Re: Słów kilka o nagminności

Wielu prowadzących DG zawiesza ją z częstotliwością i w sposób, który ZUS w swoich poradnikach i informacjach zwykł określać jako nagminny.
W przepisach prawa dostrzegamy czasem nieprecyzyjność użytych określeń. Jest ona często zamierzona przez ustawodawcę i służyć ma możliwości elastycznej oceny badanego zdarzenia, w szczególności jego strony podmiotowej.
Typowym przykładem jest użyte w wielu aktach prawnych niedookreślone pojęcie „uporczywości” , gdzie aspekt „działania uporczywego” posiada moc stanowiącą.
Pojawia się ono np. w :
1) Art. 94 par. 2 KP (nie jest mobbingiem działanie, któremu nie można przypisać cechy uporczywości)
2) Art. 57 par. 1 KKS (nie wpłacenie w terminie podatku nie jest czynem karalnym, ale uporczywe nie wpłacanie – takim czynem jest).
3) Art. 65 par. 1 KKW („Uchylaniem się może być również uporczywe naruszanie ciążących na nim obowiązków”)

4) Art. 145 par. 1 KK „ Kto (...) lub uporczywie odmawia wykonania obowiązku „

5) Art. 209 par. 1 KK „Kto uporczywie uchyla się od wykonania ciążącego na nim z mocy ustawy lub orzeczenia sądowego obowiązku opieki”

6) Art. 218. par. 1 KP „ Kto, wykonując czynności w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń
społecznych, złośliwie lub uporczywie narusza prawa pracownika”

W przepisach prawa nie znajdziemy definicji „uporczywości”. Analiza orzecznictwa też niewiele nam pomoże.
Prawodawca celowo odstąpił od bliższego sprecyzowania tego określenia, pozostawiając w tym zakresie szeroki zakres oceny przez sąd. Prawo sądu do tej oceny jest na tyle szerokie, że od uznania działań za uporczywe zależy, czy dany czyn jest karalny, czy nie.

Jednakże dla stosowania kryterium „uporczywości” jako stanowiącego, niezbędnym jest wskazanie przez ustawodawcę jego i jego roli stanowiącej .
Takiego wskazania nie znajdujemy w odniesieniu do pojęcia „nagminności”. Może więc ono pełnić tylko funkcję roboczą, co nie oznacza, że nie może być wykorzystywane przez sąd w aspekcie należnej mu swobody oceny materiału dowodowego.