 |
Największy sukces PCPM?
Kilka lat temu polski rynek zalały tanie rury miedziane z Włoch. Rury te nie spełniały wielu wymogów, były za cienkie i tak naprawdę niewiele w nich było miedzi. Tak kiepski produkt popsuł opinie innym producentom. To doprowadziło, że zaczęliśmy stosować normy – teraz rury miedziane muszą posiadać znak jakości. Taka zakrojona akcja medialna, również prawna, doprowadziła do wycofania rur włoskich z rynku polskiego.
Na czym polega specyfika działalności Centrum?
Pole działania PCPM to szerokie działania promocyjne, jednak proszę nie mylić ich z działaniami marketingowymi. Nasza praca zasadniczo różni się od typowej promocji polegającej na reklamie w mediach czy podobnych tego typu przedsięwzięciach. Nasze działania to m.in. propagowanie wykorzystania miedzi wśród inwestorów, projektantów czy wykonawców, poprzez szkolenia, seminaria, publikację artykułów w prasie fachowej czy monitorowanie norm branżowych mogących mieć wpływ na zastosowanie miedzi w danej dziedzinie gospodarki. Informujemy o właściwościach i zaletach miedzi, co pośrednio doprowadza do rozszerzenia jej zastosowań w gospodarce.
Na ile skuteczne są działania Centrum?
To mogą ocenić inwestorzy, inżynierowie, elektrycy czy architekci, do których docieramy z fachowymi szkoleniami czy podręcznikami. Posiadamy specjalne programy komputerowe, których nikt oprócz PCPM nie oferuje. Konsumpcja miedzi w różnych dziedzinach zdecydowanie wzrosła, czego przykładem może być konsumpcja miedzianych rur instalacyjnych z poziomu kilku tysięcy ton na początku lat 90. do poziomu ponad dwudziestu ton obecnie. Miedź jest bardzo dobrym pod tym względem materiałem, o wysokich walorach zdrowotnych i również estetycznych.
PCPM bierze udział w wielu programach wykraczających poza granice kraju...
Działamy w sieci Europejskiego Instytutu Miedzi z siedzibą w Brukseli. Takich centrów promocji jak nasze jest 11 w Europie i jedno w RPA. Tworzą one zespół merytoryczny mający za zadanie promocje zastosowań miedzi w gospodarce. PCPM jest ściśle powiązany z International Copper Association (ICA) z Nowego Jorku oraz z Europejskim Instytutem Miedzi (ECI) zarówno na poziomie merytorycznym, jak i finansowym.
Są to m.in. takie projekty jak: „Home Of The Future” czyli dom przyszłości, pokazujący pewne rozwiązania, które powinny być zastosowane w budownictwie. M.in. wyeliminowanie aluminium, a zastępowanie go miedzią. Chodzi mi o bakteriostatyczność miedzi. Jeśli ma się małe dzieci, lepiej jest stosować wyroby, np. klamki, miedziane lub ze stopów miedzi niż z aluminium.
Program „Plumbing” czyli zastosowanie rur miedzianych, które eliminują rozwijanie się niebezpiecznych bakterii legionellnozy, które mogą powodować trwałe uszkodzenia płuc. Jeśli weźmie się pod uwagę stan polskich rur i jakość wody w naszych wodociągach, dobrze jest przynajmniej w domu zastosować rury z miedzi.
PCPM bierze udział również w programie rządowym „Elektryfikacja Terenów Wiejskich”, który jest monitorowany przez Ministerstwo Gospodarki oraz przez Stowarzyszenie Elektryków Polskich. Program polega na wymianie infrastruktury elektrycznej na terenach wiejskich, gdzie jest ona bardzo przestarzała, często z lat 50. czy 60., co jest główną przyczyną wypadków śmiertelnych spowodowanych porażeniem prądem.
Do kogo skierowane są te projekty?
Staramy się współpracować z różnego rodzaju stowarzyszeniami, instytucjami, m.in. z placówkami naukowo-badawczymi (Instytut Budowlany czy Stowarzyszenie Elektryków Polskich), izby architektów, ale również z firmami komercyjnymi. Mamy przecież wspólne cele. Wspieramy także polskie kolejnictwo. We Włoszech czy we Francji w nowoczesnym kolejnictwie stosuje się bardzo dużo miedzi, w Polsce ta sprawa wygląda nieco gorzej. Dlatego jesteśmy naturalnie zainteresowani, aby wspomagać tego typu rozwiązania.
Grupami docelowymi tych projektów są m.in. zarządcy nieruchomości, spółdzielnie mieszkaniowe, projektanci, architekci, instalatorzy rur. PCPM ściśle współpracuje również z producentami wyrobów z miedzi, którzy są zapleczem wiedzy technologicznej tak bardzo przydatnej w naszej pracy.
Rozmawiała Aleksandra Grabarczyk
Źródło:
