Prawie 10 tysięcy oszustw ubezpieczeniowych wykrytych w 2014 r.

• Stwierdzono wyłudzenie odszkodowania z tytułu trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem. Sprawca, przy pomocy kolegi, upozorował wypadek przy pracy. Sprawca zaproponował koledze gratyfikację pieniężną w wysokości 10% odszkodowania w zamian za pomoc w upozorowaniu wypadku. Po uzyskaniu jego zgody zainscenizował w podziemnym chodniku kopalni odpadnięcie ze stropu odłamka skalnego i zaaplikował sobie zastrzyk ze środkiem znieczulającym. Następnie kolega, używając 10-kg młota, uderzył sprawcę w palce prawej stopy poprzez but przemysłowy. Po pozbyciu się młota zgłoszono wypadek przy pracy. W wyniku zgłoszonych roszczeń wypłacono odszkodowanie w wysokości 27 420 zł.
  
  Sprawa znalazła swój finał w sądzie. Zakończyła się wyrokiem skazującym każdego ze sprawców na 8 miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu na 3 lata. Sprawcy zostali zobowiązani do naprawienia szkody, jaką poniósł ubezpieczyciel, w kwocie 27 420 zł. Dodatkowo sprawca, który chciał wyłudzić odszkodowanie, stracił zmiażdżone przez młot palce.

• W firmie ubezpieczeniowej ujawniono grupę przestępczą, której działanie naraziło zakład ubezpieczeń na straty sięgające 40 mln zł. Sprawa ta dotyczyła pożaru 4 aut marki BMW przewożonych na lawecie. Suma wniosku o wypłatę odszkodowania była tak wysoka, ponieważ samochody (według przedstawionej dokumentacji) miały być opancerzone oraz wyposażone w wysoko specjalistyczne technologie i systemy łączności i przeznaczone dla polskich służb specjalnych. Ze względu na właściciela pojazdów wnioskowano o zachowanie poufności oraz szybką wypłatę. Śledztwo wykazało, że samochody nie były przeznaczone dla służb, a przyczyną pożaru nie była kolizja, tylko celowe podpalenie wywołane eksplozją mikroładunku wybuchowego umieszczonego w jednym z przewożonych na lawecie samochodów. Kolejne ustalenia ujawniły, że auta wcale nie były przystosowane do wymogów służb, a wszelka dokumentacja potwierdzająca ich docelowe użytkowanie oraz wprowadzenie zabezpieczeń została sfałszowana.

• Biuro podróży sprzedaje klientom wycieczkę wraz z kilkoma ubezpieczeniami obejmującymi ochroną to samo zdarzenie (chodzi o ubezpieczenie kosztów rezygnacji z imprezy turystycznej). Każde ubezpieczenie wykupione jest w kilku zakładach ubezpieczeń. Zazwyczaj są to drogie wycieczki (ok. 5–6 tys. zł od osoby), a organizatorem jest zawsze zagraniczne biuro podróży. Klienci zgłaszają rezygnację z imprezy turystycznej, przedkładając najczęściej zaświadczenia lekarskie o braku możliwości odbycia podróży zagranicznej. Roszczenie składają we wszystkich zakładach ubezpieczeń, w których posiadają polisy. Każdy zakład wypłaca świadczenie w postaci poniesionych kosztów wycieczki. W ten sposób klient otrzymuje wielokrotność faktycznych kosztów, jakie poniósł. Na obecną chwilę trudno określić, jak głęboko biuro podróży sprzedające imprezę jest zaangażowane w cały proceder oraz na ile jest powiązane z klientem. Nie można jednak wykluczyć, że obie strony były świadome nielegalności popełnianych czynów.

• Przypadek dotyczył zorganizowanej grupy przestępczej zajmującej się w głównej mierze wyłudzaniem kredytów i odszkodowań komunikacyjnych. Sposób działania przedstawiał się następująco:
  
  - Osoba kierująca grupą wyszukuje auto po kolizji na serwisach aukcyjnych lub za granicą i „przepuszcza” je przez jeden z „zaprzyjaźnionych” autokomisów. Grupa współpracuje ponadto z kilkoma stacjami diagnostycznymi, które wydają zaświadczenia o przebytych przeglądach.
  
  - Jeden z czterech najbliższych współpracowników kierującego grupą wynajduje osoby, którym zostają udzielone kredyty na zakup przedmiotowych pojazdów, tzw. „słupy”. W tym celu każdy z czwórki ww. prowadzi własną działalność gospodarczą i rejestruje takie osoby jako pracujące i wydaje zaświadczenia o zarobkach celem przedłożenia w banku. Ponadto załatwia za „słupa” wszelkie formalności związane z uzyskaniem kredytu. Osoba kierująca grupą nigdy nie kontaktuje się ze „słupami”.
  
  - Na zakup samochodu udzielany jest kredyt, a dwóch pracowników banku ściśle współpracuje z grupą. Problem zdjęć do ubezpieczenia AC rozwiązują w ten sposób, że dostarczają współpracującemu z grupą pracownikowi banku zdjęcia innego pojazdu, odpowiednio przerobione przez informatyka (w jednym przypadku, nie mogąc znaleźć identycznego egzemplarza pojazdu, którego wrak został nabyty, znajdują w „zaprzyjaźnionej” stacji diagnostycznej pojazd odpowiadający modelem, ale o innym kolorze, więc przemalowują go farbą bez utrwalacza i dopiero wtedy robią zdjęcia).
  
  - Po 3–6 miesiącach od zakupu auto ginie (resztę kredytu spłaca ubezpieczyciel).
  
  Po dokonaniu przestępstwa główni członkowie grupy rozliczają się między sobą, sumując poniesione wydatki i osiągnięte korzyści w sposób bardzo precyzyjny i zależny od zaangażowania w proceder. Szkoda zakładu w opisywanym wątku – 135 979,83 zł.

Źródło: Analiza danych dotyczących przestępstw ujawnionych w 2014 r. w związku z działalnością zakładów ubezpieczeń – członków Polskiej Izby Ubezpieczeń, Polska Izba Ubezpieczeń