Zjednoczone Emiraty Arabskie zlokalizowane są nad Zatoką Perską i Omańską. Kraj ten składa się z siedmiu Emiratów, którymi są Abu-Dhabi, Ajman, Dubaj, Fujairah, Ras al Khaimah, Sharjah oraz Umm al Quwain. Każdy z emiratów rządzony jest przez emira, czyli tamtejszego władcę.
Patrząc kilkanaście lat wstecz w historię Zjednoczonych Emiratów Arabskich, która determinuje obecny kształt kraju, pomiędzy 1971 a 1996 rokiem w kraju funkcjonowała niejako czasowa konstytucja, która była odnawiana co pięć lat. W 1996 roku siedem emiratów zadecydowało, aby ustanowić konstytucję na stałe i zaakceptowało Abu-Dhabi jako stolicę państwa. W Emiratach nie ma zorganizowanej opozycji politycznej, natomiast rodziny, które rządzą w poszczególnych częściach kraju są wewnątrz nich popularne i wysoce poważane. Polityczne demonstracje, jak na przykład ta, która odbyła się w 2001 roku i była wyrazem wsparcia dla Palestyńczyków, są rzadkie i mają miejsce wyłącznie za zgodą rządu.
ZEA należą do najbogatszych państw Azji Zachodniej. Czynnikami, które wpływają na szybki rozwój gospodarki tego kraju są przede wszystkim wspomniany już stabilny system polityczny, wysoka i wciąż rosnąca cena ropy naftowej jak również tania siła robocza.
Pomimo tego, iż ZEA kontrolują około 9% światowych rezerw ropy naftowej, kraj szuka innych branż na bazie których mógłby budować swoją siłę ekonomiczną i dzięki którym mógłby uniezależnić się od dochodów z racji posiadania tego surowca. W związku z tym drugi co do wielkości emirat – Dubaj stara się rozwijać sektor usług, w szczególności tych związanych z finansami, jak również skupia się na rozwoju turystyki. Liberalny rynek sprawia, że w kraju działa wiele banków, które obsługują konta licznych bogatych obcokrajowców. Ponieważ ropa naftowa w złożach, które pozostają w posiadaniu ZEA za mniej więcej 40 lat wyczerpią się, kraj już teraz pragnie zabezpieczyć się na tę okoliczność i prężnie rozwija wspomniane wcześniej branże, dywersyfikując tym samym skład swojego PKB. Konsekwencją takie działania jest w chwili obecnej udział branży usługowej w PKB na poziomie 45%.
ZEA rozwijają wspomnianą już branżę turystyczną i widzą w niej duży potencjał. Turystyka jest bardzo mocno promowana od początku lat 90-tych. Liczba odwiedzających Emiraty przekroczyła 1 milion już w 1993 roku. Głównym beneficjentem wzmożonego ruchu turystycznego na terenie ZEA jest Dubaj. W 1999 roku osiągnął imponującą liczbę 2,5 miliona turystów. Niezaprzeczalną atrakcją jest w Dubaju jedyny na świecie siedmiogwiazdkowy hotel w kształcie żagla – Burj al-Arab. Dubaj promuje również sprzedaż domów letniskowych, które są przeznaczone dla najbogatszych z cudzoziemców. Nieruchomości na tych obszarach osiągają niebotyczne ceny, nieporównywalne jednak z czwartym sztucznym obszarem, który nazwany jest Światem. Archipelag ten złożony jest z kilkudziesięciu wysp, z których każda jest częścią mapy świata. Osiągają one ceny od 15 do 50 milionów dolarów. Pomimo, że projekty te są nieosiągalne dla większości inwestorów, zdecydowanie przyczyniają się one do promowania Dubaju jako ciekawej alternatywy dla turystów z całego świata. Branży turystycznej pomaga również istnienie 6 lotnisk, które zlokalizowane są w poszczególnych emiratach. ZEA jest również właścicielem linii lotniczych – Emirates Airlines.
W ZEA nie funkcjonuje podatek od dochodów osobistych jak również podatek obrotowy. Instytucjami, które są opodatkowane są jedynie zagraniczne banki i zagraniczne firmy energetyczne.
Produkt krajowy brutto per capita w ZEA w 2006 roku kształtował się na poziomie 38 tysięcy USD, natomiast prognozy mówią o ponad 42 tysiącach USD za rok 2007. Wskaźniki te są bardzo wysokie w skali świata, co świadczy o dużej zamożności tego państwa. Za 80% PKB odpowiadają dwa emiraty – Dubaj i Abu-Dhabi. PKB Emiratów w 25% składa się z dochodów z racji posiadania złóż ropy naftowej. Całkowita wartość tego wskaźnika kształtuje się na poziomie 160 miliardów USD. Dynamika wzrostu PKB osiągała do tej pory wskaźniki oscylujące wokół 9%, natomiast prognozy na najbliższe lata mówią o nieco niższych wzrostach na poziomie 7,5-8%. Ma to być spowodowane zatrzymaniem gwałtownego wzrostu cen ropy naftowej.
Jeśli chodzi o handel zagraniczny, bilans handlowy ZEA jest dodatni i wynosił w 2006 roku 34,9 miliardów USD, nieustannie rosnąc w latach poprzednich. Jedną z przyczyn takiej sytuacji jest rosnąca cena baryłki ropy. Czołowymi towarami eksportowymi Emiratów są ropa naftowa, gaz ziemny. Równie dużo wnosi reeksport towarów. Głównymi odbiorcami eksportowanych towarów są Japonia, Korea Południowa, Indie oraz Tajlandia. Co się zaś tyczy importu, głównymi dobrami kupowanymi przez ZEA z zagranicy są maszyny i pojazdy, chemikalia oraz żywność, natomiast partnerami importowymi są USA, Chiny, Indie i Niemcy.
