Obowiązkiem banku jest powiadomienie poręczyciela o fakcie zalegania przez kredytobiorcę ze spłatą kredytu. Jego niedopełnienie obciąża bank odpowiedzialnością za szkodę poniesioną przez poręczyciela - stwierdził Sąd Najwyższy - czytamy w "Rzeczpospolitej".
Sprawa dotyczyła kredytu udzielonego firmie Krempol przez Bank Polska Kasa Opieki SA, którego spłatę poręczyły Zakłady Przemysłu Cukierniczego Mieszko, udzielając również bankowi zabezpieczenia w formie weksli in blanco. Krempol jednak nie spłacał kredytu, który stał się wymagalny, zatem bank mógł żądać spłaty w całości. Poręczyciel dowiedział się o tym po fakcie, zaś klika miesięcy później Krempol ogłosił upadłość. Bank wystąpił więc o spłatę kredytu, którego zasądzona wysokość wyniosła 1 mln zł i 182 tys. zł odsetek. Mieszko w ramach ugody spłacił sumę w ratach.
Zakłady Cukiernicze automatycznie wstąpiły w prawa wierzyciela, domagając się roszczeń regresowych od syndyka Krempolu. Wierzytelnoć znajdowała sie jednak w VI kategorii spłaty, co właściwie wyklucza jej odzyskanie. Mieszko wystąpił więc z powództwem wzajemnym o zwrot kwoty wpłaconej II instancja była przeciwna, gdyż nie stwierdziła związku przyczynowego między opóźnieniem i niemożnością realizacji roszczenia regresowego.
Dopiero Sąd Najwyższy uwzględnił kasację Mieszka i nakazał ponownie rozpatrzyć sprawę. Argumentował, że związek przyczynowy istnieje, a decyduje o nim niemożność odzyskania pieniędzy przez poręczyciela. Nie można go zatem rozpatrywać abstrakcyjnie, lecz przez pryzmat bankowi w ramach poręczenia argumentując, że zbyt późne zawiadomienie o niezdolności kredytowej Krempolu wykluczyło zabezpieczenie roszczeń względem tej firmy.
Sąd I instancji uwzględnił wniosek, ale konkretnej sprawy.
Sygn. akt V CK 301/05
(na podst.: Izabela Lewandowska/Rzeczpospolita)
