Prezes ZUS podczas odbywającego się w czwartek i w piątek w Warszawie seminarium Europejskiej Sieci ISSA (IEN) na temat starzenia się ludności, mówiła o realizacji nowego świadczenia uzupełniającego dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji.
Podkreśliła, że dodatek cieszy się bardzo dużą popularnością. Wskazała, że od września do doradców emerytalnych ZUS zwróciło się ponad 2 mln osób zainteresowanych świadczeniem.
Prof. Uścińska zaznaczyła, że w ZUS działa tzw. szyna usług, czyli platforma, na której gromadzone są informacje o liczbie wniosków, wydanych orzeczeń i świadczeń, które są przyjmowane także przez inne instytucje. Jak dodała, jest to konieczne do analizy i monitorowania realizacji tego zadania.
Szefowa Zakładu podała, że 61 proc. wniosków złożyły kobiety, 39 proc. – mężczyźni. "35 proc. wniosków pochodziło od osób powyżej 75. roku życia. 28 proc. złożyły osoby w wieku 60-74 lat. Prawie 38 proc. wniosków pochodziło od osób poniżej 60 lat" – przekazała. Dodała, że 52 proc. osób pobiera dodatek w pełnej wysokości 500 zł.
Prezes ZUS przyznała, że obsługa świadczenia to wyzwanie także dla lekarzy orzeczników. "W większości przypadków osoby ubiegające się o świadczenia wymagają wydania orzeczenia o niezdolności do samodzielnej egzystencji. Lekarzy wydali już 122 tys. takich orzeczeń. Czekamy na wydanie kolejnych orzeczeń, dla ponad 100 tys. osób" – dodała.
Szefowa ZUS wskazała, że wprowadzenie nowego świadczenia jest dobrym przygotowaniem m.in. do pogłębionej reformy orzecznictwa.
"Jest to na pewno historyczny moment. Jest to nowa regulacja w polskim reżimie prawnym, która ma ściśle określony zakres przedmiotowy, podmiotowy, określone warunki nabycia prawa. To otwiera nowe możliwości budowania w przyszłości całego działu zabezpieczenia społecznego wokół ryzyka niesamodzielności" – oceniła.
Aby otrzymać świadczenie uzupełniające, trzeba złożyć wniosek wraz z orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji (lub orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji albo orzeczeniem o zaliczeniu do I grupy inwalidów wydanym przed 1 września 1997 r. przez komisję lekarską).
Dokumentem potwierdzającym niezdolność do samodzielnej egzystencji, na którego podstawie ZUS może ustalić prawo do świadczenia, jest również orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym i niezdolności do samodzielnej egzystencji oraz orzeczenie o całkowitej niezdolności do służby i niezdolności do samodzielnej egzystencji.
Osoby, które nie mają orzeczenia potwierdzającego niezdolność do samodzielnej egzystencji, do wniosku powinny dołączyć zaświadczenie o stanie zdrowia, wydane przez lekarza nie wcześniej niż na miesiąc przed złożeniem wniosku, oraz dokumentację medyczną lub też inną – istotną z punktu widzenia stanu zdrowia – dokumentację medyczną (np. kartę badania profilaktycznego lub dokumentację rehabilitacji leczniczej). Osoby mające orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności powinny do wniosku dołączyć ten dokument.
Jeśli osoba wnioskująca ma prawo do emerytury lub renty zagranicznej, wówczas powinna także dołączyć dokument potwierdzający prawo do tych świadczeń i ich wysokość.
O świadczenie uzupełniające mogą wystąpić osoby, które ukończyły 18 lat i są niezdolne do samodzielnej egzystencji, a suma przysługujących im świadczeń z funduszy publicznych nie przekracza 1600 zł. Świadczenie będzie przysługiwać od miesiąca, w którym zostały spełnione warunki wymagane do jego przyznania, nie wcześniej niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek.(PAP)
Autorka: Karolina Kropiwiec