Dziesiątki razy obiecywałem sobie, że nie będzie żadnych pamiętników, autobiografii i nie autobiografii. Nie dotrzymałem słowa. (…) Ta książka jest bilansem sporządzonym publicznie dla samego siebie. Dodatnim.
Marek Belka
Prof. dr hab. Marek Belka, ceniony ekonomista, wytrawny polityk, przez całą karierę naukową był związany z Uniwersytetem Łódzkim. Pełnił wiele funkcji publicznych w kraju i na arenie międzynarodowej: doradcy ekonomicznego Prezydenta RP, wicepremiera i ministra finansów (dwukrotnie), premiera RP, szefa koalicyjnej Rady Koordynacji Międzynarodowej w Iraku, sekretarza wykonawczego Komisji Gospodarczej ONZ ds. Europy oraz dyrektora Departamentu Europejskiego Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Od czerwca 2010 r. pełni funkcję Prezesa Narodowego Banku Polskiego.
Motywem przewodnim książki Marka Belki jest jego biografia; bogata, niekonwencjonalna, a równocześnie konsekwentna, osnuta wokół dwóch pasji profesora – nauki i polityki. W kolejnych rozdziałach książki mamy relację jej bohatera niesłychanie osobistą i nadzwyczaj skromną. Autor nie portretuje tylko siebie, ale też wiele osób, które spotkał na swojej rodzinnej, naukowej i politycznej drodze. Jak sam wyznaje, jego pasją jest „kolekcjonowanie ludzi” – znanych i nieznanych, zawsze jednak nietuzinkowych. Jednym i drugim poświęca wiele uwagi oraz ciepłego zainteresowania.
Jako narrator własnego losu zachowuje konsekwentnie postawę autoironiczną, zdystansowanego wobec siebie obserwatora, z szacunkiem, a często i z humorem, choć zawsze dyskretnie, kreślącego sylwetki swoich przyjaciół i współpracowników. A byli wśród nich zarówno najwyższej rangi światowi politycy i finansiści, jak i oficerowie ochrony w Iraku. Wiele w tej książce trafnych spostrzeżeń, dotyczących tak nauk ekonomicznych, polityki, jak i najbardziej osobistych relacji rodzinnych. A spaja je mądra, pogodna akceptacja życia, w tym przypadku – co nie bez znaczenia dla satysfakcji lekturowych – życia niezwykle ciekawego, toczącego się na wielu kontynentach i w okolicznościach nie każdemu dostępnych.
Marek Belka, o czym wiedzą wszyscy, którzy słyszeli jego wystąpienia, jest utalentowanym, pełnym temperamentu mówcą. Jest także, o czym przekonujelektura jego Selfie, autorem uzdolnionym, obdarzonym językowym wyczuciem i stylistyczną inwencją.
[Zamiast wstępu]
Z przeczytanych w życiu książek zapamiętałem parę rzeczy, łącznie z tym, że książki z reguły mają wstępy. We wstępach zaś autorzy tłumaczą się, dlaczego książkę napisali. Często są to akty strzeliste, upozowane na skromność, ale tak naprawdę zawierają przekaz, że książka powstała z pobudek ważnych dla ludzkości. Zapewniam, że nawet przez myśl mi to nie przeszło.
To, co macie przed sobą, jest zwyczajnym zapisem gadulstwa. Mogłem sobie pozwolić na swobodę rozgadywania się, bo zwolniono mnie z trudu tworzenia tekstu literackiego: ślęczenia nad brudnopisem, skreślania i poprawiania, mozolenia się nad tym, aby słowa oddały sens przekazu, a na dodatek brzmiały przyzwoicie i poprawnie. Swobodne gadulstwo ma swoje walory, ale i konsekwencje. Jedną z nich jest pewna naiwność. Dlatego obraz polityki, jaki znajdziecie w tej książce, jest raczej idylliczny. Namalowany według zaleceń impresjonistów: prawdziwy, kolorowy, ale rozmazany na tyle, na ile trzeba. Częściej obecny we wrażeniach niż w hiperrealistycznych panoramach i portretach. Jeśli o te ostatnie chodzi – to w książce nie ma kanalii. Nie sportretowałem ani jednej, bo nie przypominam sobie rysopisów. Nie mam takiego archiwum, usunąłem je z pamięci, podobnie jak wszelkie negatywne emocje związane z przeszłością. Cieszę się, że nie zostałem wyposażony w nienawiść. Myślę, że musi to być upiornie męczące uczucie. Co to zatem za obraz? Młodzież powiedziałaby: selfie. Zdjęcia robione samemu sobie na tle różnych zdarzeń, miejsc i wspomnień. Nie da się w nich uniknąć siebie, ale też tła. Mimo naiwności gadulstwa, pokazuję je bez retuszu i kadrowania.
Wreszcie pytanie najważniejsze: po cholerę ta książka?
Dziesiątki razy obiecywałem sobie, że nie będzie żadnych pamiętników, autobiografii i nie autobiografii. Nie dotrzymałem słowa. Z kilku powodów. Po pierwsze, namówiono mnie. Namawiacze niestrudzenie pracowali nad tym latami, wreszcie dopięli swego. Po drugie, liczyłem po cichu, że praca nad książką będzie frajdą, i nie zawiodłem się. Po trzecie wreszcie, moim największym życiowym napędem było to, aby się nie nudzić. Wypełniać kalendarze fascynującymi dniami, uczyć się, przeżywać, odczuwać radość z gromadzenia wokół siebie nietuzinkowych ludzi. Ta książka jest bilansem sporządzonym publicznie dla samego siebie. Dodatnim.
Prof. dr hab. Marek Belka
Urodził się 9 stycznia 1952 r. w Łodzi. Po ukończeniu studiów ekonomicznych na Uniwersytecie Łódzkim w 1972 r. podjął pracę w Katedrze Ekonomii tej uczelni. W 1978 r. uzyskał stopień naukowy doktora; habilitował się w 1986 r. Od tego roku związany z Instytutem Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk. W latach 1978–1979 oraz 1985–1986 odbył staże naukowe w Uniwersytecie Columbia i Uniwersytecie w Chicago, zaś w 1990 r. – w London School of Economics. W 1994 r. otrzymał tytuł profesora nauk ekonomicznych.
Od początku lat 90. pełnił szereg ważnych funkcji publicznych w kraju i za granicą. W 1990 r. został doradcą i konsultantem w Ministerstwie Finansów, a następnie w Ministerstwie Przekształceń Własnościowych i Centralnym Urzędzie Planowania. W 1996 r. objął stanowisko konsultanta Banku Światowego. W latach 1994–1996 był wiceprzewodniczącym Rady Strategii Społeczno-Gospodarczej przy Radzie Ministrów, a następnie doradcą ekonomicznym prezydenta RP.
Dwukrotnie pełnił funkcję wicepremiera i ministra finansów: w 1997 r. w rządzie Włodzimierza Cimoszewicza oraz w latach 2001–2002 w rządzie Leszka Millera. W latach 2004–2005 był premierem rządu RP.
Od 2006 r. sekretarz wykonawczy Komisji Gospodarczej ONZ ds. Europy (UNECE), a od listopada 2008 r. dyrektor Departamentu Europejskiego Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Wcześniej pełnił również funkcję szefa koalicyjnej Rady Koordynacji Międzynarodowej w Iraku (2003), a następnie dyrektora ds. polityki gospodarczej w Tymczasowych Władzach Koalicyjnych w Iraku, gdzie odpowiadał m.in. za reformę walutową, stworzenie nowego systemu bankowego i nadzór nad gospodarką (2003–2004).
W dniu 10 czerwca 2010 r. został powołany przez Sejm RP na Prezesa Narodowego Banku Polskiego. Urząd objął w dniu 11 czerwca 2010 r. po zaprzysiężeniu przez Sejm RP.
W styczniu 2011 r. został wybrany na trzyletnią kadencję (przedłużoną o kolejne trzy lata w 2014 r.) do Komitetu Sterującego Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (ESRB). Od listopada 2011 r. do października 2015 r. pełnił również funkcję przewodniczącego Komitetu Rozwoju Banku Światowego i Międzynarodowego Funduszu Walutowego.
Od czerwca 2012 r. jest Przewodniczącym Komitetu Sterującego Inicjatywy Wiedeńskiej 2, a od maja 2013 r. - członkiem Central Bank Governance Group działającej w ramach Banku Rozrachunków Międzynarodowych w Bazylei (BIS).
Opublikował ponad 100 prac naukowych, poświęconych głównie teorii pieniądza oraz polityce antyinflacyjnej w krajach rozwijających się. Specjalizuje się w zakresie ekonomii stosowanej oraz
„Marek
Belka Selfie”
format 135 x 210 mm, 280 stron,
oprawa miękka ze skrzydełkami, cena det.
39 zł
Premiera 8 czerwca 2016r.
www.studioemka.com.pl
Kontakt: Olga Błachnio, tel. 22/ 628 08 38 e-mail: olga@studioemka.com.pl
