fragment obrony

Przygotowałem tu większy, już dopracowany fragment obrony, który można wkleić do odwołania. Niektórym może się to przydać.

Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2004 r. Nr 173, poz. 1807), choć posługuje się pojęciem „trwałego zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej”, nie definiuje go. Nie wyjaśnia też, jaka jest różnica pomiędzy trwałym i czasowym zaprzestaniem wykonywania działalności gospodarczej.

To prawda, że w ustawie tej nie znajdziemy pojęcia „czasowego zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej”, podobnie jak nie znajdziemy tu też pojęcia śmierci.

Czy jednak to, że pojęcia te nie występują tu, oznacza, że nie istnieją, lub, że można je zupełnie ignorować? Czyż np. nie można się domyśleć, że pojęcie trwałego zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej, obejmuje także śmierć, choć nie jest ona tu bezpośrednio wymieniona, ani zdefiniowana? (por. art. 37 punkt 2).

Podobnie, czyż posługiwanie się pojęciem „trwałego zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej”, nie wskazuje, że zaprzestanie może mieć także charakter czasowy?

W takiej sytuacji przedsiębiorca nie ma obowiązku składać wniosku o wykreślenie z ewidencji.

Czyż pojęcie zawieszenia działalności, choć nie definiowane, nie występowało w niektórych aktach prawnych?

Jednym z przykładów tego jest choćby ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 27 lipca 1999 r. w sprawie sposobu i metodologii prowadzenia i aktualizacji rejestru podmiotów gospodarki narodowej, w tym wzorów wniosków, ankiet i zaświadczeń, oraz szczegółowych warunków i trybu współdziałania służb statystyki publicznej z innymi organami prowadzącymi urzędowe rejestry i systemy informacyjne administracji publicznej. (Dz. U. Nr 69, poz. 763)
§ 5. 1. Do rejestru podmiotów są wprowadzane następujące informacje o osobach prawnych, jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej i osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą:
7) daty: powstania podmiotu, rozpoczęcia działalności, zawieszenia i wznowienia działalności, zakończenia działalności, skreślenia z rejestru lub ewidencji, wpisu oraz skreślenia z rejestru podmiotów,
§ 11. Za daty wpisywane w rejestrze podmiotów przyjmuje się:
1) datę powstania podmiotu - datę wpisu do rejestru lub ewidencji w organie rejestrowym lub ewidencyjnym albo datę powołania lub rozpoczęcia działalności w przypadku podmiotu nie podlegającego wpisowi do rejestru lub ewidencji,
2) datę rozpoczęcia działalności - datę dokonania pierwszej czynności w zakresie działalności, dla której prowadzenia podmiot powstał lub został powołany,
3) datę zawieszenia działalności - datę, z którą ustaje na czas określony działalność podmiotu,
4) datę wznowienia działalności - datę, od której została podjęta przez podmiot działalność uprzednio zawieszona,
5) datę zakończenia działalności:
a) datę skreślenia z rejestru lub ewidencji - dla podmiotów podlegających wpisowi do rejestru lub ewidencji,

Choć do ustawy tej wprowadzono zmiany, tekst ten nie jest bez znaczenia. Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych z dnia 13 października 1998, powstała bowiem w czasie, gdy w ustawodawstwie funkcjonowało pojęcie zawieszenia działalności.

Innym przykładem tego jest choćby treść USTAWY z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej. (Dz. U. Nr 88, poz. 439)
Art. 42. 1. W rejestrze podmiotów gospodarki narodowej, zwanym dalej "rejestrem podmiotów", są ujmowane następujące informacje o osobach prawnych, jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej oraz osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w zakresie tej działalności i jednostkach wyodrębnionych tych podmiotów:
5) data powstania, rozpoczęcia, zawieszenia, zakończenia działalności [...]

Jaki wniosek można z tego wyciągnąć? Otóż rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 4 grudnia 1998 r. w sprawie określenia wzorów zgłoszeń do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego... (Dz. U. nr 149, poz. 982 z późn. zm.), powstało w czasie, gdy w ustawodawstwie funkcjonowało pojęcie zawieszenia działalności. Nie zignorowano tego stanu nieaktywności podmiotu i pomimo, iż nigdzie nie został on zdefiniowany, został wzięty pod uwagę, jako jedna z przyczyn wyrejestrowania płatnika.