Konferencje Energy Days i PRECOP 2025, które odbyły się w Katowicach, stały się kluczowymi forami debaty o przyszłości polskiego sektora energetycznego w dobie historycznych zmian. W obliczu dynamicznego wzrostu odnawialnych źródeł energii, rządowych zapowiedzi przełomu oraz rosnących wyzwań technologicznych i geopolitycznych, dyskusje te nabrały szczególnego znaczenia.
Strategiczne znaczenie zrozumienia szerszego kontekstu rynkowego i politycznego, w jakim musi operować Grupa Tauron, jest nie do przecenienia. Dynamika zmian w miksie energetycznym, napędzana bezprecedensowym rozwojem OZE, oraz kierunki wyznaczane przez rząd stanowią fundament dla strategii każdego dużego gracza na rynku. Działania Taurona nie odbywają się w próżni – są bezpośrednią odpowiedzią na gwałtownie ewoluujące otoczenie regulacyjne i technologiczne.
Dane przedstawione przez Polski Instytut Ekonomiczny (PIE) jednoznacznie wskazują, że transformacja polskiej energetyki postępuje znacznie szybciej, niż zakładały to nawet niedawne strategie rządowe. Zmiany, które zaszły, mają charakter fundamentalny i wyznaczają nową rzeczywistość rynkową.
Co się na to składa? Między innymi 38-krotny wzrost mocy zainstalowanej w fotowoltaice pomiędzy 2018 r. a połową 2025 r., która z poziomu 600 MW osiągnęła 23 GW. Wzrost udziału OZE w produkcji energii elektrycznej z 12,7 proc. do 29,4 proc. Spadek udziału węgla kamiennego w krajowym miksie z blisko 50 proc. do 32 proc. oraz węgla brunatnego z 30 proc. do 21 proc. Zaskakujący rozwój fotowoltaiki, która wielokrotnie przebiła prognozy – rządowa strategia z 2021 r. zakładała na rok 2025 osiągnięcie zaledwie 5 GW mocy.
Tę skalę zmian celnie podsumował analityk McKinsey Paweł Torbus, który określił nadchodzącą dekadę jako czas drastycznej zmiany, prognozując, że dzisiejszy miks energetyczny „obróci się w ciągu dziesięciu lat”.
Kierunki na następną dekadę
Równolegle do zmian rynkowych rząd wyznacza ambitne cele strategiczne, które mają zdefiniować polską energetykę na nowo. Wizja przedstawiona przez ministra energii Miłosza Motykę zapowiada całkowite przemodelowanie dotychczasowego systemu.
– Najbliższa dekada będzie czasem przełomu, miks energetyczny za dziesięć lat będzie wyglądał zupełnie inaczej niż obecnie – zapowiedział minister Motyka.
Zgodnie z deklaracjami przyszły miks ma opierać się na źródłach, których dziś jest w systemie niewiele lub nie ma ich wcale. Będą to przede wszystkim wielkoskalowe elektrownie jądrowe, elastyczne moce gazowe pełniące funkcję bilansującą, magazyny energii oraz morskie farmy wiatrowe. Jednocześnie rząd podkreśla zobowiązanie do przeprowadzenia tego procesu w sposób sprawiedliwy społecznie. Jak zapewnił minister Motyka, zmiana „zostanie przeprowadzona w uzgodnieniu z pracownikami i samorządami”.
W tak dynamicznie zmieniającym się otoczeniu, gdzie tempo zmian rynkowych wyprzedza prognozy, a wizja polityczna zakłada budowę systemu na nowych fundamentach, strategia Taurona musi być zarówno elastyczna, jak i precyzyjnie ukierunkowana na konkretne, ekonomicznie uzasadnione cele.
Nowa energia Taurona
W odpowiedzi na rynkowe i polityczne turbulencje strategia Grupy Tauron odzwierciedla zdyscyplinowany realizm, koncentrując się na sprawiedliwej transformacji, pragmatycznym podejściu do nowych technologii i stawianiu czoła nieuniknionym wyzwaniom cyfrowym.
Nadrzędne podejście strategiczne Taurona, zarysowane w wypowiedziach prezesa Grzegorza Lota, opiera się na rynkowym realizmie i silnej orientacji na potrzeby odbiorcy końcowego. Firma unika rewolucyjnych deklaracji na rzecz pragmatycznych, dobrze skalkulowanych działań. Kluczowym drogowskazem jest perspektywa klienta, co prezes Lot ujął w prostych słowach:
Unikając jednak hurraoptymizmu, Tauron przechodzi od analiz do konkretnych działań. Prezes Grzegorz Lot potwierdził realizację dofinansowanego projektu budowy elektrolizera o mocy 20 MW w Jaworznie, co pokazuje, że ostrożność strategiczna idzie w parze z selektywnym wdrażaniem obiecujących technologii.
