Zasiłek macierzyński przysługuje z tytułu urodzenia dziecka, ale też przyjęcia na wychowanie dziecka do lat 7 (do 10 lat, jeśli otrzymało decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego). Prawo do zasiłku macierzyńskiego mają osoby, które podlegają ubezpieczeniu chorobowemu.
Ubezpieczenie chorobowe jest obowiązkowe dla osób zatrudnionych na umowę o pracę. W przypadku zleceniobiorców lub osób prowadzących własne firmy – ubezpieczenie to jest dobrowolne. Podleganie ubezpieczeniu chorobowemu to nie tylko możliwość korzystania z zasiłku macierzyńskiego, ale także innych świadczeń, jak zasiłek chorobowy czy świadczenie rehabilitacyjne w przypadku własnej choroby, bądź też zasiłek opiekuńczy – kiedy musimy zaopiekować się bliską nam osobą.
Zasiłek macierzyński wypłacany jest za okres urlopu macierzyńskiego i urlopu rodzicielskiego. Kobieta, która urodzi jedno dziecko przy jednym porodzie lub przyjmie jedno dziecko na wychowanie, świadczenie będzie miała wypłacane przez 52 tygodnie.
Jeżeli mama urodziła bliźniaki lub trojaczki, to wówczas okres pobierania zasiłku macierzyńskiego wydłuża się o kilkanaście tygodni. W przypadku urodzenia bliźniaków okres pobierania zasiłku macierzyńskiego to maksymalnie 65 tygodni, przy trojaczkach to już 67 tygodni. Przy większej liczbie dzieci – okres zasiłku wydłuża się i maksymalnie może trwać do 71 tygodni.
Co ważne, przepisy pozwalają na to, by część zasiłku (do 16 tygodni) zostawić na później i wykorzystać go do końca roku kalendarzowego, w którym dziecko skończy 6 lat. Tę część rodzice mogą podzielić na maksymalnie dwa okresy – np. po 8 tygodni.
Wysokość zasiłku zależy od podstawy, od której odprowadzane są składki, czyli najczęściej od osiąganego wynagrodzenia. Im wynagrodzenie wyższe, tym wyższe są odprowadzane składki, a w konsekwencji wyższe świadczenie dla rodziców. Wpływ na wysokość pobieranego świadczenia ma średnie wynagrodzenie z ostatnich 12 miesięcy.
W przypadku kobiet prowadzących własną działalność gospodarczą i podlegających dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu wysokość zasiłku jest ustalana w zależności od podstawy wymiaru składek za okres 12 miesięcy kalendarzowych przed porodem. Jednak w tym przypadku przepisy zawierają limit: maksymalna wysokość podstawy składek na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe wynosi 250 proc. prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.(PAP)
Autorka: Olga Zakolska
ozk/ joz/