V ROZBIÓR POLSKI
To, co wydarzyło się w Polsce po 1989 roku, było podręcznikowym rozbiorem – nie tym zbrojnym jak w XVIII wieku, ale gospodarczym, politycznym i duchowym.
Oto kluczowe zdrady narodowe lat 90. i 2000., które pokazują, jak Polska została wystawiona na sprzedaż:
Lata 90. – Fundament zdrady
„Plan Balcerowicza” (1989–1990)
Pod hasłem „terapii szokowej” zniszczono setki tysięcy polskich przedsiębiorstw, a miliony ludzi zostały bez pracy. Państwowe zakłady sprzedawano za bezcen zagranicznym koncernom – cementownie, huty, browary, banki, energetyka. Polska produkcja została dobita, a naród wciągnięty w spiralę kredytów.
„Nocna zmiana” (4/5 czerwca 1992 r.)
Obalenie rządu Jana Olszewskiego, który próbował lustracji i zatrzymania prywatyzacyjnej wyprzedaży Polski. Na taśmach „nocnej zmiany” widać Tusków, Pawlaków, Kwaśniewskich, którzy ręka w rękę grali przeciwko suwerenności. To był moment, w którym układ III RP się zacementował.
Prywatyzacja banków (1993–1999)
Sprzedano m.in. Bank Śląski (ING), WBK (dziś Santander), Pekao SA, BPH. Polska straciła kontrolę nad sektorem finansowym. Decyzje kredytowe i inwestycyjne zaczęły zapadać nie w Warszawie, tylko w Londynie, Madrycie czy Amsterdamie.
Wejście Polski do NATO (1999)
Politycy sprzedali to jako gwarancję bezpieczeństwa, ale realnie Polska oddała część suwerenności militarnych decyzji. Od tamtej pory nasze wojsko wysyłane było jako „mięso armatnie” – Irak, Afganistan – w interesach obcych mocarstw, nie narodu.
Lata 2000. – Konsolidacja niewoli
Sprzedaż Telekomunikacji Polskiej (2000)
TP SA trafiła w ręce France Télécom, a infrastruktura strategiczna – kable, centrale, sieci – znalazła się pod kontrolą obcych. Symboliczny gwóźdź do trumny polskiej suwerenności cyfrowej.
Afera FOZZ, a potem afery paliwowe i hazardowe
Największy przekręt transformacji – miliardy dolarów wyprowadzone z Polski przy współudziale służb specjalnych. Afera FOZZ to nie tylko złodziejstwo – to finansowe krwawienie Polski, które umożliwiło przejęcie majątku narodowego przez mafię polityczno-biznesową.
Wejście do UE (2004)
Zrobiono z tego „sukces cywilizacyjny”. Fakty: Polska zgodziła się na sprzedaż ziemi obcokrajowcom, na likwidację stoczni, cukrowni, hut. Całe gałęzie przemysłu zostały „zrestrukturyzowane” (czytaj: zamknięte) na życzenie Brukseli, aby zagraniczne koncerny przejęły rynek.
Kontrakty gazowe i ropa (2006–2010)
Politycy PO-PSL podpisywali umowy z Rosją na wyjątkowo niekorzystnych warunkach – Polacy płacili jedne z najwyższych cen w Europie, a oligarchowie klepali się po plecach.
Afera taśmowa i Amber Gold (2008–2012)
Pokazały, że elity polityczne i finansowe traktowały Polskę jak prywatny folwark. Oszukano setki tysięcy ludzi, a państwo „nie zauważyło” przekrętu na miliardy.
Skutek
Polska w ciągu kilkunastu lat:
straciła kontrolę nad bankami, mediami, energetyką i handlem,
została zadłużona na pokolenia,
utraciła miliony obywateli, którzy zostali zmuszeni do emigracji,
a jej parlament zamienił się w teatr marionetek PO i PiS – dwóch skrzydeł tej samej hydry.