Na koniec 2003 r. w Polsce było 40 miast, w których mieszkało ponad 100 tys. osób - wskazują obliczenia Bankier.pl na podstawie szacunków Głównego Urzędu Statystycznego. Do połowy 2019 r. liczba ta skurczyła się do 38 - z grona wypadły Grudziądz i Legnica.
Spośród 66 miast na prawach powiatu najmocniej spadła liczba mieszkańców Łodzi (-96 450), Poznania (-38 323) oraz Sosnowca (-28 868). Najwięcej mieszkańców zyskały z kolei: Warszawa (93 762), Rzeszów (35 798) oraz Zielona Góra (22 144).
W ujęciu procentowym na podium stanęły te same miasta: Rzeszów (22,5 proc.), Zielona Góra (18,65 proc.) i Warszawa (5,55 proc.). Dobry wynik wicelidera to efekt przyłączenia do miasta gminy Zielona Góra w 2015 r.
Po drugiej stronie rankingu znalazły się Bytom (-13,13 proc.), Sopot (-12,65 proc.) i Sosnowiec (-12,55 proc.). Warto również wspomnieć Wałbrzych, który od 2003 r. utracił status miasta na prawach powiatu, a odzyskał je w 2013 r. Od końca 2002 r. do połowy 2019 r. liczba ludności Wałbrzycha skurczyła się o 13,74 proc.
Zmiana liczby ludności polskich miast na prawach powiatu w latach 2003-19 [proc.]
Łącznie w okresie 2003-19 największe polskie miasta wyludniły się o ponad 400 tys. osób. Największe spadki notowano w latach 2004-2007 oraz 2011 i 2013.
Najludniejszym miastem w Polsce pozostała Warszawa, którą w połowie tego roku zamieszkiwało ponad 1,78 mln osób. Od 2007 r. drugi stopień podium okupuje Kraków (prawie 775 tys. mieszkańców), trzecia jest natomiast Łódź (ponad 682 tys.). Pierwszą dziesiątkę zamyka Białystok z niemal 300 tys. mieszkańców.
przewiń, aby zobaczyć całą tabelę| 10 największych miast Polski pod względem ludności | ||
|---|---|---|
| 1. | Warszawa | 1 783 321 |
| 2. | Kraków | 774 839 |
| 3. | Łódź | 682 679 |
| 4. | Wrocław | 641 607 |
| 5. | Poznań | 535 802 |
| 6. | Gdańsk | 468 158 |
| 7. | Szczecin | 402 067 |
| 8. | Bydgoszcz | 349 021 |
| 9. | Lublin | 339 770 |
| 10. | Białystok | 297 356 |
| Źródło: Bankier.pl na podstawie danych GUS | ||
GUS szacuje liczbę ludności miast na podstawie spisów powszechnych, a następnie uwzględnia dane o urodzeniach i zgonach, a także migracjach: zagranicznych i krajowych. Do ludności danej gminy zalicza się osoby tam mieszkające (przebywające) przez okres co najmniej 3 miesięcy (zameldowane i niezameldowane), a także stałych mieszkańców Polski przebywających czasowo za granicą (bez względu na okres ich nieobecności). Do ludności gminy nie są za to zaliczani imigranci przebywający w Polsce czasowo. GUS zaznacza, że nie uwzględnia migracji nielegalnych i nieudokumentowanych, a o te ostatnie wszak nietrudno, jako że Polska jest krajem Unii Europejskiej.
Poza tym powyższe szacunki dot. obszarów miast na prawach powiatu - nie uwzględniają zatem osób, które wyprowadziły się na tereny podmiejskie, należące już do innego powiatu, lecz wciąż np. w nim pracują.
Maciej Kalwasiński