Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 215, poz. 1666) podwyższa dwuetapowo limity obrotu uprawniające do korzystania ze zwolnienia podmiotowego w kolejnych latach. Od dnia 1 stycznia dla 2010 r. kwota limitu obrotu, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, uprawniająca do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego wynosiła 100 tys. zł, a od dnia 1 stycznia 2011 r. – 150 tys. zł. Do końca 2009 r. kwota ta wynosiła 50 tys. zł.
A więc generalnie podatnicy kontynuujący działalność rozpoczętą w latach poprzednich, są zwolnieni od podatku VAT w 2011 r., jeśli wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła u nich łącznie w 2010 roku podatkowym kwoty 100 tys. zł. Przepisy przejściowe powyższej nowelizacji pozwalają jednak na skorzystanie w danym roku ze zwolnienia podmiotowego podatnikom, którzy przekroczyli w poprzednim roku „stary” limit, ale nie przekroczyli „nowego” limitu (nie znajdzie zatem w tym przypadku zastosowania art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi o tym, że podatnik, który utraci prawo do zwolnienia, np. w związku z przekroczeniem określonego pułapu wartości sprzedaży opodatkowanej, może ponownie korzystać ze zwolnienia dopiero po upływie roku).
Uwaga!
Przekroczenie w danym roku „starego” limitu zawsze powoduje obowiązek rozliczania podatku od towarów i usług do końca danego roku, nawet jeżeli podatnik jest pewny, że nie przekroczy do końca tego roku „nowego” limitu. Z „nowego” limitu obrotu uprawniającego do zwolnienia podmiotowego można bowiem skorzystać od początku kolejnego roku (odpowiednio) od 1 stycznia 2010 lub od 1 stycznia 2011 r.
I tak ze zwolnienia podmiotowego w 2010 r. mogli zatem (oprócz podatników, którzy nie przekroczyli w 2009 r. „starego” limitu – 50 tys. zł) korzystać również podatnicy, u których wartość sprzedaży opodatkowanej w 2009 r. była wyższa niż 50 tys. zł, ale nie przekroczyła 100 tys. zł. Podatnicy, którzy wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług rozpoczęli w trakcie 2009 r., mogli także korzystać ze zwolnienia podmiotowego w 2010 r., jeśli łączna wartość sprzedaży opodatkowanej, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej przekroczyła w 2009 r. kwotę 50 tys. zł i nie przekroczyła 100 tys. zł.
W 2011 r. ze zwolnienia podmiotowego mogą skorzystać (oprócz podatników, którzy nie przekroczyli w 2010 r. „starego” limitu – 100 tys. zł) również podatnicy, u których wartość sprzedaży opodatkowanej w 2010 r. była wyższa niż 100 tys. zł, ale nie przekroczyła kwoty 150 tys. zł.
Podatnicy, którzy wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług rozpoczęli w trakcie 2010 r., mogą też skorzystać ze zwolnienia podmiotowego w 2011 r., jeśli łączna wartość sprzedaży opodatkowanej w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w 2010 r. przekroczyła kwotę 100 tys. zł, ale nie przekroczyła 150 tys. zł.
Uwaga!
Warunkiem skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w 2011 r. w przypadku przekroczenia w 2010 r. „starego” limitu obrotu (100 tys. zł), ale nieprzekroczenia „nowego” limitu obrotu (150 tys. zł), jest pisemne zawiadomienie o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do dnia 15 stycznia 2011 r.
Dochowanie tego warunku pozwala na korzystanie ze zwolnienia podmiotowego od 1 stycznia 2011 r. Pomimo tego, że zawiadomienie o skorzystaniu ze zwolnienia musi być złożone do 15 stycznia 2011 r., zwolnienie, w przypadku dokonania przez podatnika takiego wyboru, ma bowiem zastosowanie od dnia 1 stycznia danego roku. Przewidziany w przepisach termin „do 15 stycznia” jest jedynie terminem na poinformowanie właściwego organu podatkowego o skorzystaniu ze zwolnienia podmiotowego.
Powyższe dotyczy odpowiednio także podatników, którzy zrezygnowali (zrezygnują) ze zwolnienia podmiotowego w roku 2010.
Od początku 2009 r. znikło rozróżnienie, iż w przypadku podatników prowadzących przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzających funduszami inwestycyjnymi, agentów, zleceniobiorców lub innych osób świadczących usługi o podobnym charakterze, wartość sprzedaży określa się odmiennie. U takich podatników przez wartość sprzedaży uprawniającą do zwolnienia z VAT rozumiano się 30-krotność kwoty prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usług.
Z chwilą przekroczenia obowiązującego limitu sprzedaży opodatkowanej traci się uprawnienie do zwolnienia. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty (a zatem podatnik powinien zarejestrować się w urzędzie skarbowym dla celów podatku VAT), a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.
Anna Jeleńska, Wydawnictwo Wszechnica Podatkowa
Zobacz też:
» Kiedy nie będzie trzeba się meldować?
» Przewodnik po zmianach w VAT 2011
» Zmiany w promocji zatrudnienia
» Kiedy nie będzie trzeba się meldować?
» Przewodnik po zmianach w VAT 2011
» Zmiany w promocji zatrudnienia
Źródło:
