opieki nad dziećmi nie miało
żadnego wpływu na ich sytuację zawodową.
GUS podsumował wyniki badania modułowego „Praca a obowiązki rodzinne”, który przeprowadził w II kwartale 2018 roku. Z analizy wyłania się obraz polskiej rodziny, która nie ma problemów z łączeniem pracy zawodowej i rodzicielstwa. Niemal połowa korzysta z formalnych usług opiekuńczych, a ci, którzy nie korzystają – sami zajmują się dziećmi lub mogą liczyć na opiekę zapewnioną przez małżonka lub partnera.
Sprawdzono również, czy osoby pracujące i sprawujące opiekę nad dziećmi mogą korzystać z elastycznych form pracy. Jak wynika z badania, możliwość decydowania o rozpoczęciu i zakończeniu dnia pracy ma jedynie 26,6 proc. zapytanych. 48,9 proc. podało, że nie ma takiej możliwości. Podobnie sytuacja przedstawia się w przypadku możliwości wzięcia dnia wolnego bez wykorzystywania urlopu – 23,3 proc. wskazało na taką opcję w swoim zakładzie pracy, a 52,8 proc. podało, że nie ma takiej możliwości.
„Biorąc pod uwagę status zatrudnienia największe możliwości określania momentu rozpoczęcia/zakończenia dnia pracy mieli pomagający członkowie rodzin (93,4 proc. wskazało na względną swobodę w tym zakresie), nieco mniejsze – osoby pracujące na własny rachunek (odpowiednio 79,4 proc.), zdecydowanie najmniejszą elastycznością dysponowali natomiast pracownicy najemni (zaledwie 11,3 proc. z nich bez większych trudności mogło podejmować decyzje w tej kwestii)” czytamy w opracowaniu GUS-u.
Dla 68,4 proc. badanych łączenie pracy zawodowej i opieki nad innymi nie stwarzało szczególnych trudności. 8,7 proc. wskazało jedynie długi czas pracy, 8,0 proc. wymagający lub męczący rodzaj wykonywanej pracy, 5,2 nieprzewidywalność harmonogramu lub niekorzystny grafik, a 5,1 proc. jako trudność wskazało długie dojazdy.
83,0 proc. osób pracujących i sprawujących opiekę nad dziećmi poniżej 15 lat nie odczuło wpływu obowiązków opiekuńczych na ich obecną sytuację zawodową. 234 tys., czyli 3,9 proc. tej grupy musiało zmniejszyć dotychczasowy wymiar czasu pracy, a 3,5 proc. podjęły działania mające na celu podniesienie wynagrodzenia. Zaledwie 2,2 proc. zmieniło pracę lub pracodawcę w celu ułatwienia opieki nad dziećmi.
36,2 proc. badanych kobiet powiedziało również, że nie korzystało z przerw w pracy trwających przynajmniej miesiąc. 8,9 proc. miało przerwę w wykonywaniu pracy zawodowej związanej z opieką nad własnymi dziećmi w wysokości 6 miesięcy lub krócej, 13,5 proc. powyżej 6 miesięcy do 1 roku włącznie. Na okres przerwy powyżej roku do dwóch lat włącznie wskazało 12,7 pytanych kobiet.
Weronika Szkwarek
