Zbiór uniwersalnych zasad, czyli o czym warto wiedzieć przed zaciągnięciem kredytu?
Rodzime prawo podatkowe przewiduje kilka ogólnych reguł, które przedsiębiorca powinien znać zanim zdecyduje się zaciągnąć kredyt firmowy. Przedstawiają się one następująco:
- Tylko odsetki i dodatkowe opłaty bankowe (w tym prowizje i ubezpieczenie kredytu) mogą zostać zakwalifikowane jako koszt uzyskania przychodu (koszt podatkowy). Tym samym spłata tak zwanej raty kapitałowej (części pierwotnie pożyczonej sumy) nie może być uwzględniona w KPiR. Co za tym idzie, nie można ewidencjonować kredytu firmowego w taki sam sposób, jak leasing operacyjny (to znaczy wliczać całość raty w koszty prowadzenia działalności).
- W podatkowej księdze przychodów i rozchodów mogą znaleźć się odsetki tylko od tych kredytów, które zostały zaciągnięte w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Innymi słowy, nie można ewidencjonować odsetek od kredytów zaciągniętych na firmę, ale nie spożytkowanych na działalność gospodarczą.
Podatnik powinien wiedzieć jak uzasadnić bezpośredni lub pośredni związek kosztów odsetkowych z osiągniętym przychodem (czyli zasadność zaciągnięcia kredytu). Na szczęście fiskus nie wymaga, aby poniesienie danego kosztu podatkowego zawsze przyczyniało się do zwiększenia wpływów z działalności gospodarczej. - Przelew środków z kredytu firmowego na rachunek kredytobiorcy wykorzystywany w działalności gospodarczej nie stanowi przychodu podatkowego dla jego firmy. Oznacza to, że z tego tytułu nie płaci się ani podatku dochodowego, ani podatku VAT.
- Wydatki związane z odsetkami pobieranymi przez kredytodawcę należy księgować w kolumnie numer 13 KPiR (oczywiście, pod warunkiem, że są zgodne z punktem 2, czyli mogą zostać zaklasyfikowane jako koszty podatkowe).
- Wydatki związane z zapłatą odsetek zalicza się do kosztów prowadzenia działalności gospodarczej w dniu ich zapłaty (zgodnie z tak zwaną zasadą kasową). Samo naliczenie oprocentowania kredytu przez bank nie uprawnia przedsiębiorcy do wykazywania kosztu uzyskania przychodu.
- Wyjątek od zasady numer 5 dotyczy kredytów, które są przeznaczone na finansowanie inwestycji. W takim przypadku, wydatki związane z odsetkami powiększają wartość powstającego składnika majątku. Ich rozliczenie następuje systematycznie wraz z dokonywaniem kolejnych odpisów amortyzacyjnych dla środka trwałego, który został przyjęty do ewidencji.
- Odsetki od umorzonych kredytów i pożyczek nie mogą być uwzględniane jako koszt podatkowy.
Jak rozliczać kredyt z kapitalizacją odsetek?
 | » Czy bank może obarczyć mnie kredytem męża? |
Kredyt z kapitalizacją odsetek charakteryzuje się doliczaniem odsetek do aktualnego salda na koniec jednakowych przedziałów czasu (zwanych okresami kapitalizacji). Można zauważyć, że banki stosują podobny mechanizm rozliczeń wobec posiadaczy lokat, z tym że w omawianym przypadku kapitalizowane jest zadłużenie, a nie oszczędności. Innymi słowy, bieżąca należność odsetkowa zostaje doliczona do wcześniejszego zobowiązania i przyczynia się do zwiększenia odsetek płatnych w następnym okresie.
Wedle reguły numer 5 z powyższej listy, przedsiębiorca powinien uwzględnić skapitalizowane odsetki dopiero po dokonaniu zapłaty. Jednak w omawianej sytuacji rozwiązanie oparte na ogólnych zasadach prawa podatkowego okazuje się błędne. Ustawodawca przewidział bowiem szczególny sposób rozliczania zobowiązań odsetkowych, które powstały na wskutek kapitalizacji kredytu.
Przepisy podatkowe oraz interpretacje urzędów skarbowych (m.in. IPPB5/423-53/11-4/RS) wskazują, że skapitalizowane odsetki powinny zostać potraktowane jako koszty uzyskania przychodu w momencie ich naliczenia. Z punktu widzenia podatnika, taka metoda ma swoje dobre i złe strony: pozwala na szybsze rozliczenie kosztów, ale jednocześnie komplikuje ewidencję i stwarza ryzyko popełnienia błędu.
Problematyczne rozliczanie kredytów obrotowych
Kredyty obrotowe dla firm udzielane są zwykle na bieżącą działalność przedsiębiorstwa, a zatem w umowie kredytowej z bankiem może nie być konkretnego celu, na który środki zostaną spożytkowane. Oznacza to, że organy podatkowe mogą stosować wobec posiadaczy kredytów obrotowych bardziej restrykcyjne kryteria, aniżeli te wynikające z zasady numer 2, wymienionej na początku tego artykułu.
| »Kredyt dla firmy: jeśli nie w banku, to gdzie? |
Świadczy o tym interpretacja indywidualna Izby Skarbowej w Poznaniu (ILPB3/423-265/11-2/WM), która mówi, że decyzję o zaciągnięciu kredytu obrotowego należy rozpatrywać przez pryzmat jej przyczyn, a nie tylko skutków. We wspomnianym dokumencie organ podatkowy stwierdził, że zapewnienie płynności finansowej za pomocą kredytu obrotowego nie zawsze stwarza możliwość zaliczenia odsetek w koszty. Stanowisko poznańskiej Izby Skarbowej wiązało się z faktem, że przedsiębiorca wnioskujący o interpretację podatkową skorzystał ze wsparcia finansowego banku, aby umorzyć udziały swego wspólnika za wynagrodzeniem, a zatem nie był to cel związany z uzyskiwaniem przychodów.
Powyższy przykład powinien zwrócić uwagę podatników na fakt, że w przypadku kredytu obrotowego zaciągniętego na bieżącą działalność firmy, związek pomiędzy przyczyną jego zaciągnięcia, a osiągniętym przychodem może być trudny do udowodnienia (ze względu na brak bezpośrednich przesłanek). Szczególnie problematyczne są sytuacje, w których podpisanie umowy z bankiem nie jest podyktowane potrzebami przedsiębiorstwa w zakresie finansowania inwestycji, produkcji czy świadczenia usług. Tym samym, przed zaliczeniem odsetek od kredytu obrotowego do kosztów firmowych, przedsiębiorca powinien zastanowić się czy w razie kontroli skarbowej jest w stanie udowodnić powiązanie kredytu z uzyskaniem lub utrzymaniem źródła przychodu.
/infakt.pl
Źródło:
