wpis do EDG nie przesądza o konieczności płacenia ....

Witam wszystkich kolegów i przytaczam ciekawe postanowienie SN które jasno określa jaką ma dowodową role w naszych sprawach fakt niewyrejestrowania DG z EDG w Urzędzie Miasta, podczas zgłaszania przerw w wykonywaniu DG do ZUS-u.
Powinien on chyba, być przez nas skrupulatnie wykorzystany przeciwko ZUS-owi w pismach procesowych:

postanow. SN II CZ 74/98 OSNC 1999/2/36
„…czy wpis lub wykreślenie podmiotu gospodarczego z ewidencji działalności gospodarczej decyduje o istnieniu tego podmiotu, czy nie?

Pytanie to jest w tej sprawie istotne, bo chociaż pozwana złożyła wniosek o wykreślenie z ewidencji w dniu 14 stycznia 1993 r. (którego braki formalne uzupełniła dopiero dnia 19 stycznia 1998 r.) i uzyskała decyzję z dnia 19 stycznia 1998 r. uwzględniającą jej wniosek z datą wsteczną, tj. z dniem 31 grudnia 1992 r., to jednak nic nie wskazywało w toku procesu na to, że pozwana spółka zaniechała prowadzonej działalności gospodarczej, i że nie prowadziła jej w chwili wniesienia pozwu.
Jeżeli zaś tę działalność prowadziła, to zgodnie z uchwałą powiększonego składu Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 1996 r. III CZP 111 /95 (OSNC 1996, z. 5, poz. 63), fakt prowadzenia tej działalności, a nie wpis w ewidencji, przesądzał o tym, że była ona podmiotem gospodarczym.
Jak wyjaśnił w tej uchwale Sąd Najwyższy, wpis do ewidencji działalności gospodarczej ma jedynie charakter deklaratywny, nie kreuje zatem podmiotu gospodarczego.
Przedstawiony wyżej pogląd Sądu Najwyższego co do charakteru wpisu w ewidencji działalności gospodarczej uzasadniają przepisy art. 8 oraz art. 13-19 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324 ze zm.)...."


Drodzy koledzy. Proszę również zauważyć że istnieją formy działalności gospodarczej dla osoby fizycznej, które nie podlegają zgłoszeniu do ewidencji.

Zgodnie z zapisem art. 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324 z późn. zm.)[obowiązywała do 1 stycznia 2001 r] działalnością gospodarczą jest działalność wytwórcza, budowlana, handlowa i usługowa, prowadzona w celach zarobkowych i na własny rachunek podmiotu prowadzącego taką działalność.

Jednocześnie podjęcie wzmiankowanej działalności przez osoby fizyczne i jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej wymaga w świetle art. 8 przywołanej ustawy zgłoszenia do ewidencji działalności gospodarczej.
Wspomniany zapis nie posiada jednakże charakteru bezwzględnego, bowiem wskazuje on równocześnie określone w art. 9-11 formy prowadzonej działalności gospodarczej, które nie wymagają zgłoszenia do ewidencji.
Wśród nich art. 10 pkt 4 przywołanej ustawy postanawia, że zgłoszeniu do ewidencji nie podlega podjęcie działalności gospodarczej, która na podstawie odrębnych ustaw wymaga uzyskania zezwolenia.
Przykład takiego zezwolenia przewiduje art. 50 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. i52 z późn. zm.). W świetle wskazanych przepisów lekarz może wykonywać indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską m. in. po uzyskaniu zezwolenia oraz wpisu do rejestru indywidualnych praktyk lekarskich we właściwej okręgowej izbie lekarskiej bądź wpisu do rejestru indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich.

O ile zatem prowadzenie indywidualnej praktyki lekarskiej nie wymaga wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, nie oznacza to jednak, iż wskazana forma wykonywania zawodu lekarza nie jest działalnością gospodarczą.

W przedmiotowej kwestii należy również mieć na uwadze, że pozarolnicza działalność gospodarcza, będzie istniała tylko i wyłącznie, jeżeli będzie prowadzona, realizując „cel zarobkowy” takiej działalności.

Podsumowując: istnienie wpisu w EDG absolutnie nie decyduje o prowadzeniu bądź nieprowadzeniu działalności gospodarczej.

Faktycznie natomiast, decyduje o tym nasza deklaracja (oświadczenie woli = np. wyrejestrowanie bądź zarejestrowanie w ZUS czyli np. zgłoszenie przerwy w DG).

Tak więc, tylko faktycznie realizowany w danym okresie „cel zarobkowy” kreuje naszą działalność gospodarczą, bowiem tylko faktyczna realizacja „zarobkowego celu DG” z mocy samego zapisu art. 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej, który jest wykładnią prawa, przesądzająca o faktycznym wykonywaniu działalności gospodarczej i obowiązku opłacania składek ZUS.

Zatem gdy jest zgłoszona przerwa DG w ZUS-ie – i faktycznie nie zarobkujemy(czyli w tej przerwie nie prowadzimy DG) to powoduje to, że z mocy prawa nie mamy obowiązku opłacać składek ZUS, mimo że widniejemy nadal w EDG.

Jeżeli ZUS chce twierdzić przeciwnie, to musi przytoczyć ustawowy przepis, który podważy istniejące uregulowanie ustawowe, na które my się powołujemy, czyli zapis art. 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej.

Natomiast powoływanie się przez ZUS na wpis do EDG, który jest tylko „zwykłym porządkowym rejestrem” a nie ustawą jest po prostu bełkotem mataczącego OSZUSTA.

Adnotacja w EDG nie jest wykładnią prawa, zmieniającą wykładnie art. 2 ustawy o DG.

Gdyby tak miało być, to wystarczyłoby tylko rzekomą DG, zarejestrować w EDG w UM i bezkarnie wyłudzać od ZUS świadczenia chorobowe, rentowe, emerytalne.

Proszę o wasze zdanie dla przytoczonego stanowiska.
Co powie na to nasz nieoceniony kol. AR :-)