Oficjalną walutą Zjednoczonych Emiratów Arabskich jest dirham. Od 1980 roku waluta ZEA charakteryzuje się sztywnym kursem wobec amerykańskiego dolara i wynosi 3.67 (3.67 AED do 1 USD). Inflacja natomiast od 2002 roku nieustannie rośnie, osiągając w 2007 roku poziom 14%. Tak więc mimo rosnącej inflacji Bank Centralny zmuszony jest obniżać stopy procentowe, aby utrzymać sztywny kurs dolara do waluty Emiratów. Prognozy jednak przewidują jej spadek i stabilizację na poziomie 5-6% w okolicach 2010-2012 roku.
W ZEA funkcjonują 3 rynki obrotu papierami wartościowymi.
Pierwszy z nich zlokalizowany jest w Abu Dhabi, a jego nazwa to ADSM – Abu Dhabi Securities Market. Utworzony został w 2000 roku. Później stworzono oddziały ADSM w czterech miastach – Fujairah, Ras al Khaimah, Sharjah i Zayed. Obecnie na rynku ADSM notowanych jest 61 spółek.
Drugim z rynków giełdowych ZEA jest DFM – Dubai Financial Market, które zlokalizowane jest w Dubaju i powstało, podobnie jak ADSM w 2000 roku. Obecnie notowane są na nim 43 spółki.
Trzecim rynkiem papierów wartościowych jest DIFX – Dubai International Financial Exchange, który również zlokalizowany jest w Dubaju. Pretenduje on do miana najważniejszego rynku finansowego ZEA, który wprowadza międzynarodowe standardy. Został otwarty w 2005 roku i obecnie notowanych jest na nim 13 spółek.
Jeśli chodzi o inwestycje, ZEA prowadzą politykę zachęcania inwestorów zagranicznych, aby lokowali swe środki właśnie z tym kraju. Z perspektywy finansowej, przede wszystkim dzięki stabilnej walucie Emiratów, są one ciekawym miejscem dla inwestorów do lokowania swoich przedsiębiorstw.
Największym jednak udogodnieniem w stronę przedsiębiorców są strefy wolnego handlu, na terenie których inwestorzy zagraniczni mogą lokować firmy ze stuprocentowym udziałem kapitału zagranicznego. Każda z tych stref skupia się na innym rodzaju biznesu. Łatwo dostępna, dobrze wykwalifikowana siła robocza, nowoczesne łącza komunikacyjne, bardzo dobra infrastruktura transportowa i geograficzna lokalizacja ZEA tworzą nowoczesny i stabilny klimat do inwestowania przez zagranicznych inwestorów. Strefy zlokalizowane są w każdym z emiratów, przy czym najwięcej sektorów obsługuje Dubaj.
Na przestrzeni ostatnich kilku lat wiele międzynarodowych korporacji zdecydowało ulokować swoje główne siedziby w ZEA, co spowodowało, że Dubaj zyskał miano regionalnego centrum dystrybucji. Nowe prawo dotyczące nieruchomości przyczyniło się do znacznego ułatwienia jeśli chodzi o kupno nieruchomości na terenie Emiratów. Pozwala ono nabywać je obcokrajowcom i swobodnie nimi obracać.
ZEA budują swoją mocną pozycję jako regionalnego lidera biznesu, która pomaga przyciągać coraz to nowych inwestorów i nowe biznesy tworzące konkurencyjny rynek również wewnątrz kraju, gdzie konsumenci z racji posiadania ogromnych środków finansowych stają się coraz bardziej wymagający.
Poza inwestycjami na opisanych rynkach finansowych w Dubaju oraz w strefach wolnego handlu, ciekawą alternatywą ulokowania środków finansowych jest kupno nieruchomości pod wynajem w Dubaju. Mowa tu zarówno o powierzchniach biurowych jak również o mieszkaniach. Sam wzrost wartości nieruchomości, zarówno komercyjnych jak i mieszkalnych, zawiera się w przedziale 10-90% rocznie, w zależności od położenia i otoczenia w jakim nieruchomość się znajduje. Ponadto w ZEA odnotowywany jest coroczny wzrost cen za wynajem, który wynosi od kilkunastu do kilkudziesięciu procent i odnosi się zarówno do powierzchni biurowych jak i mieszkań. Warto zatem zastanowić się czy w portfelu inwestycyjnym nie uwzględnić kupna nieruchomości w Dubaju.
Prognozy dla Dubaju w najbliższym i dłuższym czasie kształtują się obiecująco. Rząd będzie utrzymywał wysoki poziom inwestycji w ciągu najbliższego roku. Mimo tego jednak nadwyżka budżetowa pozostanie na bezpiecznym poziomie utrzymując się w okolicach 9% PKB. Polityka monetarna przewiduje dalsze sztywne powiązanie pomiędzy amerykańskim dolarem, a dirhamem. Wzrost realnego PKB przewidywany jest na 7,6% w 2008 roku, co będzie wynikiem m.in. dużych inwestycji pochodzących z zagranicy. Rząd będzie starał się pozyskiwać kolejnych inwestorów, oferując niezmiennie niskie podatki, rozwijając infrastrukturę i wykazując pozytywne nastawienie do inwestycji w sektor prywatny.
Warto zatem zastanowić się nad ulokowaniem części środków finansowych w Dubaju. Zarówno inwestycje na rykach finansowych ZEA, jak i kupno nieruchomości czy nawet inwestycja w przedsięwzięcie biznesowe na terenie Emiratów są ciekawymi alternatywami lokowania środków finansowych.
Redakcja serwisu
www.InwestycjeAlternatywne.pl
Źródło:
