Na czym polega telepraca?

W dobie powszechnej informatyzacji przedsiębiorstw, kategorii pracowników, którzy mogą wykonywać czynności służbowe przy zastosowaniu wymienionych technologii jest coraz więcej. Niewątpliwie można do nich zaliczyć dziennikarzy, pisarzy, tłumaczy, ale także księgowych, informatyków, prawników, doradców podatkowych czy ubezpieczeniowych, czy wreszcie przedstawicieli handlowych, ankieterów, osoby zatrudnione przy przetwarzaniu danych, obróbce statystycznej, a także przy przepisywaniu tekstów.
Jakie są różnice?
Nie tak bardzo istotne jak by się mogło wydawać. Tak jak w każdym innym wypadku poprzez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania określonego rodzaju pracy na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu (zwykle w domu) i czasie wyznaczonym przez pracodawcę. Pracodawca zaś - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem (art. 22 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, Dz. U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.). Wymagania dotyczące umowy o pracę także są identyczne. Należy określić co najmniej strony umowy, jej rodzaj, datę zawarcia oraz warunki pracy i płacy, w szczególności:
- rodzaj pracy,
- miejsce wykonywania pracy,
- wynagrodzenie za pracę ze wskazaniem jego składników,
- wymiar czasu pracy,
- termin rozpoczęcia pracy.
Jedną z niewielu różnic występujących w szczegółowych zapisach umowy o pracę jest miejsce wykonywania czynności służbowych. Pracownik może jednak pozostawać w dyspozycji pracodawcy w każdym miejscu uzgodnionym przez strony, a więc także w miejscu zamieszkania czy w pewnym - określonym przez zainteresowanych - obszarze geograficznym.
Za i przeciw
Umowa o telepracę w większości aspektów jest korzystna dla obu stron stosunku pracy. Po stronie pracodawcy do jej zalet należy zaliczyć:
- brak kosztów dotyczących urządzenia stanowiska pracy,
- możliwość (ze względu na charakter pracy) zastosowania zadaniowego czasu pracy, a więc wyłączenie obowiązku jego ewidencjonowania i rozliczania,
- możliwość zatrudniania osób zamieszkałych w różnych rejonach kraju, w tym m.in. wysokiej klasy specjalistów (także niepełnosprawnych) nieosiągalnych w warunkach typowej umowy o pracę.
Pracownik zyskuje natomiast przede wszystkim:
- zminimalizowanie kosztów związanych z podjęciem zatrudnienia (m.in. dojazd do pracy) i zdecydowaną oszczędność czasu,
- komfortowy rozkład czasu pracy (planowanie indywidualne),
- możliwość podjęcia dodatkowej działalności zarobkowej
oraz przede wszystkim:
- możliwość godzenia obowiązków rodzinnych z zawodowymi.
Do minusów telepracy praktycy zaliczają m.in. ograniczoną możliwość integracji telepracownika z pozostałą częścią załogi (swoista anonimowość zatrudnienia) oraz niewielkie możliwości kontroli dyscypliny pracy. Argumentów „za” z pewnością jest jednak więcej i jeśli jest to możliwe z uwagi na rodzaj czynności jakie mają być wykonywane, niewątpliwie warto rozważyć omawianą formę odbierania efektów pracy.
Przygotowywane rozwiązania prawne
Istnieje duża szansa, że wkrótce instytucja telepracy zostanie wprowadzona do Kodeksu pracy. Projekt zmian przewiduje dodanie do wymienionego aktu prawnego rozdziału pt. „Warunki zatrudniania pracowników w formie telepracy”. Podstawą do proponowanych zmian ustawowych jest projekt Porozumienia krajowych partnerów społecznych, zgodny z europejskim Porozumieniem w Sprawie Telepracy z lipca 2002 roku (źródło: www.mpips.gov.pl).
Przepisy Kodeksu pracy mają zostać rozszerzone m.in. o definicję telepracy i telepracownika oraz określenie sposobu wprowadzania telepracy u danego pracodawcy. Nie obędzie się także bez nowych obowiązków. Dla przykładu pracodawcy będą zobowiązani dostarczyć telepracownikowi (także ubezpieczyć) odpowiedni sprzęt oraz pokryć koszty związane z jego instalacją, serwisem i konserwacją. Chyba że strony - w drodze indywidualnych postanowień - rozwiążą przedmiotowe zagadnienie odmiennie, np. możliwe będzie korzystanie ze sprzętu własnego pracownika.
Gdzie szukać dodatkowych informacji oraz ofert pracy?
![]() |
Niezwykle dużo bardzo przydatnych informacji na temat telepracy można odnaleźć na oficjalnej stronie projektu „Telepraca. Ogólnopolski program promocji i szkoleń dla przedsiębiorców” (www.telepraca-efs.pl). Jest to projekt współfinansowany przez Unię Europejską oraz budżet państwa. Jego zadaniem jest popularyzacja tej formy zatrudnienia, a celem m.in. pomoc przedsiębiorcom w tworzeniu i zastosowaniu tego niezwykle popularnego w innych krajach modelu pracy. Projekt jest realizowany w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich w zakresie działania 2.3, mającego na celu rozwój konkurencyjności polskich przedsiębiorstw i gospodarki oraz promocję rozwiązań systemowych w zakresie rozwoju potencjału adaptacyjnego i gospodarki opartej na wiedzy (źródło: www.mpips.gov.pl).
Ofert dotyczących telepracy należy poszukiwać we wszystkich dostępnych przekaźnikach informacji o wolnych etatach. A więc np. zarówno w urzędach pracy, jak i komercyjnych biurach pośrednictwa zawodowego. Często także spotyka się anonse prasowe oraz ogłoszenia radiowe. Stosunkowo dużo ofert telepracy pojawiło się w Internecie. Przed podjęciem jakichkolwiek działań warto jednak zweryfikować wiarygodność firmy ogłaszającej nabór tą drogą.
Gazeta Podatkowa Nr 339 z dnia 2007-04-10