Jednym z dokumentów, który warto zabrać ze sobą wybierając się na wakacje do krajów europejskich, jest EKUZ – Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego. Aby ją uzyskać, przed wyjazdem należy udać się do właściwego oddziału lub delegatury Narodowego Funduszu Zdrowia. Przyda się w razie choroby.


Od 1 lipca 2013 roku dotyczy to również wyjeżdżających do Chorwacji. EKUZ to dokument, który potwierdzi posiadanie ubezpieczenia w NFZ. Kartę wydaje się osobom opłacającym składki zdrowotne, na ich żądanie.
Podczas tymczasowego, zagranicznego wyjazdu będzie uprawniać do uzyskania niezbędnej pomocy medycznej w publicznych placówkach w razie pogorszenia zdrowia lub innych nagłych sytuacji. Pomoc ta będzie udzielana na takich samych zasadach, jakie obowiązują mieszkańców danego kraju.
ReklamaKiedy i gdzie działa EKUZ
Karta EKUZ uprawnia w tej chwili do uzyskania pomocy medycznej w ramach publicznego systemu ochrony zdrowia w razie nagłych zachorowań w trakcie pobytu na terenie 27 państw członkowskich Unii Europejskiej oraz Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinu. Od 1 lipca 2013 r., po przystąpieniu Chorwacji do UE, również ten kraj dołączy do grona tych, w których EKUZ będzie pomocna w razie nagłych sytuacji. Nie ma jednak zastosowania w innych obleganych przez polskich turystów kierunkach, takich jak Egipt, Tunezja czy Turcja.
Tu zadziała EKUZ:

Austria, Belgia, Bułgaria, Chorwacja (od 1.07.2013 r.), Cypr, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Islandia, Liechtenstein, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niemcy, Norwegia, Portugalia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwajcaria, Szwecja, Węgry, Wielka Brytania, Włochy.
Karta będzie uprawniać do uzyskania świadczeń zdrowotnych, które z medycznego punktu widzenia są w danej chwili niezbędne lub zostały udzielone w celu uniknięcia sytuacji, w której pacjent byłby zmuszony do powrotu do kraju, aby uzyskać potrzebne leczenie. Z opieki medycznej na postawie karty EKUZ można skorzystać tylko u lekarzy i w placówkach, które funkcjonują w ramach publicznego systemu opieki zdrowotnej danego państwa. W żadnym wypadku karta EKUZ nie będzie stanowiła dokumentu wystarczającego do uzyskania leczenia planowanego.
Dla kogo EKUZ:
O wydanie karty mogą wnioskować osoby ubezpieczone w NFZ lub członkowie ich rodzin, którzy wyjeżdżają czasowo do innego państwa europejskiego, np.:
- turyści,
- studenci podejmujący naukę za granicą,
- osoby odwiedzające rodzinę czy znajomych,
- pracownicy podróżujący służbowo lub oddelegowani do pracy w danym kraju przez polskiego pracodawcę,
- pracownicy dyplomatyczni i konsularni.
O EKUZ nie mogą się ubiegać osoby, które podjęły pracę w innym państwie członkowskim i tym samym przestały należeć do polskiego systemu ubezpieczeniowego lub osoby, których ubezpieczenie w NFZ wygasło, np. na skutek braku regularnego opłacania składki zdrowotnej.
Jak i gdzie uzyskać kartę EKUZ
Aby wyrobić kartę EKUZ, należy odpowiedni wniosek (dostępny między innymi na stronie NFZ) złożyć osobiście lub przesłać pocztą, faksem lub w formie elektronicznej do właściwego ze względu na miejsce zamieszkania oddziału wojewódzkiego lub delegatury NFZ. Do wniosku najlepiej przygotować również dokument potwierdzający ubezpieczenie w NFZ. W przypadku pracowników będzie to np. ostatni RMUA lub zaświadczenie pracodawcy, w przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą – ostatni dowód wpłaty składki na ubezpieczenie zdrowotne, w przypadku emerytów lub rencistów – ostatni odcinek emerytury lub renty itd. Za aktualny dokument będzie uznany taki, który potwierdzi ostatni możliwy okres ubezpieczenia.
Do wniosku nie potrzeba dołączać zdjęcia. Na EKUZ znajdują się podstawowe dane osobowe ubezpieczonego (imię, nazwisko, data urodzenia, PESEL) oraz dane dotyczące instytucji, która wydała kartę, jej numer identyfikacyjny i okres ważności. Nie zawiera ona jednak fotografii osoby, której została wydana.
EKUZ nie zawsze oznacza bezpłatne leczenie
Za udzielone, niezbędne świadczenie zdrowotne pacjent posiadający EKUZ nie powinien zostać obciążony kosztami innymi niż te, które zgodnie z obowiązującymi w danym państwie zasadami ponoszą osoby w nim ubezpieczone. Nie oznacza to jednak, że w każdym państwie EKUZ zagwarantuje całkowicie bezpłatną opiekę medyczną, z jaką (co do zasady) mamy do czynienia w Polsce. Zdarzają się bowiem państwa, w których za jakąś część udzielonego świadczenia pacjenci muszą zapłacić z własnej kieszeni i koszty te nie podlegają refundacji również przez NFZ. Jest to tzw. kwota współfinansowania.
To warto wiedzieć

Karta jest wydawana bezpłatnie i zazwyczaj otrzymuje się ją „od ręki” - tego samego dnia, w którym wniosek złożono osobiście lub do 3 dni roboczych od dnia wpływu wniosku drogą pocztową, faksem lub w formie elektronicznej. Termin ten może się jednak wydłużyć, gdy np. złożony wniosek jest niekompletny.
– Na przykład na Słowacji obowiązują zryczałtowane opłaty za receptę w wysokości 0,17 euro. Świadczenia ambulatoryjne i wizyta w pogotowiu to 1,99 euro. We Francji w przypadku leczenia szpitalnego kasa chorych bezpośrednio opłaca koszty leczenia, z reguły w wysokości 80 proc. Pacjent płaci szpitalowi pozostałe koszty – wyjaśnia Małgorzata Koszur, rzecznik prasowy Zachodniopomorskiego Oddziału NFZ w Szczecinie.
Przed wyjazdem należy więc sprawdzić, jakie świadczenia zdrowotne będą gwarantowane bezpłatnie w kraju, do którego się wybieramy. Trzeba też pamiętać, że EKUZ nie zapewni pokrycia kosztów transportu medycznego do Polski w razie nagłego zachorowania czy wypadku. Tego typu świadczenia, rozszerzone o możliwość korzystania z prywatnej opieki medycznej, jak również ochronę posiadanego bagażu czy ubezpieczenie OC zapewnia tylko dodatkowa, odpłatna polisa turystyczna, zakupiona na własną rękę lub przez biuro podróży w jednym z towarzystw ubezpieczeń.