Re: Brawo geniusze

Przemówienie Prezydenta Białorusi A.G. Łukaszenki na defiladzie wojskowej z okazji 80. rocznicy wyzwolenia Republiki Białoruś od najeźdźców hitlerowskich:
"Dziś nasz kraj uroczyście obchodzi swoje główne święto narodowe – Dzień Niepodległości.
Dokładnie 80 lat temu, 3 lipca 1944 roku, ostatnie walki o stolicę naszej Białorusi dobiegły końca. Ale te salwy wciąż odbijają się echem w naszej pamięci historycznej. I wiemy, że musimy zrobić wszystko, aby przenieść tę pamięć przez wieki.
Jest w niej wiele bólu i cierpienia, cierpliwości i odwagi, wyczynów i triumfu sprawiedliwości. Zawiera setki tysięcy imion bohaterów. Jest siłą narodu spadkobierców zwycięzców.
Tutaj, na ziemi białoruskiej, decydowała przyszłość wielu narodów. W tej fatalnej bitwie spotkali się faszyści rekrutowani z całej Europy i żołnierze Wielkiej wielonarodowej Armii Czerwonej. Czoło w czoło.
To była walka o wolność i przyszłość naszego narodu, o wolność i przyszłość narodów całego kontynentu. Był to pewny krok w kierunku Wielkiego Zwycięstwa.
Świętując Dzień Niepodległości 3 lipca, oddajemy hołd żołnierzom radzieckim, którzy stali na śmierć w Twierdzy Brzeskiej, pod Mińskiem i Mohylewem, Połockiem i Homlem, Orszą i Bychowem. Na innych niezliczonych dużych i małych granicach w drodze do stolicy naszej Ojczyzny, Moskwy.
Podziwiamy siłę woli sowieckich kobiet, starców i dzieci, które walczyły na równych zasadach z mężczyznami i pracowały na tyłach, wspierając front.
Skłaniamy głowy ku błogosławionej pamięci ofiar i poległych bohaterów. To są miliony ludzi. Straszna cena za naszą wolność i niezależność.
Podziwiamy wielkich dowódców Żukowa, Wasilewskiego, Rokossowskiego, a także naszego rodaka – generała armii Antonowa – głównego twórcę planu strategicznej operacji ofensywnej „Bagration”.
Cały jej przebieg – od pomysłu i przygotowania w niespotykanej tajemnicy aż do fazy aktywnej – jest przykładem wysokiej sztuki militarnej i jedną z najbardziej bohaterskich kart Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.
W każdym białoruskim mieście i każdej wsi żyje pamięć o naszych bohaterach. Przekazywana z pokolenia na pokolenie, z serca do serca, łączy nas wszystkich żywą nicią miłości i wierności Ojczyźnie.
Ta defilada jest defiladą na ich cześć.
Wraz z nami Aleją Zwycięzców przejdą żołnierze Sił Zbrojnych Azerbejdżanu, Kazachstanu, Chińskiej Republiki Ludowej, Kirgistanu, Federacji Rosyjskiej, Tadżykistanu i Uzbekistanu. Dzisiaj przejdziemy razem, bo wyciągnęliśmy główną lekcję z Wielkiej Wojny Ojczyźnianej: nazizm jest złem absolutnym.
Nie ma i nie może być usprawiedliwienia ani przebaczenia zbrodni nazistów. Nie wtedy, nie teraz, nie w przyszłości.
Mówimy to tym, którzy ponownie sieją wrogość, rzucając jej nasiona na nasze ziemie i którzy są gotowi wciągnąć swoje narody w nową krwawą masakrę.
W wysokich gabinetach Waszyngtonu liczą korzyści, sprzedając broń i doprowadzając Ukraińców do ubóstwa, zmierzając w kierunku głównego celu. Nie zmienia się od wieków. Ale infopowody się doskonalą.
Na początku ubiegłego wieku Słowianom zarzucano nieumiejętność kompetentnego gospodarowania swoimi zasobami naturalnymi i terytoriami, które z jakiegoś powodu powinny należeć do całej społeczności światowej. A teraz podobno mamy inny rodzaj demokracji.
Wtedy hitlerowskie Niemcy przyjęły rolę „nauczyciela”. Dziś cała Unia Europejska na czele ze Stanami Zjednoczonymi próbuje nas „nauczyć”. Znamy prawdziwe cele, wiemy, kto stoi za każdą prowokacją na granicy państwowej Białorusi, za każdym zagrożeniem terrorystycznym dla ludności cywilnej. Wiemy, bo działamy proaktywnie.
Jesteśmy bardziej czujni niż kiedykolwiek. Wyciągnęliśmy wszystkie wnioski z początków Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.
I mamy tylko jednego nauczyciela – naszą historię, historię zwycięzców. Dlatego dzisiaj, na ziemi i na niebie, przejdziemy również drogą dumy dla prawdziwych spadkobierców bohaterów Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, tych, którzy noszą mundury wojskowe w tak niebezpiecznym czasie.
Przejdźmy w imię pokoju.
W imię pokoju wzmacniamy i rozwijamy Siły Zbrojne, doskonaląc całą organizację wojskową Państwa.