9 czerwca przypada w Polsce tegoroczny Dzień Wolności Podatkowej. Tak wynika z obliczeń ekspertów z Centrum imienia Adama Smitha. Jest to symboliczna data, od której przestajemy przymusowo pracować na potrzeby rządu, a zaczynamy zarabiać wyłącznie dla siebie i swoich rodzin.
Andrzej Sadowski z Centrum wyjaśnia, że Dzień Wolności Podatkowej pokazuje, jak duże są obciążenia podatkowe obywateli danego kraju. Gdyby podatnik od początku roku wszystko, co zarobi, oddawał państwu, to od Dnia Wolności Podatkowej, wszystkie zarobki mógłby zatrzymywać dla siebie.
Andrzej Sadowski przypomina, że w ubiegłym roku Polacy symbolicznie pracowali na siebie od 15 czerwca. Poprawa sytuacji wynika z niezrealizowania przez rząd części wydatków zaplanowanych na 2016 rok. W związku z tym mamy niższy punkt odniesienia dla wzrostu wydatków w 2017 roku. W efekcie wydatki planowane na lata 2016 i 2017 są dość podobnej wysokości. Jednocześnie mniejszy od spodziewanego udział wydatków publicznych w PKB pozwolił przedsiębiorcom na podjęcie działań dostosowujących ich produkcję do rzeczywistych potrzeb rynkowych, co wpłynęło na zauważalne odbicie wzrostu gospodarczego w 2017 roku. Opóźniony o rok wzrost wydatków publicznych w stosunku do wyższego PKB musiał dać wcześniejszy Dzień Wolności Podatkowej.
Ekspert dodaje, że dla obywateli ważne jest nie tylko to, jak wysokie podatki płacą, ale też to, co otrzymują w zamian. Zwraca uwagę, że część Polaków za niektóre usługi, jak edukacja, czy służba zdrowia, płaci podwójnie - w formie podatków i korzystając z usług prywatnych.
Dr Marcin Masny, współpracownik Centrum im. Adama Smitha, zauważył, że „dla wybrańców Dzień Wolności Podatkowej wypadałby już w Nowy Rok. Ich firmy nie płacą CIT-u, oni sami nie płacą w Polsce PIT-u. Zwykli zaś obywatele płacą jednak VAT i akcyzę, kiedy kupują w sklepie chociażby tylko używki. Biedna rodzina o miesięcznych dochodach do 5000 zł płaci jednak 500-1000 zł podatków pośrednich, tylko o tym nie zawsze wie”.
Dzień Wolności Podatkowej w Polsce od 1994 r. wylicza Centrum im. Adama Smitha. Do jego obliczania służy stosunek udziału wszystkich wydatków publicznych (budżet państwa, samorządów, rządowe fundusze celowe itp.) do produktu krajowego brutto. Nominalne dane pochodzą z uzasadnienia do budżetu opracowywanego przez Ministerstwo Finansów, konfrontowane z danymi Eurostatu, oraz z innych oficjalnych źródeł, jak budżety funduszy celowych.
IAR/ Centrum im. Adama Smitha/
