Ben Bernanke na forum senackiej komisji bankowej przedstawiał półroczne sprawozdanie z działalności Fed-u. Z typowym urzędowym optymizmem przedstawiał stan amerykańskiej gospodarki, ale inwestorzy jakoś tego nie podchwycili i skoncentrowali uwagę na wszystkich wspomnianych zagrożeniach. Szef Fed zapewniał, że gospodarka będzie się dalej rozwijać w „umiarkowanym tempie”, bezrobocie będzie maleć, a inflacja pozostanie niska.
Mimo to FOMC zamierza utrzymać niemal zerową stawkę funduszy federalnych przez „dłuższy okres czasu”. Uwagę rynku przykuły ostatnie zdania z wypowiedzi szefa Fed. „Uważamy, że perspektywy dla gospodarki pozostają nadzwyczajnie niepewne. (...) Jesteśmy gotowi, by podjąć dalsze decyzje polityczne wspierające powrót naszej gospodarki do pełnego wykorzystania zasobów produkcyjnych w kontekście stabilności cen” – powiedział Bernanke, zasiewając zwątpienie w umysłach inwestorów. Bo skoro Fed widzi potrzebę działania, to chyba z największą gospodarką świata nie jest najlepiej.
Reakcja rynków była zdecydowana. Indeksy, które wcześniej oscylowały wokół poziomów z wysokiego wtorkowego zamknięcia, zapikowały. Ostatecznie Nasdaq, DJIA oraz S&P500 straciły po przeszło 1%. Dolar umocnił się względem euro, spadła cena złota i mocno wzrosły notowania papierów skarbowych. Rentowność obligacji 10-letich jest obecnie najniższa od kwietnia 2009 roku. W ten sposób rynek długu postawił na powrót do recesji.
Niewiele pomogły lepsze od prognoz wyniki banków. Co prawda walory Morgan Stanley podrożały o 6% (momentami zwyżkowały nawet o 10%), a kurs Wells Fargo wzrósł o 0,6%. Ale już notowania JP Morgan oraz Bank of America zniżkowały po przeszło 3%. Dobre rezultaty Morgan Stanley po fatalnych wynikach Goldman Sachs to nie są sygnałem poprawy koniunktury na Wall Street. To raczej sukces firmy, której udało się uniknąć bankructwa i odzyskać udziały w rynku, co zaowocowało dwoma miliardami zysku netto wobec straty przed rokiem. Wells Fargo odnotował wynik o 3% niższy niż przed rokiem, ale i tak o 10% wyższy od zaniżonego w ostatniej chwili rynkowego konsensusu.
K.K.
Źródło:
