Nowe maksima na parze euro-dolar sprawiły, że notowania amerykańskiej waluty względem polskiego złotego pogłębiły 7-letnie minimum. Na rynku międzybankowym „zielony” kosztował już mniej niż 3,60 zł.
We wtorek rano dolar kosztował 3,5976 zł. Były to najniższe kwotowania pary dolar-złoty od czerwca 2018 roku. Od stycznia „zielony” potaniał o już o blisko 60 groszy. Na gruncie analizy technicznej najbliższym wsparciem jest dopiero poziom 3,30 zł wyznaczany przez wieloletnie minima ze stycznia 2018 roku.
Jednakże losy pary dolar-złoty nie rozstrzygają się w Polsce, lecz na globalnych rynkach finansowych. A tam od kilku tygodni obserwujemy systematyczny wzrost notowań pary euro-dolar, w foreksowym żargonie nazywanej „Edkiem”. We wtorek kurs EUR/USD wspiął się na wysokość przeszło 1,18 USD. A przypomnijmy, że jeszcze na początku roku „eurodolar” notowany był po 1,02, a na rynku spekulowano, kiedy spadnie poniżej parytetu 1 do 1. Zmiana notowań najważniejszej pary walutowej o ponad 15% w ciągu niespełna pół roku to bardzo znaczący ruch.
Znacznie spokojniej jest na rynku złotego. W przypadku pary euro-złoty od trzech miesięcy obowiązuje trend boczny, w zakresie 4,20-4,30 zł. We wtorek o poranku euro było wyceniane na 4,2386 zł, a więc o pół grosza niżej niż dzień wcześniej.
Na krajowym podwórku wydarzeniem tygodnia będzie środowy komunikat z Rady Polityki Pieniężnej oraz czwartkowe konferencja prezesa NBP. Analitycy nie spodziewają się, aby Rada obniżyła stopy procentowe. Taki ruch spodziewany jest dopiero we wrześniu. Ale prezes Glapiński nie raz i nie dwa pokazał, że lubi zaskakiwać uczestników rynku.
Blisko historycznych minimów z lata 2011 roku znalazł się za to kurs USD/CHF. Helwecka waluta jest niemal rekordowo mocna w relacji do dolara oraz bardzo silna w stosunku do i tak mocnego euro. W rezultacie frank drożał o 1,3 grosza, osiągając kurs 4,5498 zł. W dalszym ciągu są to jednak zmiany w ramach lokalnego trendu bocznego o zakresie 4,50-4,60 zł.
