kolejna propozycja odwołania

Jeśli ktoś posiada bardzo mocne dowody na to, że w okresie zgłaszanych przerw nie prowadził działalności gospodarczej, może mocno ograniczyć argumentację prawną, skupiając się raczej na przedstawieniu dowodów swej nieaktywności.
Poniżej przedstawiam inny projekt odwołania, nad którym zacząłem pracować. Nadal proszę o krytyczne i konstruktywne uwagi. Nie radzę też nikomu bezmyślnie przepisywać treści tych propozycji. Każda sprawa jest inna, dlatego też należy z rozwagą korzystać z podanych tu sugestii i ograniczać się do niezbędnych argumentów. Im krótsze odwołanie, tym lepiej.

Od dnia […] zaprzestałem trawle prowadzenia wszelkiej działalności gospodarczej. Od tego dnia do dziś, nie tylko nie wystawiłem, ani nie otrzymałem żadnej faktury, ale też zupełnie odłączyłem się od czegokolwiek, co ma związek z działalnością gospodarczą. […]

Oddział ZUS nie próbował nawet ustalić, czy w tym okresie działalność faktycznie była prowadzona, choć o to prosiłem. W uzasadnieniu decyzji, stwierdzono, że: „Skoro działalność nie została wyrejestrowana z ewidencji tzn. nie nastąpiło zaprzestanie jej wykonywania, co oznacza, że nadal istnieje obowiązek ubezpieczeń”.
Z tezy tej wynika, że dla Oddziału nieistotne jest to, czy działalność jest prowadzona, czy też nie. Natomiast istotne jest jedynie to, że nie dokonano wyrejestrowania z ewidencji. Czyżby więc sam wpis do ewidencji, decydował o tym, czy działalność faktycznie była wykonywana, a co za tym idzie o obowiązkowym ubezpieczeniu?

W celu uzasadnienia swego stanowiska, Oddział ZUS w decyzji odwołał się do ustawy z dnia 19 listopada 1999 Prawo o działalności gospodarczej. Czy jednak treść tej ustawy pozwala na taką wykładnię?
W rozdziale 2, dotyczącym podejmowania działalności gospodarczej, w art. 7, punkcie 2, czytamy: „Przedsiębiorca będący osobą fizyczną może podjąć działalność gospodarczą po uzyskaniu wpisu do ewidencji działalności gospodarczej”. Sam wpis do ewidencji, nie świadczy więc o tym, że działalność jest prowadzona.
Na ten sam argument powołał się Sąd Najwyższy w wyroku z 06.09.2000 (SN II UKN 692/99 OSNP 2002/5/124), stwierdzając m.in.: „Wpis do ewidencji działalności gospodarczej nie jest też wystarczającą przesłanką dla przyjęcia faktu prowadzenia działalności, ani - w konsekwencji - dla powstania obowiązku ubezpieczenia społecznego”.

Tak więc teza, na której oparto decyzję: „Skoro działalność nie została wyrejestrowana z ewidencji tzn. nie nastąpiło zaprzestanie jej wykonywania, co oznacza, że nadal istnieje obowiązek ubezpieczeń” - sprzeczna jest z obowiązującym prawem.

W obecnie obowiązującej ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w Art. 33, napisano: „Przedsiębiorca jest obowiązany złożyć wniosek o wykreślenie - w terminie 7 dni od dnia trwałego zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej”. Jeśli tego nie uczyni, to w razie stwierdzenia trwałego zaprzestania wykonywania przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej, jak mówi o tym Art. 37, punkt 2, ustęp 3: „Wpis do ewidencji podlega wykreśleniu z urzędu”.

Przypomnę tu treść pisma ZUS z 4 marca 2005 r. (sygn. Fuu 400-307):
„Przepisy ustawy z 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej (DzU nr 101, poz. 1178 ze zm.) i - w części już obowiązującej - ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (DzU nr 173, poz. 1807) określają jedynie zasady podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej.
Fakt, że osoba prowadząca działalność gospodarczą nie dopełniła obowiązków w zakresie zgłoszenia organowi ewidencyjnemu zmian w stosunku do danych zawartych w zgłoszeniu o wpis (w tym odnośnie do daty rozpoczęcia działalności) lub informacji o zaprzestaniu działalności, nie może przesądzać o faktycznym prowadzeniu działalności, a w konsekwencji dawać tytuł do ubezpieczeń społecznych.
Ustalenie dla tych osób obowiązku ubezpieczeń społecznych tylko na podstawie dat wskazanych we wpisie i w decyzji o wykreśleniu wpisu nie jest zgodne z intencją ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych”.

W związku z powyższym proszę więc, aby Oddział ZUS obowiązek ubezpieczeń społecznych ustalił, nie na podstawie dat wskazanych we wpisie do ewidencji, lecz zechciał też skontrolować, czy od dnia […], działalność faktycznie była wykonywana. Uważam, że wydanie decyzji bez żadnej kontroli, jedynie w oparciu o fakt, że działalność nie została wyrejestrowana z ewidencji, jest bezpodstawne i sprzeczne z obowiązującym prawem.

Chciałbym też dodać, że zaprzestanie działalności gospodarczej, nie jest czynnością sprzeczną z ustawą z dnia 13 października 1998 o systemie ubezpieczeń społecznych, ani z żadną inną ustawą. Ustawa ta bowiem w Art. 13, punkcie 4, przewiduje możliwość zaprzestania działalności gospodarczej. Zaprzestanie, o którym tu jest mowa, to nie tylko wyrejestrowanie z ewidencji, lecz także zaprzestanie o charakterze czasowym, co potwierdzają dwa kolejne, wydane na podstawie delegacji ustawowej rozporządzenia:
1) Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 4 grudnia 1998 r. w sprawie określenia wzorów zgłoszeń do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego, imiennych raportów miesięcznych i imiennych raportów miesięcznych korygujących, zgłoszeń płatnika, deklaracji rozliczeniowych i deklaracji rozliczeniowych korygujących oraz innych dokumentów. Załącznik nr 20 (Dz. U. z 1998 r. Nr 149, poz. 982; ost. zm. Dz. U. z 2004 r. Nr 101, poz. 1039). Wśród przyczyn wyrejestrowania płatnika z ubezpieczeń, obok decyzji o wykreśleniu z ewidencji, wymieniono tu m. in. także oświadczenie o zaprzestaniu prowadzenia pozarolniczej działalności.
2) Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 6 sierpnia 2003 r. Załącznik nr 13 (Dz. U. Nr 150, poz. 1457). Także i tu jest mowa o tym, że działalność gospodarczą można zaprzestać nie tylko podaniem o wykreślenie z ewidencji, lecz także zaprzestając prowadzenia pozarolniczej działalności.