Strategia Taurona wobec przyszłości bloków węglowych opiera się na maksymalizacji ich wartości w okresie przejściowym, przy jednoczesnym planowaniu głębokiej transformacji lokalizacji. Kluczowym narzędziem jest tu Rynek Mocy. Udział w aukcjach dla elektrowni Jaworzno, Łagisza, Łaziska i Siersza, jak wyjaśnił prezes Lot, wydłuża okres ich eksploatacji i daje „czasowy bufor na przygotowanie nowoczesnych rozwiązań”.
Jednocześnie firma ma konkretne plany na przyszłość tych terenów. Sztandarowym przykładem jest Elektrownia Łagisza, która ma stać się „hubem ciepłowniczym na miarę XXI wieku”. Planowana jest tam budowa jednostki gazowej kogeneracyjnej o mocy 140-120 MWt i 100 MWe, kotła elektrodowego oraz magazynu ciepła. Ten model pokazuje, jak Tauron zamierza wykorzystać istniejącą infrastrukturę do budowy nowego, niskoemisyjnego biznesu.
Integralną częścią tej strategii jest wymiar społeczny. Firma deklaruje, że transformacja będzie wpisana w ramy „local impact”, a pracownicy segmentu Wytwarzanie otrzymają gwarancje zatrudnienia, propozycje szkoleń oraz możliwość skorzystania z osłon socjalnych, co jest bezpośrednią realizacją rządowych postulatów sprawiedliwej transformacji.
Cyfryzacja i cyberbezpieczeństwo
Tauron odgrywa aktywną rolę w cyfryzacji rynku energii, zwłaszcza w kontekście wdrożenia Centralnego Systemu Informacji Rynku Energii (CSIRE). Beata Mycer, dyrektor ds. IT i cyfryzacji, postrzega CSIRE jako „szansę dla rynku elektroenergetycznego”, która umożliwi klientom lepsze zarządzanie zużyciem i kosztami. Jednocześnie wskazuje na kluczowe bariery, które mogą ograniczyć sukces tego projektu.
To konieczność edukacji klienta.
– Możemy mieć świetne rozwiązania, ale nieświadomy klient nie będzie umiał z nich skorzystać. Bez szeroko zakrojonych działań informacyjnych system może pozostać narzędziem dla nielicznych – stwierdziła Beata Mycer.
Dochodzi do tego ryzyko cybernetyczne: centralizacja miliardów danych o zużyciu energii w jednym systemie czyni go idealnym celem dla hakerów, co stwarza bezprecedensowe zagrożenie dla stabilności całego rynku.
Ostatnim wyzwaniem jest czynnik ludzki.
– Musimy o tym pamiętać, zwłaszcza w tych czasach. Zawsze najsłabszym elementem jest człowiek – podsumowała fundamentalne ryzyko Beata Mycer.
Strategia Taurona jawi się jako wielowymiarowa odpowiedź na złożone wyzwania transformacji – łączy pragmatyczne zarządzanie teraźniejszością z ostrożnym, lecz konkretnym inwestowaniem w przyszłość, nie pomijając przy tym aspektów społecznych i cyfrowych.
Główne wyzwania
Sukces pragmatycznej strategii Taurona zależy nie tylko od działań wewnętrznych, ale również od ewolucji całego ekosystemu energetycznego, który mierzy się z własnymi, fundamentalnymi wyzwaniami. Debaty podczas Energy Days i PRECOP pozwoliły zidentyfikować kluczowe problemy rynkowe, które mają bezpośredni wpływ na wszystkich uczestników i definiują pole gry na nadchodzącą dekadę.
Fundamentalnym wyzwaniem dla systemu elektroenergetycznego, na które zwrócił uwagę Paweł Torbus z McKinsey, jest zapewnienie stabilności w warunkach rosnącego udziału niestabilnych źródeł OZE. Ponad 18 GW mocy w systemie pochodzi z przestarzałych bloków węglowych, które nie są w stanie pracować w sposób elastyczny, czyli szybko zwiększać i zmniejszać generację w odpowiedzi na wahania produkcji z wiatru i słońca. Konieczne jest ich zastąpienie nowymi, dysponowalnymi jednostkami, które będą pracować w sposób bilansujący, a nie w podstawie. W tę potrzebę doskonale wpisują się planowane przez Tauron inwestycje w szczytowe jednostki gazowe, tzw. peakery, które mają pełnić funkcję stabilizującą dla rosnącej generacji z OZE.
