KNF prześle w kwietniu do banków istotnie zaangażowanych w kredyty walutowe zalecenia w sprawie niewypłacania dywidendy z zysku za 2014 rok - podała komisja w komunikacie.
Fragment komunikatu z posiedzenia KNF w dniu 24 marca 2015 r.
2. Komisja zapoznała się z propozycją UKNF dotyczącą dodatkowych wymogów kapitałowych wobec banków znacząco zaangażowanych w kredyty walutowe.
W związku z ryzykami związanymi z portfelem kredytów walutowych, w szczególności z wysokim udziałem kredytów o wskaźniku LtV powyżej 100%, oraz przy uwzględnieniu zaleceń Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego, KNF zamierza podejmować działania nakierowane na indywidualne oddziaływanie na wysokość funduszy własnych banków, na podstawie art. 138 ust. 1 pkt 2 oraz art. 138a ustawy Prawo bankowe (tzw. domiar kapitałowy, w ramach Filaru 2). Zasady nakładania domiarów kapitałowych są określone w wytycznych Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego „Guidelines on capital measures for foreign currency lending to unhedged borrowers under the supervisory review and evaluation process (SREP)” dotyczących środków zapewniających odpowiedni poziom kapitału na pokrycie ryzyka związanego z kredytami w walutach obcych udzielanymi kredytobiorcom posiadającym niezabezpieczoną pozycję walutową w ramach procesu przeglądu i oceny nadzorczej (BION).
Do czasu zakończenia procedury związanej z nałożeniem na banki istotnie zaangażowane w kredyty walutowe indywidualnych domiarów kapitałowych, co nastąpi do końca 2015 r., banki te otrzymają w kwietniu 2015 r. indywidualne zalecenia nadzorcze w sprawie niewypłacania dywidendy z zysku za 2014 r.
W lutowym wywiadzie dla PAP przewodniczący KNF Andrzej Jakubiak zapowiadał, że jeśli banki nie zaakceptują jego propozycji przewalutowania kredytów frankowych, KNF będzie musiała skorzystać z "instrumentów nadzorczych". 11 marca br. sektor bankowy przedstawił własną propozycję rozwiązania problemu kredytów frankowych, odmienną od propozycji przewodniczącego KNF.
Komentarz eksperta
Krzysztof Kolanygłówny analityk Bankier.plBanki frankowe kontra niefrankowe
Banki, których bilanse uginają się pod ciężarem frankowych hipotek (od 16% w BZ WBK i PKO BP po niemal 40% w Millennium), będą zapewne pod większą presją tak rynku jak i organów nadzoru. Można zatem przypuszczać, że ich zdolność do wypłacania dywidendy (bo przecież po to kupuje się ich akcje) będzie niższa od ich niefrankowych konkurentów - wskazywał Krzysztof Kolany w tekście sprzed kilku dni pt. Banki frankowe kontra niefrankowe.
Już teraz oczekiwana stopa dywidendy w Handlowym (6,85%) i Pekao (5,3%) bije na głowę ubiegłoroczny wynik PKO BP (2,2%) czy Millennium (3,1%). Te rozbieżności w następnych latach mogą się jeszcze powiększyć.
"My jesteśmy nadzorcą, musimy dbać o bezpieczeństwo systemu i bezpieczeństwo depozytów. W razie czego mamy katalog instrumentów, z których będziemy korzystali" - mówił w lutym PAP Jakubiak. Dodał, że instrumenty nadzorcze, które w razie czego mogą zostać wykorzystane, to np. "dodatkowe narzuty kapitałowe" i "wyższe wagi ryzyka dla kredytów hipotecznych". "Również jeśli będzie dochodzić do sądowych rozstrzygnięć dotyczących ważności zobowiązań kredytowych i będą one zapadały na niekorzyść banków, też będziemy od banków żądali adekwatnego zabezpieczenia ryzyka kapitałem" - oświadczył wtedy szef KNF.
We wtorek przewodniczący KNF powiedział jednak PAP, że decyzja o domiarach nie jest związana z koncepcją przewalutowania kredytów frankowych. Komisja, jak zaznaczył, musiała "odpowiedzieć na ryzyko związane z kredytami o wysokim LtV".
W połowie marca ZBP przedstawił swoje propozycje dotyczące restrukturyzacji portfeli kredytów w CHF. Sektor bankowy zakłada, że nie mniej niż połowa środków w zaproponowanym funduszu wspierania restrukturyzacji kredytów hipotecznych pochodziłaby z banków, natomiast udział sektora w finansowaniu funduszu stabilizacyjnego byłby nie mniejszy niż dwie trzecie.
ZBP ocenia, że pożądane byłoby wsparcie innych partnerów sektora finansowego.
„Sześciopak” ZBP
1) Uwzględnienie ujemnej stawki Libor przy wyliczaniu wysokości oprocentowania kredytów mieszkaniowych
2) Istotne zmniejszenie na najbliższe 6 miesięcy tzw. spreadu walutowego, co skutkować będzie odczuwalnym zmniejszeniem wysokości płaconych przez klientów rat kredytowych
3) Wydłużenie na wniosek klienta okresu spłaty lub okresowe zawieszenie spłaty raty kredytowej, tak, aby jej poziom nie był wyższy lub był niewiele wyższy niż przed uwolnieniem kursu. Wnioski te mogłyby być składane wyłącznie poprzez kredytobiorców zamieszkujących kredytowaną nieruchomość.
4) Rezygnację z żądania nowego zabezpieczenia oraz ubezpieczenia kredytu wobec kredytobiorców terminowo spłacających raty kredytowe.
5) Umożliwienie kredytobiorcom zamiany waluty kredytu z CHF na PLN po kursie równym średniemu kursowi NBP.
6) Uelastycznienie zasad restrukturyzacji kredytów hipotecznych dla klientów zamieszkujących kredytowane nieruchomości.
Realizację zadeklarowały: BGŻ, BNP Paribas, BPH, BZ WBK, Deutsche Bank, Getin Noble Bank, Millennium Bank, mBank, PKO BP, Raiffeisen Bank, Santander Consumer Bank.
kuc/ osz/
