Wiele firm zastanawia się nad sponsorowaniem jakiejś drużyny piłkarskiej. Czy to rozgrywki klubów okręgowych, czy mecze Ekstraklasy – wierni kibice przychodzą tłumnie zobaczyć, jak gra ich drużyna. Z kolei przedsiębiorcy widzą w kibicach swoich potencjalnych klientów.
Największe sumy pieniędzy na piłkarski sponsoring wydają oczywiście wielkie korporacje. Według badania Pentagon.SposnorTrack, w 2010 roku największy udział w sportowym sponsoringu przypadł marce Orange. Łączna wartość ekwiwalentu reklamowego brandów eksponowanych przy okazji transmisji piłkarskich wyniosła 390 mln zł. Same piłkarskie mecze Reprezentacji Polski w pasmach otwartych przyciągają przed telewizory na co najmniej 90 minut wielomilionowe rzesze kibiców.

Sponsor nie tylko dla dużych
Dla przedsiębiorstw, które chcą być sponsorem drużyny piłkarskiej, głównym wyznacznikiem nie są na pewno wyniki klubu sportowego. Ważne, aby mecz z udziałem danej drużyny gwarantował dużą oglądalność – a jak wiadomo, wierni kibice przychodzą na mecze mimo czasami słabych wyników drużyny.
Chęć przeznaczenia pieniędzy dla klubu sportowego to jedno, kwestia rozliczeń finansowych to drugie. Niestety takie działania sponsoringowe podejmowane przez przedsiębiorców, aby zareklamować swoje produkty i usługi, co do zasady, nie doczekały się w Polsce odrębnej regulacji prawnej. Wobec takie stanu prawnego, dla potrzeb rynku wykształciła się tzw. umowa sponsoringowa.
- określonej kwoty pieniędzy na organizację imprezy lub realizowanie celów statutowych przez sponsorowanego, lub
- sprzętu mającego służyć realizacji zadań przez sponsorowanego (np. sprzęt medyczny dla szpitala, sprzęt sportowy dla klubu sportowego), lub
- towarów na nagrody w grach, konkursach itp., lub
- usług mających służyć sponsorowanemu do realizacji określonych celów (najczęściej statutowych).
- Jej charakter jako umowy nienazwanej (tj. nieuregulowanej wprost w przepisach) sprawia, że treść kontraktu, w zależności od autora, może się znacznie różnić. Podstawowym modelem jest tu jednak model umowy świadczenia usług reklamowych lub promocyjnych. Dzięki takiemu ujęciu tematu np. lokalny browar sponsorujący drużynę piłkarską, w świetle zawartego kontraktu, zakupuje od klubu usługi reklamowe np. w postaci umieszczenia logo firmy na koszulkach graczy czy bilboardu na trybunach, w zamian za co wpłaca do kasy drużyny środki konieczne na utrzymanie stadionu czy wynagrodzenie graczy – wyjaśnia Sebastian Wojdył, radca prawny, Chałas i Wspólnicy Kancelaria Prawna.
- W sytuacjach, gdy jednak np. sklep sportowy ma zamiar dostarczyć nie pieniądze, ale sprzęt konieczny do funkcjonowania zespołu, zwykle tego typu umowy wzbogacane są postanowieniami dotyczącymi charakteru barterowego wzajemnych rozliczeń. Sklep sprzedaje klubowi konieczny sprzęt, natomiast klub świadczy dla niego usługę reklamową czy promocyjną, całość zaś rozliczana jest w formie bezgotówkowej, przez potrącenie wzajemnych należności – dodaje Wojdył.
W gorszej sytuacji są np. drużyny osiedlowe piłki nożnej. W ich wypadku, niestety jedyną zasadną formą jest darowizna, ze wszystkimi podatkowymi skutkami tego typu działań dla obu stron umowy.
Sponsoring to nie darowizna
Przypomnijmy, sponsoring to odpłatne świadczenie wykonywane przez sponsora (najczęściej jest to podmiot gospodarczy)na rzecz innego pomiotu (sponsorowanego). W zamian za to sponsorowany zobowiązuje się reklamowania, promowania sponsora lub jego produktów (odpowiednio towarów lub usług), informowania o samym sponsoringu i sponsorze.
Podkreślić należy, że sponsoring i darowizna to dwa odrębne stosunki prawne. W praktyce podatnicy bardzo często utożsamiają sponsoring z darowizną – jest to niedopuszczalne, gdyż sponsoring nigdy nie jest umową jednostronnie zobowiązującą – wyjaśnia Paweł Jabłonowski, Szef Departamentu Podatkowego, Chałas i Wspólnicy Kancelaria Prawna.
- zamieszczenia nazwy sponsora na rozpowszechnianej liście sponsorów, ulotkach, plakatach, lub
- zamieszczenia tablic reklamowych w widocznym miejscu (np. w czasie koncertu na scenie, w czasie zawodów na stadionie itp.), lub
- publikacji podziękowań, lub
- rozpowszechniania informacji o towarach sprzedawanych lub usługach świadczonych przez sponsora, lub
- używania sprzętu, ubrań, innych przedmiotów z logo sponsora (np. koszulki sportowców z logo sponsora) itp.
- Stosownie do przepisu art. 888 § 1 k.c. (umowa darowizny uregulowana została w polskim prawie cywilnym) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Ze względu na to, że istotą umowy darowizny jest jej jednostronny charakter, darczyńca nie ma prawa żądać czy nawet tylko oczekiwać, że obdarowany wykona na jego rzecz jakiekolwiek świadczenie – dodaje Paweł Jabłonowski.
Z kolei w sponsoringu obie strony zobowiązują się do wykonania określonego działania. Z uwagi na charakter usług świadczonych przez sponsorowanego ogólnie definiuje się je jako usługi reklamowe.
Barbara Sielicka
Bankier.pl
b.sielicka@bankier.pl
» E-handel kusi - powstaje coraz więcej e-sklepów
» Czy to koniec sporu o e-faktury?
» Załóż sklep internetowy w zaledwie 30 sekund!



























































