Ranking województw Bankier.pl. Sprawdź, gdzie żyje się najlepiej

Wzrost mobilności Polaków spowodowany rozwojem technologicznym oraz zmianami zachodzącymi w społeczeństwie sprawia, że coraz częściej zadajemy sobie pytanie, gdzie najlepiej się żyje? Zwykle odpowiedzi prowadzą nas do dalekich krajów. 

Nie każdy Polak chce żyć na obczyźnie, ale samemu również ciężko zadecydować, który region jest najbardziej przyjazny w sensie ekonomicznym dla przeciętnego Polaka. Właśnie do tych celów porównawczych zespół Działu Analiz Bankier.pl przygotował prosty ranking województw oraz raport: Co się zmieniło w samorządach od 2010 roku? [PDF]

W rankingu uwzględniono przeciętne wynagrodzenie w danym województwie, średnią cenę metra kwadratowego mieszkania na rynku pierwotnym w największym mieście regionu, stopę bezrobocia oraz zatrudnienie w sektorze przedsiębiorstw.

• Dla stosunku ceny metra kwadratowego do średnich zarobków przyjęto wagę 0,5. Ma ona największy wpływ na końcową wartość wskaźnika gdyż w rozważaniach uwzględniono, że to właśnie czas potrzebny na zakup własnego mieszkania ma decydujące znaczenie dla wielu Polaków.

• Dla wielkości bezrobocia przyjęto wagę 0,2 – jest ona niska z uwagi na bardzo duży udział szarej strefy zwłaszcza w poszczególnych wschodnich województwach. Wyższa waga  mogłaby zakrzywić obraz rzeczywistych problemów ze znalezieniem płatnego zatrudnienia w danym regionie.
• Dla wielkości zatrudnienia w sektorze przedsiębiorstw przyjęto wagę 0,3 – uznaliśmy, że jest to silny czynnik, bo to rozwój przedsiębiorstw odgrywa największe znaczenie w kreowaniu innowacji i zwiększaniu ogólnego poziomu zarobków. Im więcej ludzi pracuje w sektorze przedsiębiorstw tym wytwarzają oni większy i bardziej realny produkt narodowy, kształtują kulturę pracy oraz mają wpływ na kondycję finansową budżetów samorządowych.

Nie brano pod uwagę niewątpliwych zalet piękna krajobrazu, bogactwa kulturalnego czy klimatu panującego w danym województwie – w tym wypadku odczucia mogą być zbyt subiektywne, dlatego przy tworzeniu wskaźnika skupiono się tylko na danych ekonomicznych.

Na pierwszym miejscu znalazło się woj. mazowieckie. Chociaż są tutaj bardzo drogie mieszkania, to mimo wszystko rekompensują je stosunkowo wysokie zarobki, niskie bezrobocie (czyli mniejszy strach przed długim poszukiwaniem pracy) oraz wysoki wskaźnik zatrudnienia w sektorze przedsiębiorstw. Na drugim miejscu znalazło się województwo Śląskie, które cechuje wysoka przeciętna pensja i w miarę niskie ceny transakcyjne (w porównaniu do większych metropolii) metra kwadratowego mieszkania na rynku pierwotnym. Miejsce na podium zajęło jeszcze woj. wielkopolskie, gdzie mamy bardzo niską stopę bezrobocia oraz wysoki wskaźnik zatrudnienia.

Lubuskie tuż za podium. Dolny Śląsk w środku stawki

Dużym zaskoczeniem jest 4. pozycja woj. lubuskiego. Tutaj decydujące znaczenie miały bardzo tanie mieszkania nawet jak na poziom stosunkowo niskiego przeciętnego wynagrodzenia (3342 zł brutto). Piątą pozycję, tuż przed województwem dolnośląskim, zajęło województwo łódzkie – wbrew pozorom tutaj przeciętne wynagrodzenie jest wyższe niż w woj. Wielkopolskim, a mieszkania w Łodzi są tańsze niż w Poznaniu. Dolny Śląsk i woj. opolskie zajmują odpowiednio 6. i 7. pozycję.

W tym pierwszym województwie mamy bardzo wysokie średnie zarobki, ale niestety równie wysokie ceny za metr kwadratowy mieszkania. Z kolei na Opolszczyźnie występuje stosunkowo wysokie bezrobocie i znacznie niższy od średniej (12%) wskaźnik zatrudnienia w sektorze przedsiębiorstw (9%). Kujawy przed Małopolską głównie za sprawą niskich cen mieszkań. Podkarpackie wygrało z woj. pomorskim z tego samego powodu. Na 12. miejscu jest woj. zachodniopomorskie, które cierpi z powodu wysokiej stopy bezrobocia (15,4%).

Strefa spadkowa

Ostatnie cztery miejsca zajmują woj. z tzw. ściany wschodniej objęte m.in. unijnym programem Rozwoju Polski Wschodniej – podlaskie, lubelskie, świętokrzyskie oraz warmińsko-mazurskie.  W tych regionach ceny mieszkań są wyraźnie niższe niż w pozostałych województwach, ale stosunek tych cen do przeciętnego wynagrodzenia jest mocno niekorzystny.
W zależności od przyjętej wagi np. dla wskaźnika zatrudnienia lub wielkości stopy bezrobocia – dochodziło do niewielkich roszad na ostatnich czterech miejscach. Gdyby wskaźnik zawierał wyższą wagę np. dla wielkości bezrobocia to również dochodziłoby do zmian w środku rankingu np. Dolny Śląsk zajmowałby 4. pozycję, a lubuskie 10-tą. Niezmiennie zawsze wygrywa Mazowsze, a drugie miejsce zajmuje Śląsk.

Źródło: