Ustawa o pracowniczych planach kapitałowych szczegółowo określa, w jakie aktywa fundusze mogą inwestować zgromadzone środki.
Zarządzający aktywami w ramach PPK mają ścisłe limity zaangażowania w poszczególny klasy aktywów. Maksymalnie 30% pieniędzy klientów będzie można ulokować w papiery wartościowe denominowane w walutach obcych. Oznacza to, że co najmniej 70% oszczędności w PPK będzie musiało być ulokowane w Polsce. W praktyce jest to przymus kupowania przez PPK w głównej mierze obligacji Skarbu Państwa oraz akcji dużych, najczęściej kontrolowanych przez państwo, spółek z GPW.
Przyjrzyjmy się bliżej zasadom inwestycyjnym w PPK, które szczegółowo określa art. 37. ustawy o Pracowniczych Planach: „Fundusz zdefiniowanej daty (…) lokuje środki zgromadzone w PPK zgodnie z interesem uczestników PPK, dążąc do osiągnięcia bezpieczeństwa i efektywności dokonywanych lokat oraz przestrzegając zasad ograniczania ryzyka inwestycyjnego” – zapisano w ustawie. Po czym następuje kilkanaście ustępów uszczegóławiających powyższe zasady.
Na początek mamy limit 30% aktywów denominowanych w walutach obcych (czyli w praktyce zagranicznych akcjach i obligacjach). Nałożono ponadto bardzo rygorystyczne limity inwestowania poprzez certyfikaty inwestycyjne, co sprawia, że stanowić one mogą co najwyżej śladowe ilości w portfelu. Następnie ustalono oddzielne ograniczenia w części udziałowej (akcyjnej) i w części dłużnej.
Część udziałowa portfela
W części akcyjnej nie mniej niż 40% aktywów muszą stanowić akcje spółek wchodzących w skład WIG20. Papiery z mWIG-u nie mogą ważyć więcej niż 20%. Cała reszta walorów notowanych na GPW (m.in. akcje z sWIG80) nie może stanowić więcej niż 10%. Teoretycznie można zatem założyć, że akcji mniejszych spółek w portfelu PPK może nie być nawet w ogóle. Inwestowanie w większe i w założeniu stabilniejsze podmioty powinno zmniejszać ryzyko gwałtownych spadków wartości portfela, równocześnie ogranicza to jednak jego potencjalne wzrosty. Limit dla akcji zagranicznych (ale tylko notowanych na rynkach państw OECD) ustalono z kolei na nie mniej niż 20%, ale jednocześnie nie więcej, niż wynosi limit dla aktywów denominowanych w walutach obcych.
|
Limity inwestycyjne w części akcyjnej |
|
|---|---|
|
WIG20 |
min. 40% |
|
mWIG40 |
max. 20% |
|
Pozostałe spółki z GPW |
max. 10% |
|
Spółki zagraniczne |
min. 20% |
|
Źródło: Bankier.pl na podstawie ustawy o PPK |
|
Część dłużna portfela
Z kolei w części dłużnej nie mniej niż 70% wartości aktywów musi być ulokowane w papierach emitowanych lub gwarantowanych przez Skarb Państwa, NBP, jednostkę samorządu terytorialnego bądź państwa UE i EBC. Ponadto w grę wchodzą jeszcze krótkoterminowe (do 180 dni) depozyty w bankach krajowych bądź w instytucjach kredytowych z państw członkowskich UE.
Na całą resztę – czyli m.in. obligacje korporacyjne, bankowe, REIT-y – przypada maksymalnie 30%. Dodatkowo zawarto tu także wymóg, że instrumenty finansowe, które nie posiadają ratingu inwestycyjnego nadanego przez agencję ratingową uznaną przez Europejski Bank Centralny, mogą stanowić nie więcej niż 10% wartości aktywów.