Dyskusje na temat wodoru pokazały wyraźną zmianę nastrojów na rynku. Okres fascynacji technologią ustępuje miejsca fazie rynkowej weryfikacji. Trafnie ujął to Ryszard Pawlik z Polskiego Komitetu Energii Elektrycznej, którego diagnoza odbiła się szerokim echem:
– Skończył się miesiąc miodowy wodoru w Unii Europejskiej, ale pogłoski o śmierci też są przesadzone – stwierdził.
Oznacza to, że przetrwają tylko projekty pragmatyczne, dobrze przemyślane i solidnie policzone od początku do końca. Entuzjastyczne deklaracje i listy intencyjne przestają wystarczać. Ta rynkowa dojrzałość w pełni potwierdza słuszność ostrożnego, opartego na konkretnych przypadkach biznesowych podejścia, jakie prezentuje Grupa Tauron.
Krytyczny element infrastruktury energetycznej
Rosnące zagrożenie cyberatakami na infrastrukturę energetyczną przestało być zagadnieniem teoretycznym, a stało się realnym, namacalnym ryzykiem. Szczególnie mocno wybrzmiało ostrzeżenie Romana Bratka z PGE, który wprost wskazał na zmianę charakteru zagrożeń.
– Do tej pory nie funkcjonowaliśmy na radarze państwowego terroryzmu, który jak chce się gdzieś wbić, to się wbije, bo ma na to pieniądze – mówił. I dodał: do tej pory nie bałem się o naszą serwerownię, teraz zaczynam się martwić.
W dobie cyfryzacji rynku i wdrażania systemów takich jak CSIRE, które scentralizują ogromne ilości wrażliwych danych, świadomość tych ryzyk staje się kluczowa. Zapewnienie odporności na ataki sponsorowane przez wrogie państwa oraz na sabotaż wewnętrzny jest dziś równie ważne, jak budowa nowych mocy wytwórczych. Działania Taurona w obszarze cyfryzacji muszą uwzględniać ten nowy krajobraz zagrożeń.
Tauron – pragmatyczny realista
Dyskusje na forum Energy Days i PRECOP 2025 malują obraz polskiej energetyki w punkcie zwrotnym – w momencie historycznego przełomu, który na nowo zdefiniuje cały sektor. W tym dynamicznym krajobrazie strategia Grupy Tauron jawi się jako podejście pragmatyczne i wieloaspektowe, które unika „hurraoptymizmu” (jak określił to wiceprezes Paweł Poneta), a zamiast tego koncentruje się na realizmie rynkowym, kluczowych potrzebach klienta i głębokiej odpowiedzialności społecznej. Z debat wyłania się spójny obraz strategii firmy opartej na trzech fundamentalnych filarach.
Pierwszy to zarządzana ewolucja: stopniowe odchodzenie od węgla poprzez maksymalizację wartości istniejących aktywów na Rynku Mocy, przy jednoczesnej transformacji starych lokalizacji w nowoczesne huby energetyczne (jak w przypadku Elektrowni Łagisza). To podejście zapewnia stabilność finansową i operacyjną w okresie przejściowym.
Drugi to selektywne inwestycje w przyszłość: ostrożne, ale konkretne wejście w technologie wodorowe (projekt Jaworzno) oraz aktywne uczestnictwo w cyfryzacji rynku (CSIRE), traktowane jako komplementarne elementy strategii, a nie jedyny motor zmian. Tauron podąża za rynkiem, a nie próbuje go na siłę kreować.
Trzecim jest odpowiedzialność społeczna: wpisanie transformacji w ramy „local impact” oraz zapewnienie pracownikom wygaszanych jednostek jasnej ścieżki rozwoju i pakietu osłon socjalnych. Działania te nie tylko realizują rządowe postulaty sprawiedliwej transformacji, ale także budują długoterminową wartość i stabilność w regionach, w których firma operuje od lat.
W świetle debat na katowickich konferencjach Tauron pozycjonuje się nie jako rewolucyjny lider narzucający tempo zmian, ale stabilny, kluczowy gracz, którego przemyślane, oparte na solidnych fundamentach ekonomicznych i społecznych działania będą miały fundamentalne znaczenie dla sukcesu transformacji energetycznej całej Polski.
